Alle inzendingen over die eerste ontmoetin

Die na zijn Eerste leven Gereduceerd werd Tot een armetierig Bolletje verdroogde Aarde maar liefdevol Gekoesterd ook na Zijn eerste dood Geeft nieuw leven In puntjes bijna Onzichtbaar klein, Leven dat door De dood heen Zichtbaar wordt En tegen mij zegt 'Jij bent mijn'…

woorden vallen langzaam in de ochtend het is november een maand om niemand te vergeten ik zie haar in de open buik van het verleden we fietsen de dag tegemoet langs weiden die dauw dragen leven en ademen het licht zonder aarzelen het sneeuwt vlinders En vlokjes Langs twintig lente Seizoenen ook dit jaar ga ik stil voorbij…

zo vol liefde op deze wereld nog niet zo lang uit liefde geboren je bent nog van niets en niemand bang Zo onschuldig en vol liefde toevertrouwd aan je mam en pap voortaan mag je bij ons zijn tot je gaat stap voor stap Zo teder en vol liefde eens zal je zijn een grote vent we gaan van je genieten en wordt je dagelijks verwent Onze eerste…

De haan, de potsenmaker, vergulde vogel met zichzelf begaan, leunend op een been van z’n draaiende imago, litanie in het eerste licht met luide stem, geen poot meer heeft om op te staan waarmee hij mijn droom in de ochtendstond betreurt, omlijst de zon zijn narrenkap door spiedend hanenoog belicht, omarmt de spot in de winden van zijn…

Vol bewondering volg ik je ontwikkeling naast het vele slapen, eten en het spelen op ontdekkingsreis gaan en groeien zo apart, maar net als zovelen Je krijgt al een eigen willetje je laat duidelijk zien dat je er bent zo klein, zo dapper je wordt door iedereen verwent Het eerste jaar zit er bijna op dit jaar laat de grootste verschillen…

we samen op van oorlog en haat geen weet Een teder kindergeluk waarin kleur of afkomst er niks toe deed Met de tijd kwamen andere liefdes Ze brachten veel geluk en ook soms pijn Volwassen liefdes zijn gecompliceerder De eerste simpel en stomweg fijn…

Werkenden eerst, toch?…

Maar op het moment dat je je eenzaam gaat voelen zet je toch die eerste stap. Immer maar weer die weg omhoog. Bij iedere stap iets meer bezonnen. Maar op het moment dat jouw vordering lonkt, moet er nog zoveel worden gewonnen.…

zij was het korenblonde meisje met sproeten als een sterrennacht op klompen langs het smalle pad de lange weg naar het oude dorp de hemel kraakt, de stilte kruipt Duitse ulanen op hoge paarden als moe geplaagde horzels in hun Grooten Oorlog, slaan de avond blauw, het volk huilt, het dorp brandt, de onschuld sterft, de nacht likt het zwartgeblakerde…

Kind van mij Je bent zeven jaar geworden en krijg je voor de eerste keer van Hem een stukje brood. Nooit vergeet je nog die dag omringd met vreugde en tederheid. De deur van het leven staat open waar jij nu stilaan gaat lopen. Een weg met een mooi begin maar nog zo onbekend.…

Maan in ruige zee, voorbestemd voor mens en dier rode lap voor mijn stier Olijf in kruiken, scherven stromende welvaart ontpit door eerste persing?…

eerste sneeuwtapijt - vogelvoetstapjes zijn naar het zuiden gericht…

Het lot ver van het gevoel gebracht in de lusten en de lasten verzadigt mij in het eenzaam doel, doet bezweet ontwaken in een voortdurende gewetenspijn tevergeefs in dromen op je gewacht, toch zal ik je eens ontmoeten, de ochtendstond gaf mij je hand en beeld, je zonden zal ik strelen in het kleed van lief en leed in verlangens…

Zucht Is ons leven in tijd als een zucht, maar we- reldoorlogen en el- lende zijn beslist geen klucht Want als de grote kleine man uit Moskou het op zijn heupen krijgt speelt Poetin zonder twijfel >>> DE EERSTE VIOOL…

Het moet een echte vakman zijn geweest, Die eersteklaschirurg van Rikkie Kolle. Zij als transgender profiteert ten volle Van diens bionisch-creatieve geest. Nu zij tot mooiste uitverkoren is Vraag ik: “is hier nou wel of niet iets mis(s)?”…

Eerst stilte, dan uitleg; eerst duidelijk, dan verbazend; eerst de rechterschoen, dan de linkerschoen, dan de linkersok, dan de rechtersok. Is er iemand die daarover geen gedicht zou willen schrijven?…

alles begon met vrede maar daarna kwam oorlog daarna weer vrede en intussen zijn we de volgorde vergeten als daar maar geen gedonder van komt…

Maken jullie je maar geen zorgen, ik was eerst, krijste de haan. Wie kraait het eerst in de morgen, het is toch simpel te verstaan. Ik was óók eerst, die eerste morgen dus zonder mij, geen kip en geen ei!…

Eerst was er alleen het zwijgen, uit niets bestond het ruisen van de woordenzee, en een gong, een klank uit eerste mond en bron, onberoerd in natuurlijk stof, nog onbeschreven zonder woord in de voetprint van het leven, daarna kwam er meer dan iets, daar bleek veel van te bestaan, je kon rapen, of weer vegen, van wat nog komen zou of…

Het aandacht vragen van de telefoon, krijgt een rituele klank, voor afgaand aan een omfloerste stem, het beperkt me eeuwen in een seconden lang moment, realiteit in eigen bestaan, dwingend in hun moraal klinkend als metaal, de exacte tijd is opgesteld, duidelijk, schel en digitaal, hebben ze het eerste - en het laatste woord.…

Een weeffout van een nieuw begin, het is tijd voor het eind Soms hoor ik het geluid zeggen ik wil naar niets dat voorbij is terug Ik ga zoeken, maar vinden zal ik niet…

Ik was een vlieger hoog in de lucht en iets had het vliegertouw losgemaakt Zwevend soms hoog, soms weer lager en jij maakte dat het vast raakte Nu hebben velen het touw stevig vast, en blijf ik een vlieger voorlopig verzekerd, Door jou ooit verankerd…

Iets voor het eerst doen, schaatsen, uitgaan, of troosten -- Jammer! Je bent stijf!…

Het wordt het eerste festival waarop gelijkwaardigheid landt en voeding vindt. Het dak van de wereld komt omlaag, Niemand zal meer te veel boven een ander kunnen uitstijgen. Himmelhoch was voor velen te hoog. De wereld wordt eindelijk bevolkt door gewone mensen.…

Mijn vrouw en ook de tuin krijgen wat zij verdienen mijn dagelijkse luim. Als regen valt voorkom ik overmaat bij warmte breng ik koelte les hun dorst, verzorg hun zonnepijn. Beiden doen graag iets liefs terug wat dat behelst, is nog geheim misschien vertrouw ik het u toe, maar doe het, vele strofen later... U leest en denkt, zie ik…

Als de zachte gloed die kaarslicht kan geven Was jij een lichtpunt in mijn leven Helaas door ziekte werd jij gesloopt Niet de genezing waarop zo werd gehoopt Na een korte en oneerlijke strijd Was het uiteindelijk jouw tijd Door een stille wind werd de vlam gedoofd Hopelijk heb je gevonden, waarin je altijd hebt geloofd…

Geen combinatie om mee op de eerste bank te geraken, toen. Ook geen om nog een job mee te vinden, veel later. Hij deed wat het hele kroost uit zijn vermaledijde gezin deed: verbijten en vertrekken zo snel hij kon. Als familie erfstuk begon hij te drinken. Hij zou geen vlieg kwaad doen als hij in zijn roes nog had gekund.…

D’ oudste zijn de beste panden, Niet en gaat voor d’ eerste trouw; D’ eerste trouw, die leert het minnen, D’ eerste trouw is enkel vreugd, D’ eerste trouw die bindt de zinnen*, Zij is ’t bloempje van de jeugd. Maar mijn oordeel: twee-maal trouwen Dat is veel niet zonder pijn; Drie maal kan niet als berouwen, Want hoe kan er liefde zijn?…

je zachte huid bezweet en warm een tedere kus een sterke arm mijn bloed stroomt vlugger mijn adem gaat snel bij anderen was ik verlegen maar bij jou durf ik wel mijn kleren verwdijnen net als de wereld om me heen dan ben je echt bij me en worden we samen een....…

't Ging allemaal vanzelf, ik kon er niets aan doen Hoe mijn mond de jouwe vond, daar was die eerste zoen!…