Alle inzendingen over dood OR pijn OR alleen verder moeten

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

nu mijn hart alleen maar pijn Jij hebt het over een klik die er niet is Wat is dan datgene wat je zoekt, het gemis?…

Het leven je zou het je moeten kunnen herinneren als een buitenlandse reis en er met vrienden of vriendinnen over na moeten praten en zeggen Het was toch wel aardig, het leven, en flarden zien van vrouwen, geheimen en landschappen en dan tevreden achteroverleunen maar doden kunnen niet achteroverleunen.…

stad begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode…

me soms zo'n pijn Mijn leven gaat straks verder dan zal ik jou los moeten laten maar nu ben je nog m'n houvast ook al heb je dat niet in de gaten...…

God, Hij laat je niet alleen, Hij zal je nabij zijn En Hij zal je kracht geven om verder te gaan God kent jou en Hij laat geen bidder staan Vertrouw op Hem, Hij is bij je in verdriet en pijn.…

Gevochten en gestorven in een strijd tussen de dood en het leven dat ik niet wil. Ik besef dat ik niet meer gered kan worden zie geen licht meer opgeslokt in het duister leef ik alleen verder in mijn donkere wereld…

zijn laatste woord klinken de man die de woorden zoekt alleen in een kist onder zijn blauwe deken droomt daar de stille taal van de dood onder de blauwe deken…

Ik ben alleen Alles is zwart Ik ga dieper Dieper en dieper Ik ben weg Alleen Verweg Het oog ziet niks Ik voel alleen pijn Alleen pijn Ik hoor niks Ik val dieper Dieper en dieper Alleen ik Àlleen ik Helemaal alleen Tot het einde Ja, dat wil ik Het einde Ja, het komt toch: Het Oog Van De Dood…

Wat ik voel Is de pijn Van wat niet is Maar had kunnen zijn Afstand als schuld Liefde voorbij Pijn in ruil Voor de liefde in mij…

Valse plooien Tussen plooien van emoties waarin zorgen waren verborgen bewoog zacht een sluier heen en weer zag soms de realiteit niet meer nam alles goed in ogenschouw het een en ander glad gestreken bleef hier en daar een valse vouw de diepte kreeg ze niet meer glad de spiegel echter zei het ware deed me openbaren en ervaren dat…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

afscheid weer alleen en onbemind het zou toch moeten wennen... dit gevoel het zou toch moeten wennen...…

mijn alles jij weg niet genoeg pijn dood zo'n pijn niet te dragen verscheurd alleen help kan niet meer wil niet meer zonder jou tien jaar weg gefaald mijn lief…

tot ik zoenen de dood zou mijn handen satan raken kou bestaan zou verbranden hemels bestaan nooit gehoeven behoeven werelden branden zou verleden verdere bestaan dood en het nu vergaan zonder pijnen die schreeuwen uit harten geen bestaan bij geboorte van dood zo de duivel praat naar mijn hemelse behoeven…

Wat moest ik hier op zeggen, Hij heeft zich er ook bij neer moeten leggen. Mijn leven ligt ook overhoop, Mijn huwelijk is namelijk dood. Ik moet met mijn leven alleen verder gaan, Mijn vrouw draagt weer haar meisjesnaam. Mijn vriend wat hebben wij gemeen, Wat houdt ons beiden nog op de been.…

voetstappen op de weg ze lopen naar de horizon de passen worden groter omdat toen het rennen begon ze rennen naar een wereld hier ergens ver vandaan en kunnen gewoon niet stoppen ze moeten, moeten verder gaan ze rennen verder en weer verder en hebben het ontzettend druk ze zijn alleen maar bezig met hun zoektocht naar geluk ze zien…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Lang geleefd in onwetendheid, Na veel pijn en lang gekrijt Is het nu de tijd die doorrijdt En is het de persoon die lijdt. Veel geleden, te weinig gebeden. Zijn het de tijd en gedachten die verder reden. Ik blijf maar kloppen, niet te kunnen verkroppen. Dat tijd en pijn niet kunnen, niet willen stoppen.…

naam de dood je stamelde: ons kind is niet alleen dood ons kind is vooral mooi…

Hoeveel moeten er nog komen, Hoeveel moeten er nog gaan, Mijn twee jongens zijn de dood ingereden Door toedoen van een ander, zonder reden. Beiden 20 jaar jong, stonden in het leven, Niets of niemand kan ze aan mij teruggeven. Twee lieve jongens zijn mij afgenomen Ik kan alleen nog maar van hen dromen.…

je een jaar Je hebt er 5 weerstaan Een onmogelijke strijd Heb je moeten aangaan Mijn allergrootste respect Heb ik voor je gekregen Het spijt me alleen ontzettend Dat ik het altijd heb verzwegen…

ik had nooit gedacht laat staan verwacht dat mijn verleden leeft in het heden van levensschatten beroofd was ik veel liever dood dan zo door te moeten leven niets meer om af te geven alleen plicht en pijn kan geen zingeving zijn energie voor enkele uren dit kon beslist niet langer duren mijn beste tijd is voor de baas daarna kijk…

Als onze dierbaren verscheiden na een lang gedragen lijden is ’t nimmer te vermijden dat zij die achterblijven zitten blijven met de vragen hoe ’t leed te moeten dragen. De pijn is onverdraaglijk het gemis onoverkomelijk de dood op zich ondoorgrondelijk……

de actualiteit vandaag de dag: slecht weer, zwaar gemoed pessimisme verdrijft de lach omdat er zoveel 'moet' mensen 'moeten' naar het werk mensen 'moeten' naar een feest mensen 'moeten' naar de kerk mensen 'moeten' weten waar je voor het laatst bent geweest ik zou zou graag zien dat het woordje 'moet' mag verwijnen we gaan…

en nooit een bloem beschreef op het ontvederd zaad dus wat doen we met de pijn deze pijn, deze dood…

van pijn en zonder vrees nu verder leeft en geen verdriet en tranen kent – en mij nabij zal blijven waarom dan toch sta ik hier nu alweer zo innerlijk te breken…

Je vraagt me heb je pijn Maar wat zegt het jou Als ik uitleg wat ik beleef Je kunt met me meeleven Maar mijn pijn niet beleven Soms zou ik het willen overgeven Gewoon, maar voor even Zodat je voelt wat ik voel En begrijpt wat ik bedoel Als ik je vraag bevestig met ja…

Twee armen om je heen dan voel je je niet alleen. Het geeft warmte en een veilig gevoel... En heeft als doel samen verder gelukkig te zijn. In alle verdriet en pijn. Dat is liefde en medeleven.…