Alle inzendingen over dochter OR ver

Kan het niet meer tellen Hoe vaak ze heimelijk haar vel afstroopt En ik een nieuwe dochter vind Terwijl het merg woekert Zwelt de holte Ze waggelt nu op hoge hakken Ze knoeit met oogschaduw Ze wil weg uit dit huis dat huivert Ik zie het liever niet Hoe ze de klok opjut tussen haar tanden Dan wil ze briezen naar haar verwekker Haar tedere…

Dag lieverd, zeg ik als je binnenkomt. Dág kind, als je weer gaat. Pas je een beetje op jezelf, maak je het niet te láát? Maar eigenlijk slaat het nérgens op, je bent geen tién maar ruim volwassen. Ach, ik ben alleen je moeder maar, 'k wil op afstand op je passen. 't Zit erin gebákken denk ik, ach, misschien is 't overdreven…

Het ochtend licht komt door de gordijnen Spelend met je gouden haar Zoals je daar ligt zo tevreden Je ogen dicht, maar met een glimlach om je mond Dromend over mooie dingen Tenminste dat hoop ik wel voor jou Niet weten wat er gaat gebeuren In de grote wereld om je heen Mijn lieve kleine dochter Een wonder elke dag weer Meer als meer zal…

De dag dat jij geboren bent, Die weet ik nog heel goed. Er kwam een zonnestraaltje bij Maar met een beetje zwaar gemoed Een dag in de zomer je was 4 Uit school, ik wacht, en daar huppelend, Met de zon op je gouden haar, Zeg je mam ik hou van jou En mijn grootste geluk is daar. Als puber lief, dwaas, alleen Vegetariërs, maar daar kwam…

tot wanhoop Ze gaat totaal haar eigen gang Trekt zich niets aan van regels En is voor niets en niemand bang Ze wil de hele wereld kennen Stapt overal stoer op af Lonkt vrolijk naar alle mannen En lacht alleen om straf Ze wil alles diepgaand onderzoeken Ziet echt nergens enig gevaar De ouders halen nog hun schouders op Kijkend naar hun dochter…

Dus lieve dochter, bij een andere moeder geboren, ik ben blij, dat je bij deze familie bent gaan horen!…

Meisje de mooie vrouw die je tot je eigen verwondering bent geworden met je stille onzekerheid je dappere verweer je tedere uitstraling dochter ik ben er, mijn meisje eens beloofd altijd weer.…

Geluk dat te groot was om te omarmen met slechts twee armen die julimorgen toen jij voluit voor het leven ging met een glasheldere kreet. Mijn zelfgemaakt cadeau, zo mooi, zo helemaal af dat ik (en waarschijnlijk ook je vader) niet eens meer om de gietende regen gaf.…

Mijn dochter wil alleen maar weten dan dat ik was, ik ben, zal zijn.…

Het mooiste emotioneel moment in mijn leven Mijn dochter was 12 en had haar eerste rijmgedicht geschreven Ik had het niet verwacht of gedacht Ik had haar daarvoor niet in staat geacht Het was prachtig en met fantasie en realiteit doorweven Ik had haar toch een stukje van mij meegegeven Voor een moeder zijn heel kleine dingen net als…

Ik zie, en droom op het ritme van je lach aanschouw, en erken de weemoed van je klanken versta, en vertrouw op de wijsheid in je ogen verblijf, onbewust bekwaam ------------------------ Welkom Mara, 28 november 2008…

het gaat niet over mijn verlies of jouw verdriet over gelijk wel of niet waar het om gaat is zij niet over jou niet over mij het enige belangrijke dat telt is zij dus ik laat het hier bij geen strijd meer geen oud zeer alleen ik en jij als ouders haar sterke schouders niet bij elkaar maar samen zij aan zij voor haar…

Als ik je nu zie slapen, denk ik terug aan de tijd. Dat je net was geboren, onze lieve kleine meid. Als ik je nu zie lachen, denk ik aan de eerste keer, Dat je je mama herkende, en je lachte altijd weer. Als ik je nu zie zitten, de eerste keer was bij oma Dien. Je had het zo vaak geprobeerd, en nu had niemand het gezien. Als ik je…

Een dochter blijft uw eigen ik uw ogen blijven op haar gericht boren de liefde aan en met warmte om het hart slaan. Haar ogen kijken doordacht wat had ik wel verwacht. De woorden op het puntje van haar tong wachten op een uitweg.…

ze zijn niet meer van hier zoals toen in een nog vers verleden ze komen nu op jonge, snelle benen ze komen maar hun blijven is van een ander duren ze zijn nu meer van daar al staan hun kamers hier nog aan ze komen om weer weg te gaan ik mag niet méér verlangen alleen hun geur blijft hangen.…

ik ben zo blij wanneer ik denk... aan je apenstreken als peuter aan die ondeugende kleuter aan je haar in het zonlicht aan de lach op je gezicht 'k word even weemoedig wanneer ik denk... dat jij ooit in mij was aan die kleine wildebras nu ben j' een heuse bakvis grote vreugde, beetje ergernis 'k word weer blij wanneer ik denk...…

zeventien jaar blond van haar ogen blauw hartje trouw Caroline mijn vriendin dochter lief hartendief blijgezind nog even kind morgen vrouw ik hou van jou…

dochter, schakel van liefde ontluikend en pril je pubert op de weg naar volwassenheid vandaag verliefd spring je treden in paren naar beneden morgen bedrukt kruip je weg in de kelder van jezelf ik sla je gade en zie brokjes van mezelf hele delen van je papa wij puzzelden samen een kind, dat toch uniek is groei naar je eigen dromen maar…

Ik zal er vanaf nu altijd zijn voor mijn dochter.…

Wat houdt ze van augurken, Haar duimen en wijsvingers tastend in het zure vocht Ik zucht maar laat betijen Als het oosten in ons opspeelt gaan we beiden somberen en herkauwen, al zijn we dan nauwelijks runderen, de grieven van de dag Mijn dochter, wat is het water diep wat goed is voor vis en de zeemeerminnen Van het Great Barrier…

ontvluchtend haar dochters meesleurend uit kruitdamp gehulde ruine stad bedreigd onbeschermd zag een bloedbad haar grens was bereikt hartverscheurend velen vluchten richting route grens rennend door bossen over weiden probeerden geweld te vermijden zelden zichtbaar tsunami van mens andere staat ver weg van haar grens voelde zich machteloos…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or naar de binnenzee van een onvermijdelijk ooit…

er vallen duizend bommen op Den Haag het Binnenhof verandert in een krater het Huis ten Bosch bezwijkt en niet veel later komt ook de Haagse Toren naar omlaag het Kurhaus en de pier bestaan niet meer en het Bezuidenhout is weer veranderd in een kerkhof waar het bloed meandert de stilte doet weer denken aan weleer gelukkig is het allemaal…

Groene veren van vreemde vogels vliegen voortvarend ver voorbij violet van vlammende violen Koningsvarens vergen vrijheid…

waar blijf je ik wacht een geluid een auto een voorbijganger maar niet jij kom je nog of blijf ik de hele avond eenzaam jij bent zo ver van mij verwijderd ik zie de muur groeien maar kan het niet verhinderen steen voor steen wordt hij hoger jij neemt een zijweg ik verdwaal zal ik de weg naar jou nog vinden ik zoek hopeloos reik…

Ik wil mezelf zijn maar ver weg van de mensen die me kennen weet ik niet meer wie dat is Ik wil van mezelf houden maar ver weg van de mensen die van me houden weet ik niet meer wat liefde is Ik wil schreeuwen maar ver weg van de mensen die naar me luisteren ben ik mijn stem verloren Ik wil mezelf zijn maar ik weet niet wie dat is…

ik kan je niet meer volgen je bent weer ver weg van mij…

Ver van hier in mijn hart zo dichtbij tranen glinsteren als zonlicht in de rivier gedachten lijken dwaalwegen als schimmen glijden zij voort gelijk wolken in de nacht dromen zijn onvatbaar vast gehecht aan de maan ver weg maar ik ben zo blij dat jij er bent…