Alle inzendingen over dood OR verdriet OR verwerking

Besef is groot en eerlijk goed en antwoorden zijn resten van elke vorm van verwerking evenals het pijnlijke verdriet.…

Ik wil niet huilen, ik wil niet praten ik wil gewoon met rust worden gelaten De goedbedoelde adviezen en kussen kunnen de pijn nu geenszins blussen maar beklemmen mij tot benauwens toe het ligt niet aan jou, ik ben iedereen moe Mijn binnenste broeit, ik moet daarheen niet in gezelschap, maar solo, alleen Het water, de stilte en het groen…

Zwijgzaam als ik ben Wil ik luisteren naar geluiden Naar klanken aangenaam En vooral melodieus Woorden die het goede fluisteren Gemeend en zeker serieus Ik zal ze schrijven op witte vellen En mij verre houden Van enig commentaar Later wil ik ze zwijgend lezen En slechts denken; “Ach, laat ook maar.”…

Ik weet niet of ‘God’ bestaat of niet Maar het houd veel mensen op de been Bij het verwerken van pijn of verdriet Wil je met al die zorgen toch ergens heen Menige hebben in uitzichtloze dagen Noem het maar in blind vertrouwen Door zoveel aan ‘Hem’ te willen vragen De handen in een gebed gevouwen…

Ze had veel geluk opgeslagen genoeg voor verwerking van veel verdriet! Lachen een uiting van spanning die verhoedt dat we gaan huilen! Depri mensen zijn moeilijk te helpen ze zijn hun eigen moeras!…

Hele nachten vechten Hele nachten rennen Hele nachten in het geweer Doodmoe word ik wakker Doodop en versleten Het wil niet meer Men zegt: het is verwerking Men zegt: het is verdriet Wat het is, het zal me jeuken Wat het is, vind ik niet spannend Het moet stoppen Dit mijn hele leven Trek ik niet…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

de mens in je stierf toen je niet wist waar je was, wie je was Pijn en verdriet voel je niet dat namen wij van je over de dag dat je vroeg wie we waren In je lichaam trekt de dood sporen schitterende ruimte onder je schedeldak vervalt tot tombe vol rag Het is verschrikkelijk hoe kan een mens dit verwerken hoe kan een mens dit vergeten…

Wanneer je na je dood wordt gecremeerd zien wormen die al voor je in de rij staan een heerlijk feestmaal aan hun neus voorbijgaan. Dat moet, vind ik, worden gecompenseerd. Verwerk mijn as tot inkt, onder de pollen verwacht de worm een mis, met zeven mollen.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Vol hoofd Vol indrukken Vol gevoelens Te veel lawaai Te veel gebeurd Te veel vragen Te weinig tijd Hoofd barst Als een bom Vol Bom Vol Bomvol…

opgaan in mijn pijn en mijn verdriet Als ik dit nu niet verwerk lukt het verder gaan zeker niet…

Toch bleek hij het echt te zijn en zo kwam ik voor het eerst oog in oog met de dood te staan. Ik vroeg me af of ik ook dood kon gaan. Toen ik begreep dat ook ik ooit sterven zou voelde ik mij zeer alleen En om deze schok te verwerken, bezoek ik elke week zijn grafsteen.…

Ik heb me opgesloten onder een glazen stolp alles kan ik zien, niets kan ik horen ineens hoor ik nergens meer bij men kan mij zien zo heel alleen toch ben ik niet eenzaam, ook niet verlaten volledig afgeschermd van het bewuste leven intimiderend klein is mijn wereld geworden ik mis geluiden, gesprekken, aanrakingen aan zuurstof geen gebrek…

Er zit nog veel verdriet en pijn Verwerking kost mij tijd Waar nu dan toch mijn vrienden zijn Ik was ze zomaar kwijt Wat is dat toch, dat bij een verlies Er nog meer volgen moet Alsof ik dit verdriet verkies Een vriend doet dan juist goed Na al die tijd van eenzaamheid Is mijn behoefte groot Helaas ben ik het vertrouwen kwijt In wat vriendschap…

Gekneveld verdriet, niet te verwerken. De mond gesnoerd. Het hart ontroert. Beelden vereeuwigen, op het netvlies van een vorig leven Troosteloos verloren, in diepe kloven van een ontaard gevecht. De schijnbare wrevel is onnodig berecht. Blijven geloven kan niet meer.…

Het is stil in mij, verdriet overheerst. Als mens moet ik het zelf verwerken. Hoop blijf ik houden, ook al heb ik het zwaar. Steun doet mij goed en geef mij troost. Natuurlijk heb ik veel kracht en liefde nodig. Gelukkig leven veel mensen met mij mee.…

een knuffel voor jou, mijn lief een troostend woord en een arm om jou heen wil je even laten weten, laat je nooit alleen samen moeten we het verwerken dit imense verdriet en eenvoudig is dat niet... ik geef je een knuffel en hou je stevig vast ik zou zo graag de pijn verzachten maar dat kan ik niet...…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Hoe moet men dit verdriet verwerken? Familie weet het niet! Wat kan hen in 't verdriet versterken... Zacht klinkt hun laatste afscheidslied...…

Er is nog zoveel te verhalen Verder dan gepraat Maar ik ben alleen op straat En kan liefde slechts vertalen Neem nu deze dag Sneeuwklokjes zon en noordenwind Het voorjaar dat openlijk begint Terwijl jij het niet beleven mag Ik spreek ronduit Al hoor je ’t niet Het moet geduid Men noemt dit verwerken van verdriet Het is een gezamenlijk…

Als de rouw zo vaak heeft aangeklopt is 't moeilijk de deur gesloten te houden soms staat mijn deur gewoon op een kier in de hoop dat de rouw voorbij gaat of zonder kloppen even zijn werk doet Want verdriet, pijn, angst, verslagenheid ze doen bij leven en bij dood hun werk en soms zo vaak, maar ook dat went zoals het hele leven wennen…

Klap na klap kregen we te verwerken drie van de familie in acht maand tijd nu begint het pas echt door te dringen worden opgekropte tranen zachtjes geschreid Verdriet om hen die we verloren hebben zullen we langzaam aan een plekje geven de tranen drogen die gehuild zijn en verder gaan weer met ons leven…

verbijsterd kijk ik met ogen vol ongeloof naar de journaalbeelden uit Ossetisch Beslan waar vertwijfeld dolende mensen dood en verderf verwerken met rood als hoofdkleur onze mensenwereld blijkt een stevige aardkorst met uiterst zwakke plekken in de beschavingslaag eruptie van mensonterend leed en beschaamd zwijgen…

troost vanuit het hart vervangt een duizend woorden verlichten pijn en smart bezorgt je nieuwe dromen elk gebaar in tederheid stopt heel even het verdriet soms zal het nooit verdwijnen maar verschuilen helpt je niet laat je tranen niet verborgen verwerk ze samen in verdriet voel ook nooit de eenzaamheid schuil heel even in de tijd…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…