Alle inzendingen over dood OR droom OR stof

Leven is leven tot het overgaat dan is er alleen nog de dood tot het stof is weggewaaid Stof is stof tot het weer samenkomt dan is er de geboorte waarna de dood zich weer samendromt…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

Ik zie in het licht wat dwarrelend gruis op gouden koorden een dans creëren in werv’lende warmte vol wondere schijn die me lokt om samen ‘n éénheid te zijn en ik denk aan de woorden bij sterven gesproken stof zijt ge tot stof zult ge wederkeren…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

in wegvloeiend licht is de droom een stil en roerloos reizen van tere stof geweven omringt hij de aankomst en het vertrek een jaarring tekent de voorbije wereld schetst de toekomstige tijd we dromen ons vast in trage kleine vergankelijkheid een vluchtige reis met enkel de bestemming van de gewisse dood…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

stad begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

En wat ik achterlaat in de dromen me niets zal zeggen omdat ik altijd uit mijn eenzame cocon ontwaak en steeds weer de stof van mijn eigen dromen wegveeg.…

en hoop dat wij het echt nooit komen te weten een wens dat de betekenis ervan, geen invloed heeft op ons leven tot wij merken dat het innerlijke reliëf voorgoed veranderd is wanneer het stof stil gaat liggen.…

gevallen vogel stof geeft nog een aarzeling dood laat zich wachten…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

‘Stof ben je, en tot stof zul je vergaan’, Maar om als mensheid iets vooruit te komen, Dan is het nodig om te blijven dromen, Van pad, mobiel en reizen naar de maan. Dat deed hij, levenslang en zonder vrees, Rust zacht Eugene, in jouw geliefde ‘space’.…

Feuilles mortes zien we in de herfst Als dode afgestorven bladeren Onbegraven naakt en blootgesteld Aan weer en wind en Wodans elementen Stof in wederkeer vergaan tot stof Sterveling, als tijdelijk passant, Strijdt om het bestaan al duurt het even Een korte spanne tijds is hem vergund Een intermezzo in de eeuwigheid Stof vergaan…

ik kijk door het venster ik zie mezelf staan op een dunne muur die die onaards tot de wolken reikt beneden kijkt niemand er van op er is geen beginnen aan van onwaarschijnlijkheden wordt men kribbig en moe onverwacht stoot de wind me om zwiept me van ongekende hoogte brengt me in een tuimeling waar geen einde aan lijkt te komen abrupt…

wat maakt het ons uit of ook het stof tot stof vergaat? wij zijn de douche-generatie, ordelijke gel-gebruikers, wij laten niets aan het toeval over. wij shockeren de pillenslikkers van de bestbeprijsde kwis. wij houden van de doofpot der sterren en kometen. wij zijn allergies voor knarsende sloten want wij roesten niet.…

ik stuif melig door de gangen die vandaag nog zijn behangen met wat schamele restjes jou fladder een stofdoek langs gedachten aan de afgelopen nachten, nog ver voor je vertrekken zou nooit eerder was je deelbaar zo weergaloos ongrijpbaar als in het stof dat nu verwaait dromerig verschoon ik de lakens verzet met liefde enkele bakens…

vanaf vandaag geen stof meer onder het kleedje want weet je ik ben nog niet jarig geweest maar`t was een feest in plaats van bloemen met hulpstukken extra zakken, én.. een vijf meter lang snoer hoe blij kan je een vrouw maken met zo`n aankoop plus garantiebewijs…

nachtgedachten eens zit ik hier niet meer lichtzinnige prikkels vinden hersendood tussendoor plet ik een motje op een wit scherm, licht trekt klaarblijkelijk aan hoever kun je gaan…

het goud aan m'n vinger blijkt roestvolstaal laat bruine kringen ik blik je lik de laatste druppel bubbels uit je glas, ik ga ik moet het stof nog sorteren m’n verliezen tellen m’n was binnenhalen m’n tranen drogen de vuilnis buiten zetten en m’n dromen overboord…

hij was er aan toe, de boekenkast na duimendik afstoffen zag ik mijn jeugd terug, science fiction, mijn tijd voorbij Jack Vance, Keith Laumer zomaar twee namen fantasie geprikkeld, het overdenken waard ik ga de kast weer in…

Blijkbaar ben je wakkerder dan ik zei ik ze lachte luid eet je ook een kiwi vroeg ze zo word je niet rap oud De cd-speler viel stil stof op de plaat riep ik Andsnes speelde Haydn Leif had ook wel eens pech…