Alle inzendingen over dood OR strand OR oma

hoe zou je rustig kunnen slapen waar je moet waken over tere kindervoetjes die nog willen dansen tussen dauwglansen in een rougemorgen zonder twist zonder zorgen - niets lijkt hetzelfde toch keert alles terug zoals in vervlogen jaren - er blijft het verte staren de zoektocht in een onrustige nacht waarin je aan het kindje…

Armen in twee braces vanwege oedeem mogen ze na een fors aantal uren wel af. Ik vraag mijn dochter: help jij me even, kleindochter komt nieuwsgierig naderbij, wat doet Mamma bij jou? Die is me aan het pellen, let maar eens op, zeg ik het kind. Als alles van mijn armen is ontdaan, staat het kind te staren en roept heel voldaan: OMAAAA…

Maar gisteren gebeurde het Oma ging achteruit Ze at en dronk geen druppel meer Wilde haar lichaam uit... Ik trof haar op haar bed nu Haar kin lag op haar borst Drie kussens steunde haar hoofd wel Het ging toen o zo snel... Rustig is ze ingeslapen Om vier minuten over twee De dood nam oma geruisloos En zij ging met hem mee...…

Zwartgallige reclame-rariteit: een handig traanbuisstimulerend schenken van tijd om dode oma te herdenken, een zwart minuutje treurgelegenheid. Dat men voor dit soort rouwverwerking kiest stemt op de valreep van dit jaar diep triest !…

het is dood zij is overleden ode aan haar een dikke traan dit mag allemaal maar…

Mijn kinderen willen graag een oma hebben ze vragen regelmatig waar is onze oma? iedereen in onze klas heeft een oma en zelfs een opa maar wij hebben geen van beide Mama, wij willen ook een Oma!…

"Oma wat vindt u van mijn kleding Oma wat vindt u van mijn haar Oma wat vindt u van uiterlijk Oma vindt u het niet raar!!…

Waarom gaan mensen dood, vroeg de kleine man, nou zei Oma, omdat het soms niet anders kan! Maar waarom gaan mensen dood vroeg hij nogmaals, tja, dan gaan mensen naar het hiernamaals! Wat is dat nou weer, vroeg het kind en Oma zei, nou luister naar de bomen, vogels en de wind.…

Van de dáken willen schreeuwen er is een kleintje weer op komst, al is ’t niet de eerste, ‘k word Oma, wát een vondst. Zo’n hummel met alles erop en eraan, o ja en groeien doet ’t goed, want Oma komt eraan.Ach jee ‘k word Oma wat een heerlijk tof gevoel. Alleen jij die al Oma bent weet wat of ik bedoel. Een overgelukkige OMA.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Maar u moest niet dood zijn. Ik wou u zo graag beter leren kennen. Ook al was ik nog zo klein, ik begreep heel goed: oma is er niet meer. Ik had nog zo veel vragen. Nog zoveel dromen. Ik droom altijd dat ik met de trein naar u kwam. Dan dacht ik: Jes, eindelijk vakantie. Alleen met de trein naar mijn lieve oma toe.…

Niemand weet waar ze precies is Ze ligt daar wel en ze is nog bij ons Maar verder is het voor ons een grote gis. De ogen in haar oogkassen gaan heen en weer Haar armen slaan in het rond Vol in actie en in het geweer Met haar benen stampt ze op de grond Tegen obstakels Debacles, op haar weg. En toen ze er weer een verslagen had Deed ze…

Toen Oma bijna doodging werd ze vogelklein en vederlicht. Eten kon ze niet meer zien: ze lachte blij met verre ogen en haar grote kunstgebit. Regeltantes schikten alles. Kraaien krasten in ons hoofd en de dood werd weggegeten met kalkoen. Het was december, tenslotte. ------------------------------------ uit: 'Postkantoor'.…

Ga maar slapen oma, Maak je geen zorgen. Al je gedachten bij je, In je hoofd geborgen. Ga maar slapen oma, Het is al bijna tijd. Anders zijn al je gedachten, Voorgoed bijna kwijt. Ga maar slapen oma, Er is niets aan de hand. Je kunt me wel vertrouwen, We hebben een goede band.…

inhalen ik heb alles in de hand ik ben de schrijver van 't verhaal er gaat hier niemand dood en oma brengt een boterham van zelfgebakken brood zij zet hem zachtjes naast mij neer…

Als de doden toch eens konden praten en ons bij het afscheid niet écht zouden verlaten… Ook al is de kans toch nog zo klein, het uiten is toch wel zo fijn, want zonder hun bestaan zou ik hier niet op aarde gaan. Opa en oma, bedankt voor het leven dat jullie schonken, ik zal mijn dochters zeggen alleen maar naar ongehuwde mannen te lonken.…

Oma was jij Aardig lief groot machtig? Geweldig mooi sterk prachtig? Ik weet niet welke woorden ik moet zeggen Om mijn herinnering aan jou vast te leggen…

onverstaanbaar lispelend waar haar moeder is gebleven begin en eindpunt tramlijn zeven ze wacht wel op de boeman welke zusters krijgen opgeplakt gooit chocoladerepen weg die van Duitsers zijn gekregen en stiekem bommen gooien in toilet nu is ze moe en gaapt hardop het gebit dat bijt zo raar haar hoofd dat kookt en wil ze toch maar effe dood…

Het is de schaduw van de dood. Het was de schaduw van de dood die jou volledig afsloot. Mensen rond jou bestaan, zagen jouw toestand achteruit gaan. Je lichaam, je geest. Je beste tijd is er geweest. En zoals gedacht. Zoals verwacht. Kreeg de dood jou in zijn macht. We hebben mooie herinneringen ana hoe je lacht. Lieve oma, rust zacht.…

De kist waarin zij rust sleept haar gehele huishouding als verslagen huilende slaven over het gangbare grof knerpende grindpad van het eeuwenoude kerkhof met schuine zerken op weg naar het diepzwarte graf waarin zij tegen haar zin in, zal moeten rusten, continue heeft zij zich ingezet voor haar dierbare kroost zij had zich opgeworpen…

De kist waarin zij rust sleept hartverscheurende aanhang van verslagen huilende geliefden over het gangbare grof knerpend grindpad van het oude kerkhof als gebogen menselijke zerken, op weg naar het o zo diepzwarte graf waarin zij tegen haar zin in zal moeten rusten continue heeft zij zich ingezet voor haar dierbare kroost zij had zich…

Donkere wolken kwamen aan een wind stak op best hard beter nu naar de boulevard te gaan echter voor 'k zover kwam: Werd ik gezandstraald niet gering kijk een uitje op strand met uitzicht op zee Is 1 ding, maar al dat zand waar 'k niet om vroeg was wat ik mee naar huis droeg.…

Zou oma hem nog passen? Ik weet het niet, ze is nu dood. Maar ze heeft hem wel eens aan gehad, Dat was bij hun feest. Ze waren 50 jaar getrouwd, ’t Was nog nooit zo mooi geweest. Oma in die jurk, Opa in een pak. ’t Was zo’n mooi gezicht, Want dat pak zat nogal strak. Maar ’n maandje later, Stortte m’n wereld in.…

juni 2002 bevind ik mij terug in het huis van oma doof in haar stoel ik wil de straat op maar dat kan nog niet en terug in de huiskamer waar mijn moeder rust onder een berenjas ik wil de deur uit maar het mag niet de dood lijkt aangetreden vandaag hier in dit huis morgen vlucht ik naar mijn dochter om met haar kinderen te spelen…

Kon ik Oma maar even vragen hoe zij mijn ikheid ervaren heeft heb ik haar vroeger pijn gedaan of heeft ze het als normaal beleeft. Zeg Oma, ik heb zo'n schuldgevoel maar ach, U weet wel wat ik bedoel.…

ingegeven Je oma vind het vast wel goed Als jij straks naar Amerika zal gaan Vol verwachtingen en avontuur Zal oma je bijstaan Ieder uur Ze zal je beschermen In voor- en tegenspoed En telkens zal ze zeggen: Ik ben bij je; doe wat moet...…

, wat olie in de pan, schar en schol spartelen sissend, hun witte lijven geuren knapperig bruin, scherp en ziltig in oma's keuken die heerlijke geuren van vis en zeem en zout en petroleum: ze kleuren mijn verhaal over oma en opa, die levend langs de zomen van een bleekgoud strand, hun leven voltooiden, nooit verbitterd, nooit teleurgesteld…

Als de logeerpartij er weer opzat en je moest weer terug naar huis had je altijd even heimwee en verlangde terug naar oma en haar bedstee. Maar het gewone leven stopte niet,oma ook niet want al is ze lang en breed gestorven één ding is me bijgebleven Een oma is onvervangbaar…