Alle inzendingen over dicht OR rijmen OR lijmen

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Ik ga mijzelf eens uitgebreid trakteren Op ‘aangeklede’ koffie met gebak. Geloof maar, dat ik ook een ‘glaasje’ pak, Vanwege tien jaar vormvast badineren. Van sleet op al mijn rijmsels nog geen spoor, Voorlopig ga ik dus nog even door.…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Die vent kan niet dichten! Maar kan die gast ook niet rijmen dan?" Dat is een goede vraag. Maar nu ga ik eerst kijken of ik die vaas nog lijmen kan…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

ik wil niet dichten ik wil niet rijmen ik wil niet zwichten ik wil niet slijmen ik wil niet deugen ja, dat wil ik…

een, twee hupsakee, wie doet er mee met het maken van een rijm nodig is: wat lijm aardig wat woorden een pet die je dan opzet en je voelt of je een blij of droef vers bedoelt een pen, potlood of p.c.…

Kinderlijfjes spoelen aan Van boten die zijn vergaan Mensen met de moed der wanhoop Voor een oorlog op de loop Crisis Europa voorbij Koppen alle kranten blij Alsof we blij kunnen zijn Mensen verdrinken per dozijn Hoe moet ik dat met welvaart rijmen Hoe kunnen we de wereld lijmen Hoe komt het ooit nog een keer goed Ik weet echt niet meer…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Mijn lief gedicht hoe kan ik je laten rijmen in een schema door anderen voorgeschreven. Het opgedrongen keurslijf tot in het ultieme doorgedreven levert slechts zinnen die niet makkelijk zijn te lijmen. Was je maar vrij, ik kende al je hartsgeheimen zonder die wetmatigheden vrijelijk aan mij blootgegeven.…

Ik ben verslaafd ik geef het toe ik wil ook niet stoppen,dat is echt een taboe een ander snuift lijm ik ben verslaafd aan letters die vormen een rijm op papier worden de letters een geheel ik laat het achter als mijn erfdeel niets zal er van verdwijnen een druk op de knop en er zullen woorden verschijnen met deze verslaving ben ik niemand tot…

gebroken glas is niet te lijmen, verkleeft met vertekende beelden die altijd zullen zwijgen.…

Ik rijm en dicht het aller allerbest in droefenis. Ik hoop dus van ganser harte dat dit mijn aller aller laatste versje is.…

Er lijkt geen uitweg keel en darmen zitten dicht met weerstand van een levenlang maar wanhoop wanhopig sterker wint en vindt haar weg ik buig ik breek ik barst en spuiend spat ik uiteen in niet te lijmen scherven.…

Als ik nu kon dichten, Zou ik rijmen, Over je prachtig bruine ogen en je lieve gezicht. Maar ik lig hier naast je in het donker. En schrijf geen letter zonder licht.…

Ik ben niet zo goed in dichten Ik schrijf liever proza Rijmen is voor gekke wichten Proza is waar ik voor ga Ik kan niet goed iets zeggen en zorgen dat het klopt (Hoe moet ik dit nu uitleggen? O ja. Dat dichten altijd flopt). Nou ja, bij mij tenminste.…

zijn grote geheim Bezit namelijk een verborgen macht Bevangen van werkelijke geesteskracht Schrijf ik deze waarheid in een rijm…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

dichten is verward een opening zoeken de wijsheid in pacht altijd al gedacht dragend, zeer geducht de lezer bevrucht en, als het zo uitkomt, op tijd rijmen…

Altijd staat iets in de weg, de verbeelding of anders wel de vorm van het gedicht, en de rijm. Ik bedel de muze om het juiste evenwicht, om de woorden goed op te plakken met stevige lijm. En dat het dan ook nog losjes uit de pols lijkt geschreven, zonder ook maar een centje pijn.…

Vanochtend lokte de herfstlucht me naar buiten waardoor ik ijlings in mijn warme mantel schoot de sleutel greep om de voordeur af te sluiten voor ik het pad koos naar de oever van de sloot om daar te staren naar vervagend morgenrood dat mijn wanhoop in zijn kwijnen leek te uiten gelijkertijd me het besef van schoonheid bood als bodem waaruit…

op een bepaald moment neem je jezelf de maat spiegel je liefde en haat het verdriet op je gelaat kijkt de andere kant op uiteindelijk rijmt het niet maar het dicht wel, zulks is alom bekend…

er gaan dagen voorbij, geen boodschap er gaan nachten voorbij, monkelend een borrel alweer zo laat dronkemanspraat en morgen op de korrel ik kan rijmen en dichten...…

Dichten is...wat ongerijmd is, rijmend maken. Dichten is...wat gerijmd is, ontregelen en ontrijmen. Dichten is...onzinnen ontbinden, en naar nieuwe zin laten zoeken. Dichten is...als vuurvliegjes vangen, die weer loslaten en nastaren. Dichten is bevrijden...…

Nu Hanneke van Almelo gaat stoppen (Na weet ik hoeveel rijmsels van haar hand) En opgevolgd wordt door een adjudant Blijkt nu, wat ik altijd al dacht te kloppen. Bewezen wordt - ik had het dus niet mis - Dat poëzie een vorm van oorlog is.…