Alle inzendingen over dik dame

De avond kwam en de houtskool werd ontstoken en met een stuk karton het vuur aangeblazen Op de roosters lamsvlees gelegd dichtgeschroeid en omgedraaid er hing een geur van ketjap Om het vuur werd naar elkaar en naar een mot gekeken, die in een flits van licht verdween Ook deze huiskamer is onderdeel van een uitdijend heelal,waarin jij…

Ik stond reeds op de uitkijk met mijn kijker, Zo’n maansverduistering leek mij niet gek. Maar door de grillen van het wolkendek Ben ik sinds kort weer een illusie rijker. Ik zocht een maan die niet meer was te zien, Maar dat was weer onzichtbaar bovendien.…

Als er één schaap over de dam is volgen er meer En ik maar tellen Slapen wil ik! Waar is dat hek van de dam? Ik wou dat ik de herdertjes was die lagen bij nacht in het veld uitgeteld…

- glijdt een porseleinen dame het gelaat half verborgen achter een waaier. Over het halfrond van de stenen brug trippelt de dame met begeerlijk knipperende ogen. De zon en de maan - beiden wit - deinen speels aan de hemel om de blikken van de dame te vangen.…

er zit een dame op een kreupele bistrostoel haar weerspiegeling breekt in het gescheurde glas ik zie enkel stukken dame want waar haar ogen moeten staan zit er een gat in het glas van het raam op het terras met de kreupele bistrostoel waarop een gekreukelde dame zit met een glas witte wijn…

Veel post versturen heeft ook zijn bezwaren, Want als je dikwijls aan de zegels likt Wordt je gestalte lelijk aangedikt, Iets wat ik aan den lijve heb ervaren. Nu ben ik anorexiapatiënt. Ik braak na elke brief die ik verzend.…

De onzichtbare dam houdt het niet meer tegen alle beheersing is nu kwijt weg gespoeld met de regen die vanuit mijn ogen een spoor slijt Deze kolkende rivier verandert in een waterval als hij de rand van mijn kin bereikt het verdriet klettert in een dal alwaar ook de tweede dam bezwijkt Het hele lijf in paniek, de nood toestand van kracht…

De Notre-Dame is best wel oud: al zal ze heel misschien Parijs nog eens begraven, dat haar geboorte heeft gezien; maar na eeuwen zal de Tijd zoals een wolf dreigt bij een stier toch haar zware lijf terug doen deinzen, elke stalen spier en pees verdraaien, met een stompe tand helaas gaan knauwen aan de oude stenen botten en er tergend traag op kauwen…

ze heeft alles al geprobeerd lijm, mes en scheerapparaat maar de bikinilijn weet van geen wijken deze dame zal aan haar stoppels bezwijken als ze haar best doet heeft ze een streepje voor maar gladweg verdwijnt haar snoet in de dame met de baard…

ben ik dit, zo rond en dik. een broek die strak zit, dit ben ik. waarom ben ik dit, in een trui die niet lekker zit. dit ben ik, rond en dik…

Ik kan met mijn mollig lijf vast stukken beter overweg als ik maar gedichten schrijf en gewicht in woorden leg.…

Iedereen vond me te dik, al zei niemand het, maar je merkt het gewoon aan al die blikken. Ze bekijken je en dat zegt genoeg. Je hoort gewoon bij de "dikken". Na heel veel jaren heb ik de strijd gewonnen, bijna 25 kilo ben ik kwijt. Het was zeker niet makkelijk. Het kostte me veel discipline en tijd.…

lichaamsdrugs beïnvloeden onze stemming corpulentie triggert de aanmaak van endorfines die de volslanke blijer maakt dan de slanke de volslanke mens is voldaan en maakt plezier de slanke mens rusteloos soms overactief een energie bedoeld om te foerageren wie heeft ooit een blije topmodel ontmoet vaak aan de wiet door…

Een dikke vrouw uit Siddeburen had veel last van nare kuren: ging uit haar bol en had veel lol, omdat niemand haar wist bij te sturen.…

Ze zeggen dat noten dik maken, wel, het klopt, ik maak me dik om noten, want ik krijg ze niet open.…

Mijn voornemens bij het nieuwe jaar maken 't zoals steeds opnieuw niet waar. 'k Stond op de bascule zonet weer voor lul. Ik haal me dus friet met sauce tartaar.…

Dikke Joop had het niet durven dromen, dat God met 'm in was genomen. 'Het doet me plezier,' zei de Heer, 'dat je hier na het afvallen aan bent gekomen.'…

In de trein zit ik blij maar niet voor lang want ik hoor dingen die ik niet horen wil op een blad schrijf ik wees stil ik wil het niet horen mijn hele leven verpest omdat ik zo ben te dik…

Al na twee minuten stilte op de dam Klonk er een akelige schreeuw Was het misschien de Nederlandsche Leeuw Die eindelijk bij zinnen kwam. Want de Nederlandse leeuw is pas tam Als hij niet meer schreeuwt op de Dam…

Zie - daar breekt het hart der dame, Puur uit zorg voor de geliefde; Want geen dame in de romance, Die niet iets ter dood toe griefde.…

De Dam is stil de Dam is stiller dan ooit de Dam is doods de Dam is dood de Dam rouwt Dan zie ik een duif: “” een duif van honderd pond, een olijfboom in zijn klauwen, bij mijn oren met zijn mond vol van koren zoete vrouwen, vol van kirrende verhalen hoe de oorlog is verdwenen en herhaalt ze honderd malen: alle malen zal ik wenen””…

Een poepje laten is wat ik wil stiekem, reukloos en heel stil Als een dame, netjes en beleefd zonder dat iemand het door heeft Maar het werd een grote bout stinkend, meurend, echt heel fout Van dame was geen sprake meer Ik was opeens een echte heer...…

Haar sjaal omarmt haar slanke nek beide handen lijden een eigen leven ogen kijken maar ontzien een nieuwe dag terwijl vlokjes sneeuw het zicht verbloemen vlucht gisteren ijzig langs haar gezicht…

zal je mij vinden en me naar het huis der gedichten dragen waar ik de zee kan opsnuiven of waar de bladeren van ieder seizoen duizelen bij het ontwaken van de dag de stilte zal daar volmaakt zijn zodat ik nooit hoef te sterven met sneeuw op wind en als je me vindt wil je me dan nog zien als een bloem verborgen en met rood doorweven…

Ze zet de wereld op zijn kop als ze de kans krijgt Is een dame in de dop, als ze mijn toiletspullen ziet Ze is aanhankelijk, vreselijk lief en zo’n mooi gezichtje Draait iedereen om haar pink, middelvinger en de rest!…

Een botox dame doet denken aan ‘n soepkip opgeschud tot leghen maar het ei blijft uit en dat hebben haan en poelier door…

Schaken dat is op je dametje passen, want als je haar kwijtraakt vergeet het dan maar. Dapper? Zij is eerder onoverwinnelijk, zelfs deze koning kan niets zonder haar.…

Balancerend tussen de vlakken van zwart en wit, vrees de kracht niet van ieder stuk op het ongeschonden schaakbord van de Poëzie, ik herken de samenloop van letters tot aan de laatste zet, waarin mijn koning in het defensief door de dame wordt mat gezet, zonder aan gretigheid te verliezen.…

succesvol schreef en de hem typerende melancholische gevoelens met zijn lezers deelde haar dooraderde licht klovende tepelhoven doen de presentie van heftig blauw bloed vermoeden hetgeen mij opwekt tot het eigenmachtig en handtastelijk aanvoeren van bewijzen voor datgene dat vooruitstrevend en overdadig voor handen ligt een aantrekkelijke dame…

Een Parissiene is geschokt De Notre-Dame, zij staat in brand De Maagd Maria’s adem stokt Relieken zijn in teamverband Gered, met ogen roodomrand Het vuur heeft dorst en slokt en slokt Een Parisienne is geschokt De Notre-Dame, zij staat in brand…