Alle inzendingen over dood OR moeder

mijn moeder was iemand uit de duizend. zij kon en bleef moed inspreken. zij omhuifde ons met haar tedere liefde en vroeg ons met aandrang die na haar dood gratis voor niks overal verder uit te delen aan iedereen.…

kanker terminale fase moeder ziet geel wachten op de dood onverteerbaar uit bundel "rouwkost" isbn 978 90 809885 2 1…

In mijn moeder ben ik diep geworteld. Door haar werd ik vader van een stam. Wanneer ik aan mijn bange moeder denk, hoor ik haar stem weer fluisteren. Jij bent mijn oogappel, mijn enig kind. Ik leef in jou. Laat ons niet alleen. Was het maar waar. De dood dreef ons wreed uiteen. Het seizoen is weer herfst geworden.…

We zwegen allen Alsof afgesproken En volgden haar kist gedwee Stil mijn vader en gebroken En de najaarswind zweeg mee We veegden ogen Langs de dode lanen En omrinden toen haar kuil We verborgen onze tranen Ook de zon ging zomaar schuil We sloegen kruisen En we zeiden amen Nadat de priester gesproken had We stonden stilletjes tezamen…

Moeder naar wier liefde mijn verlangen Sinds mijn kinderjaren heeft geschreid, Ach, hoe zult gij mij zo straks ontvangen Na de lange scheidingstijd? Zult gij mij aanstonds als uw kind begroeten, Als ik ontwaken zal uit mijn dood? Zal ik nederknielen mogen voor uw voeten Met mijn hoofd in uwe schoot?... Maar wat dan?…

mama je ging weer achteruit sinds ik je laatst zag je hand in mijn hand lei is het voorbij? mama zo hulpeloos is er nog hoop jouw redding hier te koop of laat ik je maar gaan je eigen mama achterna mama hoe moet het met mijn eigen zoon hoe voelt hij dit aan en weet hij ook dat jij nu gaat je koude lichaam achterlaat mama…

mijn allerliefste moedertje ben ik verloren door de dood 6 september 2004…

Kom nu met uw donker, diep erbarmen, Eindelijke Dood. Laat dit pijnlijk lichaam in uw armen Rusten als het kind op moeders schoot. Laat mij veilig door de schaduw uwer groote Vleugelen gedekt Slapen gaan, het moede oog gesloten En het lichaam pijnloos uitgestrekt.…

Dit lichaam je geboortehuis ergens onder dit zwijgen de eerste zin geschreven uit jouw leven, de opgang uit niet-bestaan, hier scheurde je afwezigheid open in alle flanken als een mysterie uit het vlees waarna haar warmte armen om jou heensloeg dat begin, kleiner nog dan je smalste herinnering, blijft jouw thuis want je ontstaan…

bij hem maar het glas blijft tussenbeide secondes, minuten de klok tikt door het kind blijft leven en wordt sterker het overleeft zelfs de dood maar het mes laat achter een spoor Uit de couveuse naar moeders armen gebracht weer die warme veilige omgeving moeder en kind zijn weer herenigd ze ziet wazig hoe hij naar haar lacht nu sterk…

daar zijn velden vol kruisen met eindeloze rijen verdriet iedere man had een moeder hij groeide onder haar hart laat ze zich verzamelen zij die geen tranen meer hebben laat ze dreunend marcheren zwijgende zwarte pelotons voor de eeuwige vrede voor de doden maar vooral voor de levenden…

Haar wilskracht kende weinig grenzen de pijn verdreef zij met een lach een schittering had zij in haar ogen haar liefde sierde elke dag Zomer schreef zij met vette letters in het dagboek van haar leven bloemen fleurden altijd haar huis door kind of vriend met liefde gegeven De winter met zijn te korte dagen verteerde zij niet zo goed zij…

Er wordt een schat begraven in het koude stille zand ik herinner me mijn moeder de warmte van haar hand. Als wij samen wandelden het strand van de noordzee onze voeten in het water de blikken ver gericht meeuwen langzaam zwevend de zon op ons gezicht.…

een gewone dag op de fiets mijn dochter zat voor mij een verdwaalde kogel trof iets eventjes waren we nog heel blij. via haar heup naar mijn sterk hart friendly fire is niet wenselijk het is gepasseerd, alles lijkt verward oorlog is echt onmenselijk. dochtertjelief, je hebt nu een gezin het gaat je ontzettend goed achterkleinkinderen,…

Moederziel waar ben je? Een boom verscheurt het licht als linnen De zon breekt door het zwaar verdriet Licht lacht tranen toe, ze glimmen De eerste keer daar aan haar graf “Doorbreek oude gewoonten”, - zei ze - “Roest toch nergens aan iets vast.” Bij langverlaten ondertussen gras Breekt abrupt een tak De winter komt weer dichterbij…

onthullen het stucwerk haalde ik gisteren al van haar lijf – ze was al wat lijk toen taille douce heette ik haar ze was een meester in het mengen niet ik ik snijd het schelpmotief uit haar oren en schuur de polychroom van haar gelaat noli me tangere fluistert ze maar ik ben geen priant die zwijgzaam aan de kant blijft staan mijn moeder…

Ik probeer het een plekje te geven.... maar het lukt nog niet echt. Soms lijkt het of je nog iets tegen me zegt. Ik merk elke dag dat ik je mis...meer en meer. En vind het moeilijk het doet ook zo'n zeer! Ik kan het mensen niet zeggen, hoe ik me voel van binnen. Het lijkt of mijn leven weer opnieuw gaat beginnen. En ander leven…

voor Alice (1926-2008) voorbij het lievemoederen voorbij de laatste vraag die ook het eerste antwoord was – wat weten wij van de doden ?…

Als je moeder sterft Dan sterf je niet een beetje Dan sterf je helemaal Je wordt opnieuw geboren Maar nu zonder haar Je moet weer leren lopen Maar niet meer aan haar hand Je moet weer leren leven Zonder moeder aan jouw kant Als je moeder sterft Dan sterf je met haar mee Alleen jij wordt hergeboren Nu alleen En nooit meer twee…

toen ik aankwam was je kamer al ontsmet je kleren en je spullen in de gang gezet ze hadden met javel je geuren al gestolen en hup, daar gooiden ze een ander te creperen in je bed ik vond je terug op een tochtige plek alleen je haren leefden nog blonde pieken zwiepten in je nek maar jij was verder niets finaal gaat ook een moeder op haar bek…

---------------------------------- Een sluier van onzichtbaar verenigd liefdesgevoel verbond moeders dood met het leven van haar dochter Cynthia te R. Moeder werd 61 (2005)…

er is te veel in mij dat je niet meenam terug in aarde boven verzonken zerken langs knisperend grindpad schenkt de maan hoofdschuddend haar licht uit over marmerwit en zwart graniet dat het niet je graf is als ik wegloop…

och, hij was toch nog maar acht jaar zijn gezichtje was zo smal geworden haar hart ging naar hem uit ze wilde hem in haar armen nemen en wiegen, als was hij een baby verdriet te groot voor woorden hij begreep dat Mamma dood was de wereld stond op zijn kop.…

over het gangbare grof knerpend grindpad van het oude kerkhof als gebogen menselijke zerken, op weg naar het o zo diepzwarte graf waarin zij tegen haar zin in zal moeten rusten continue heeft zij zich ingezet voor haar dierbare kroost zij had zich opgeworpen als grote steun en toeverlaat tastbaar als vliegende kracht onvervangbare moeder…

Probeer het je maar eens voor te stellen dat we "daar" dan even proosten met al die zielen, hun een fatsoenlijke vergoeding een gemeende zoen, zonder luid te smakken geven, als dank voor die verworvenheid. Hun protesten waarderen, nu zeer serieus te durven vertrouwen op er is veel meer. Probeer het je maar eens voor te stellen. Anders moeten…

, maar Ze leeft voort in mijn gedachten, gevoelens, geweten en eten, maten en meten, doen en laten Ze, ze was wijlen mijn moeder Philipina Hendrica Krediet- van den Bos Ze, ze is vandaag voor mij gewoon een beetje jarig dus een beetje, een speciale Moederdag!…

moeder ben ik en kind met het steenvocht hartsgrondig weg van het bonken en beuken waar de grote verhuizer ik, de rechtopstaande, ik, de bloedende gaten betast van de verlossing.…

Soms zie ik sneeuw in je ogen vallen tranen vermengen in de diepte van jouw zwijgend hart herinner ik mij gesmolten liefde een warme moeder bij de witte dood.…

Moeder Aarde, Moeder Natuur. In haar schoot het leven en de dood, haar cirkel, die ook mama omsloot. Moeder Aarde, lucht, water en vuur. Haar liefde voor natuur. Kleur, doek en penseel; passioneel, verstilde, lommerrijke taferelen; strevend geheel. Penselen nu gelijk een stilleven, zo-even nog bedreven, vol vuur!…

Verborgen verleden is voor mij vooral een geborgen verleden en geborgen was ik in de schoot van mijn moeder zij is dit jaar 10 jaar dood maar doorgaans springlevend in mijn gedachten en gedenken van haar, zij als meisje, vrouw en van haar moeder, haar vader tot haar bed-overgrootvader, moeder en alle vertakkingen van bloedverwanten met…