Alle inzendingen over dood OR dichtbij OR leven

Het bloed bedekt en de dood vertrekt met velen. De bom is wie hij was want verdwenen is hij toen de bus dichtbij zijn ondergang was.…

Ik houd van mezelf. Ik heb altijd aan mijn ziel, zonder roepnaam of lichaam de trouw beleden. Het was, is en zal zijn: een loflied op mijn expressie, totaal. Totalitair zal men alleen nog praten en napraten. Het zijn de hiaten der mens. Ik bezit nu, momenteel een heel scherpe ooglens!…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

de dood is niet genadig, verwacht maar immer onverwacht de dood is een kankerlijer de dood is een hartenbreker de dood is ongeneeslijk ik zie Hein van dichtbij, een onredelijk figuur, neemt levens hij kan niet anders en ik steel elke dag die ik maar stelen kan…

En dan komt je gezicht opeens Heel dichtbij. Bij mij. En doe ik mijn ogen dicht……

Als je naast me loopt vind ik dat heel fijn zo samen wandelen zonder eenzaam te zijn als het kouder wordt pak ik je onzichtbare arm dat voelt zo goed wordt van binnen warm als ik zacht om je huil is dat niet van de pijn gewoon vreugdetranen omdat ik zo dicht… zo dicht bij je mag zijn.…

weten dat de hemel dichtbij is zo dichtbij dat je hem nooit zal kunnen raken…

Ik leerde jou kennen Dat was fijn Waarschuwde al Kom niet te dichtbij! Gebeurde toch Gevoel weg Ik weet niet meer Wat wil ik nou? Paniek! Zo een verdriet Gevoel is weg En ik weet het niet Voel niets! Ik weet het niet Ik raak je kwijt En dat is wat me spijt…

Heer U kent ons, U weet wie we zijn U kent onze gevoelens van eenzaamheid U ziet onze zorgen en onze onzekerheid Daarom vragen wij, wil dichtbij ons zijn. Wil dicht bij ons zijn in onze voorspoed Want dan o, Heer, vergeten wij U vaak Dat is niet goed en is een slechte zaak God, behoedt ons voor alle overmoed.…

Zo dichtbij als jij is er niemand, zo dichtbij bij dit dat er kwam mettertijd, onverwacht kwam ik daar weer voorbij, en daar was jij. Zo dichtbij kun je bijna niet komen, zo dichtbij als hier als bij jou en bij mij.…

laat mij nog even heel dichtbij de wolken verkleuren de bomen zwijgen stil het enige wat ik wil even heel dichtbij genaderd op afstand op de rand van overgave laat ik je gaan er is zoveel meer dan toen ik nog niet wist van je bestaan…

Al weet je niet waarom, je bent er altijd naar op zoek, en het zoekt jou het kent je twijfels al te goed het deelt je angst en toont zich pas wanneer je roerloos durft te blijven kijken het is al lang en breed verdwenen vóór je dacht te kunnen zeggen wat het is het is zo stil, zo klein, zo echt en het gebeurt verwonderlijk dichtbij…

Het zijn de bladeren in de wind en de geur van bloemen Het is het eerste ochtendlicht en een zachte regen in het gras Het zijn de wolken, een langzame schaduw en het tikken van leeg horloge Het is de glimlach als ‘s avond weer de zon gaat dalen…

Een korrel los zand in mijn hand helemaal vrij om te vallen maar de korrel ben jij die blijft liggen altijd dichtbij…

Om de dood te verjagen en het leven te verlengen. Gewichtloos onder het hemelgewelf. Naar een plaats, dichtbij. Dicht bij mezelf.…

Wanneer krijg ik eindelijk die kracht zonder jou verder te kunnen leven jouw warmte te kunnen missen die jij me toch alleen kon geven? Wanneer zal ik jou kunnen zeggen kom, geef me weer die kracht maar dat valt niet uit te leggen jij had me helemaal in je macht.…

Zoeken naar het volmaakte het hemelse op aarde onvindbaar blijkt terwijl het onvolmaakte met geheimen vragend aan je voeten ligt…

steeds rondom dichtbij maar lijkt bang voor alle spoken…

Tegen je warmte, dichtbij Lig ik te overdenken De slaap geen vat op mij En naast mijn gedachten, lig jij Tegen je warmte, dichtbij Voel ik mijn wanhoop branden Ik huil om wat je net zei En naast mijn wanhoop, lig jij Tegen je warmte, dichtbij Overpeins ik mijn verdere leven Ik wilde voor altijd wij En naast mijn leven, lig jij…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Schat, nu ster steeds nog dichtbij, dagelijks nog mijn gedachtenkracht, onuitwisbaar. Liefde zonder handen, toch dagelijks brood, zelfs na de dood verbonden.…

zag een gezicht op jouw schilderij de andere nog neo een natus nabij jij gaf hen ballen hun levensloop vrij koos voor hun vrijheid de schaar was dichtbij de partus was spannend en groots jij strengde einde gaf leven om de tijd te bedwingen een dans die de dood helaas ooit zal winnen…

wat is dichtbij wat is ver weg iemand dichtbij wordt vermoord iemand ver weg wordt bewonderd als ik door de vallei loop langs de schaduw van dood en ik val neer tussen distels terwijl wolken donker trekken over gras en over vogels zal ik weer opstaan vergeet dat ik viel vergeet dat er wolken waren alles is nu zo…

In de stilte, doodse stilte met m'n ogen dicht In de stilte, vredige stilte zo heel dichtbij jouw lieve gezicht.…

determineer dit woord voel de dood dichtbij niemand valt af, aldus Magere Hein hij loert om de hoek subtiel, afgeschreven…

Ze wordt geconfronteerd met eeuwig leven, dat, wat beloofd is na de dood. Zilver omrande wolken drijven schaapsgewijs voorbij. “Ik zie de Goede Herder” fluistert ze naar mij. “Zou oma het al weten? Dan is ze bijna vrij”. Veelbelovend zwijgen we, voelen Hem onnoemelijk dichtbij.…

ik schrijf mijn letters in rood dichtbij mijn hart, waar dood en leven één zijn en ik laat de negatieve dag een overgang naar zonlicht maken achteraf kijk ik terug, de zegen van een priesterhand rust op mijn wang, en op mijn rug zijn woorden rust en liefde rond een kleine grot verwijzen naar het lot en niet – naar bange oorden…