Alle inzendingen over dissoiatieve stoorni OR stemmen

Geef mij de stem van die ene mens, geef mij de stem van mijn vader in mijn oren tot mijn verre ogen hem ontwaren tussen de tenoren tot ik weer zijn handen voel waarmee ik die van mij ging meten, welpenhandjes met de vuisten van een vent. En dat dan de stem van mijn zoon mij roept met de stem van mij met de stem waarom ik roep. --------…

Stemmen in mijn hoofd - ze doen maar één ding: mij tegenspreken. 'We spreken jou helemaal niet tegen!' Ik wandel. 'Je wandelt helemaal niet! Je staat zoals gewoonlijk stil.' Ik denk aan iemand. 'Je denkt helemaal niet aan iemand! Je denkt nooit aan iemand.' Ik sta stil. 'Nu wandel je. Nu heb je blijkbaar opeens haast!…

In mijn hoofd stemmen, die mij antwoord geven, waarbij de indruk bestaat, dat er iemand achter zit en zo de werkelijkheid maakt. Maar het is geen werkelijkheid, slechts wenselijk denken. De stemmen lijken echt en scheppen een verwachting, die niet zo waar is als je denkt.…

er gaan stemmen op die roepen dat men stemmen moet als klinkers luider dan luid stemmen zichzelf de kamer uit ik vang ze niet meer op er loopt één stem voorbij die niet weet waarvoor vooral waarom: niets geld wordt weggesluist in en buiten Europa en langzaam sterft het land…

Dacht dat jouw stem klonk in stilte van mijn heimwee toen ik voelde dat ik wegzonk in toevalligheden dacht dat ik bekoring voelde in opnieuw beginnen omdat ik je had losgelaten en gekoesterd met gevoelens in alles vergeven dacht dat je mijn stem hoorde.…

Stemmen hoor je, Zeg je tegen mij Die jou vertellen Wat je moet doen, Dingen die je Helemaal niet wilt - Brein geprogrammeerd Vanuit de ruimte Dankzij de chip Die volgens jou Onomstotelijk, Onweerlegbaar, Ingebouwd is in je hoofd - Ik neem je serieus, Ik ben je dokter en Jij een mens als ik Ga samen met je Naar 't…

ik hoor stemmen ze lopen buiten onder een paraplu ze praten over boodschappen en over het weer ze vliegen naar boven langs de ramen die gesloten zijn en zo gaan ze steeds hoger en hoger de donkere lucht in langs de scherven van licht van de lantarenpalen en ergens vol heimwee zijn de stemmen naar de zalige zomer…

Hoe kan ik nu wel werken, als de stemmen me altijd beperken. Ze schreeuwen, gillen en zeggen altijd allemaal lelijke dingen. Dan wil ik naar buiten roepen 'kijk uit, ze komen je halen'. Jij bent schuldig aan al je falen.…

de stemmen die verstomden in de mist steken zo nu en dan de kop op zij dansen als vlinders over het verlaten veld vol verhalen waar zij eens thuis waren al was dat maar voor even…

God, wat baal ik dat ik je niet verder kennen kon. Nu praat ik in gesprekken, die ik in mijn hoofd verzon, en lach ik om grappen die je maakte, maar niet echt, want jouw gevoel voor humor die was gewoon erg slecht. Nog leef je zo nu en dan op, in mijn gedacht, en blijk ìk 't te zijn, om wie men 't hardste lacht…

ik ga stemmen ben zo moe aan wie vertrouw ik mijn stemmetje toe welke heren doen wat ik verwacht ach het is toch zo’n gedoe wie doet toch wat ik voor ons allen als het beste had gedacht allen in Europa beloven mij te verwennen maar leer mij die slimmeriken kennen ze schuiven het meeste echt wel naar zichzelf toe weet je hoe ik…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

. ------------------------------- uit: Stemmen (1907)…

Daar steekt de nacht op en de zwarte wind - En open vind Ik als mijn eigen Uw woning wier beveiligd zwijgen Me omvat als een verloren kind? In schemerdonker doofden uit gezicht De ogen wier licht Mij trok de diepe steile wegen Naar dit hoog huis van dagelichte zegen En sterreheldre plicht. Hoe keer ik na zo rijk begin Arm…

Hier ben ik weer, De najaarszon die wolkgedoofd Het bronzen loof in ’t hoge hout Boven ons hoofd Daglang belichtte zilverkoud, Viel aan de steile hemel neer En overstroomt de grond met vloeibaar goud: Hier ben ik weer! Ik moest door ‘t bloedewarme bad Terug, tot u, ‘k weet niet waarom – Maar voor de korte scheemring kom En dan de nacht…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Ik lig en luister in de wei- En boven mij de hemel, De grote, blauwe, blonde lucht, En boven mij een blonde vlieg, Die zweeft - en zingt - en zoemt- Weg! - en weerom! En zingt en zoemt,- En 'k luier-luister naar haar lied- Beduidt het iet-? Ik weet het niet. Ik lig en luier in de wei- En ginder zit een vogel, En vogeltje van pie-pie-piet…

Na de regen straalde de avond En breidde zijn blauwe armen wijduit En hief het lachend gelaat van de aarde Door de dunne nevel van tranen Voor hare fonklende wimpers Weder blozend omhoog; Laat mij zo lachen hemel, En hef mijn ziel tot uw borst, En laat de dampen van mijn leed En van mijn kleinheid en van mijn duffe gedachten En van mijn…

'Gij kunt niet raden met wat liefde wonderbaar De grote diepe zee ik minnen moet, Sinds, vader, gij met eigen lijfsgevaar Mij opbracht uit haar vloed. En dagen lag ik, niet, zo stil alsof ik sliep Achter gordijngedonkerd raam En hoorde niet of moeder riep Mij bij mijn eigen naam? - Hoe kan ik anders dan gelukkig zijn Bij dit geluk…

Mijn kind, ik ben niet rijk, Al ben ik niet zo arm als 'k lijk. O, al bezit wordt wonderlijk, Zodra men komt te leren Wat rijkdom kan ontberen! Eens had ik mij zo rijk gedacht, Dat tot mij heel de stille nacht, Onafgebroken wanhoopsklacht, Rezen der wereld zangen Van overwinning en verlangen. Nu, in de stralen van de zon, In 't water…

Verloren in de' avond Weg van mij, Vlucht een ontroering, Voorbij - voorbij. Was het 't lieflijke Van een gezicht? Alleen de weerschijn Van 't avondlicht? Was 't de gedachte aan Iets liefs van weleer? Of een verwachting -? Ik weet niet meer. Een vogel nam het Mede op zijn vlucht En droeg het ver heen In de avondlucht. Een dood…

Al ben ik niet met hokjesgeest geboren, toch zie je mij braaf naar het stemhok gaan, als nette burgeres en ook voldaan: mijn stem, al zweeft die, raakt dus niet verloren. Wel treurig dat, als je dit keurig doet, je stem daar in een grijze kliko moet :-(…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

't Is regen, - 't regent aan mijn ruit — De regen wist mijn dromen uit En draagt mij in de droom van 't leven; Een beeld gaat om — een beeld beklijft, Beeld van een lied - dat blijft, dat blijft: Het zacht en zegenend geluid Van droppelende regen. 't Is regen, - 't regent aan mijn huis - Ik luister, sprakeloos en kuis, Naar 't lied van…

Maar op 's harten grond murmlen de beken, Waar een ongeweten licht in speelt, Waar de stemmen van dit leven breken, Doch waar nieuwgeboren stemmen spreken Rondom menig stil verzonken beeld.…

Neem gij het leven Zoals het is Een beetje onrechtvaardig, Een beetje boosaardig, Maar ook wel eens aardig En soms lang niet mis! Leef gij het leven Zoals het gaat — Niet al te opzichtig, Niet al te gewichtig, Een beetje voorzichtig Dan is 't niet zo kwaad! Houd gij het leven Bedaard in het oog. Toon gij u krachtig, Uw doel steeds…

voor de geestelijke middenstand Neem gij het leven Zoals het is - Een beetje onrechtvaardig, Een beetje boosaardig, Maar ook wel eens aardig En soms lang niet mis! Leef gij het leven Zoals het gaat - Niet al te opzichtig, Niet al te gewichtig, Een beetje voorzichtig Dan is 't niet zo kwaad! Houd gij het leven Bedaard in het oog…