Alle inzendingen over dichtkunst OR muze OR taal

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

’s nachts als ze me kuste legde ze woorden op mijn lippen die ik ’s morgens als ontbijt genoot en met liefde toevertrouwde aan mijn maagdelijk wit papier ze fluisterde gevoileerd met zachte strelingen expressie in mijn zuchten nee, ik had nooit honger mijn enige trek werd gevoed door de zinnen van een vrijgevige muzische schone die…

In dichtkunst hoeft de beste geen nummer 1 te zijn. Al dichten dichters vaak met erg veel venijn. Ze uiten hun verzen, vaak lyrisch, soms banaal. Maar het gaat om de essentie, het spelen met de taal. Met taal als kanaal, kan men zijn spinsels kwijt. Maar moet er dan zo nodig een beste zijn door strijd?…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Een goedemorgen Fatima Morgana Zijt gij een droomvrouw of een déjà-vu Een nachtpauwoogsurprise prèsque nue Sirene, engel, elf of een mirage Een schijngestalte van de achtste muze Gesluierde Ondine, parvenu? Waar schuilt uw diepste mysterieuze macht Uw zinsbegoochelende toverkracht Waart gij in mij, o wachtster van de nacht?…

Wat weten ze van dichtkunst of muziek ? Alleen hun spacelift-logboek is beduimeld, de muze in hen is allang verkruimeld. Zij rekenen, verdord door de techniek. Ze hebben dan een hoog IQ misschien, voor hun verstand geef ik geen ene duit. Men kan ze enkel opgetogen zien als weeral een raket de lucht inspuit.…

De meester bespeelt mijn lichaam als viool strijkt langs flanken en haren roerend de snaren van toekomstmuziek. Een ritme van lauwwarme jazz Tong tanden handen Tong tanden handen voorzichtig langs de randen van modern en klassiek…

De trein trekt een gele streep door het zand oneindig land tot aan de horizon ik zit en zwijg en hoor gedachten malen in verhalen die ik zelf verzin 's nachts komen ze de verwijten en vragen het gebrek aan dagen en het te veel aan tijd ik verlies mezelf in zinloos ijver waarin ik wedijver met oneindigheid…

Ik sluit de luiken van mijn ogen En bid dat de lente aan mij voorbij gaat Elke centimeter van mijn lichaam snakt naar zon Als een junk snuif ik jouw geur tot ik misselijk van genot ter aarde stort Verliefd en verloren…

als het niet Nederland is dan een land zonder woorden als het niet België is dan een strijd omheen de taal als het geen streek is dan een pen van witte oorden de bewoner van het rijk ligt manloos aan de kust onder wolken zonder regen en hitte zonder lust gewoon de muze op de rug genootschap van mijn taal geef mij mijn streken terug…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Een stroom van literaire zinnen, Komt in mij op, vaak onverwacht Ik wil dan dingen gaan verzinnen Ga daarmee door tot in de nacht De mooiste zinnen in mijn hoofd, Krijg ik niet op papier Mijn dichterskaars wordt dan gedoofd, En weg is mijn plezier…

vang dwarrelwoorden vlindervlug in netten verdeel ze over verzen zorgvuldig vastgeprikt dronken zweven geur en kleur honingklanken in een bijendans wijl het gist zet zinnen open poëzie hangt in de lucht…

Jij brengt je woorden als de zuiverheid van vers gevallen sneeuw dichtwerk zo puur als ijsbloemen, kunstig bloeiend op een winterraam een groeiende boom van gedachten waarin de openstaande mens rijpe pennenvruchten kan verwachten jouw regelmelodieën zingen in kleinheid een grootse wijs als een jonge vogel in ’t lenteparadijs *…

voor mij is poëzie bedrijven woorden verzilveren als het moet in een fraai schuinschrift op een nog maagdelijk vel wit papier... naar regels zoeken die naadloos in elkaar overgaan als bij de daad en dan wellicht nog tot een hoogtepunt komen ook…

Met dichten raakt 'n jas niet gesloten de wind waait er dwars doorheen woorden ontsnappen jong en groen de vleugels nog niet droog Zij vallen naar beneden vormen een toren van Babel worden vervolgens in de vorm voor origineel, verfrissend versleten…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

in de muze van jouw gedichten daar herken ik mijzelf in mijn hart vulde zich met jouw innerwarmte in een onzichtbare taal omgeven door kunst die het kenmerkt daardoor voel ik me begrepen dat als een mengelmoes van weemoed mij doet rondlopen over ‘t veld van herinneringen...…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

" is mijn antwoord heel beleefd: "Zonder deze odyssee, waarin dichters wel eens overdrijven, naar eer en geest de pennen blijven slijpen om de taal naar tijd te laten rijpen". "Op het juiste uur geoogst, de dood kan overstijgen, een reis intens beleefd, en is geen schrale troost, waarin dicht en daad herleeft."…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…