Alle inzendingen over doof of blind

och, waar ik stom, en doof, En blind: ontbrak het mij aan ogen, en aan oren, Zo zoude ik in die staat, ’t is droef, u zien noch horen. EVA: Niet hoger, bruidegom. Hier is geen kwaad begaan. Ontvang mijn eerste gave, en tast die appel aan. Geloof en volg uw bruid, en proef, en na het smaken Zo oordeel met verstand en kennis van zaken.…

doof en blind, ze'n spaart geen ouder, spaart geen kind; smijt al in 't graf, maar d'hope niet, die me in dit kruis hier staande ziet. o Zalig teken op het graf, o nooit ontvallen wandelstaf, staat bij, staat bij, in deze nood, en zijt remedie na de dood!…

laat mij zweven op wolken schaars verlicht boven het zinken van de zon zonder notie van tienduizend doden en meer niet weten van sterven van wraak niet weten van haat laat mij drijven boven de einder zonder besef van verderf van onrecht zonder besef van eindigheid blind en doof laat mij huizen onder de horizon…

Nee, ik ben niet blind Ik lees de kranten, ik zie het journaal De honger, de oorlog, ik ken het allemaal Een huilend kind huilt in elke taal altijd als een kind Nee, ik ben niet blind En ik ben niet doof Niet doof voor de roep om een mensenbestaan maar hoor veel te hard de soldatenlaars gaan Ik hoor het geweervuur als drumsolo's slaan de…

blind mijn hart doof mijn oren ik zwijg zinnen zonder horen luister slechts naar wat ik weet en weet dus niets…

' Schreeuwde de druppel nog voor hij op mijn hoofd uiteen spatte En ik liep door alsof ik niks had gehoord Want zo ben ik Soms ben ik doof…

, mank en doof in het egoparadijs scheiden we geen zuiver van een vals geluid.…

wat doet een man die niets te zeggen heeft blind doof lam hij huwt een soortgelijke vrouw zodat ze zonder ruzie intens gelukkig sterven…

het ergste dat je in het leven kan tegenkomen is een sukkelaar vol frustraties, die blind is voor al het mooie, doof blijft voor elk woord van aanmoediging of bevestiging, geen poot uitsteekt om iets ten goede te veranderen, wel iedereen balen stro in de weg legt om oorlog te kunnen stoken.…

Blind was ik niet voor je schoonheid Doof ook niet mag ik zeggen Op de tast vond ik je wollig.... Je haar je krullen bijna een jas Het kwam me goed van pas Op koude winterdagen.…

De straat wordt onderbroken door een blinde muur. Was de muur altijd al blind en dwars op de straat? Hier liep Regina - afwezig - in de val hier werd ze van dichtbij beschoten. Stond niemand stil, hoorde niemand het schot in haar hoofd, in haar droom? Was de muur, was de straat altijd al blind, de stad doof voor de dood?…

De ouder die op grond van zijn geloof besluit zijn kind niet in te laten enten, riskeert een groei van rodehondpatiënten en maakt dus zijn gemeenschap blind en doof. We hebben onvermoede pelotons Fundamentalisten onder ons.…

Woorden hard woede fel gifangel gestoken De cirkel is rond de rechthoek scherp lijnen gebroken Liefde blind horend doof relatie verbroken…

als je doof zou worden zal ik je oren zijn als je blind zou worden zal ik voor je zien als je niet kan lopen zal ik je geleiden als je niet kan ruiken zal ik je roos zijn als je doolt in duisternis gaan we samen op weg naar het licht als je stervensuur gekomen is breng ik je naar de veerman…

Kijk in de spiegel, nu de dode hoek de blinden ontluikt. De hand betast ongenode,   volgt de contouren en iedere groef. Een vinger penseelt de lippen sexy karmozijn op proef.   Ledige ogen blikken naar binnen, treffen zichzelf en komen tot zinnen. Doof het licht, doof het heden, wat nu was is alweer in tijd vergleden…

tot gisteren was hij in de wereld monddood voer hij over oceanen blind doolde hij door woestijnen doof worstelde hij zich door regenwouden met brokstukken in zijn handen aan de rand van de wereld hoorde hij het laatste lied hij wachtte niet op het eind.…

De aardse stilte; luid en duidelijk hoorbaar voor dove kwartels…

ach ik ben zo iemand die er totaal niet mee zit tussen een rode of een okergele indiaan tussen een Turk of een Berber Marokkaan tussen een zwarte piet en witte of iets er tussen in mijn ogen zien de verschillen niet het zal er zijn maar volgens mij onzin en van wat men over ze zegt ben ik grotendeels Oost-Indisch doof in allemaal heb…

zijn, of doof…

geen tijd nu voor zwijgen bespreek en ontgin de mensheid gedijt slechts bij een woord met een zin geen tijd nu voor sluiten ontgrendel je deur de gang die dan volgt is veel lichter van kleur geen tijd nu voor twijfel volhard in geloof: de wereld geneest niet bij blind zijn, of doof…

Blind? Doof? Van logica geen flauwe notie? U kent, noch u herkent ooit een emotie? Dan bent u zeer geschikt als ambtenaar. Maar overstijgt uw schoenmaat uw IQ, dan is minister wellicht wat voor u.…

Van alle plaatsen waar Gij uitgestald zijt over de bezette stad schreit Uw triestigheid men heeft U aan alle hoeken opgehangen om in een offerblok senten te vangen Nog hebt Gij de kommunie met het volk gevonden het steekt zijn armen in uw warme wonden Wij steken ons handen in Uw wonden doof en blind zijn wij in ongeloof Priesters…

je ogen en je oren hangen lusteloos langszij geweten is verboden en luisteren voorbij het lijden is te dragen alleen maar door te doen alsof er niets meer is te vragen gedachtenloos aan toen van binnen roept de schoonheid die blind is en ook doof maar steeds versteent al bij 't gelaat zichzelf niet meer gelooft…

Blind voor mezelf waar anderen duidelijk zien hopeloos verloren met de uitweg in zicht doof voor mezelf waar anderen kunnen luisteren proberend te vluchten van hier naar hier gevoelloos voor mezelf waar anderen me raken rotsvast gevangen in een open veld…

wie zoekt die vindt mijn handen tasten in het niets op zoek naar u wie zoekt die vindt naar blind vertrouwen stoot zijn hoofd net als ik nu wie zoekt die vindt maar horendol en doof op dom geluk en dendert door vergeet te tasten rustig tasten voelt te luisteren fluisterzacht tast mijn geest mijn blind vertrouwen hoort mijn hart…

wanhoop Eenoog zeg me van wie je bent Ben jij doof als de blinden of antwoord je met woorden zuiver als de Engelen Namens wie er hier wordt gehandeld?…

En wij gingen als blinden en waren doof, gingen als doven en waren blind, en de dood van de zomer was in het loof en ging ons voorbij in de wind. En `t popelblad trilde op het wolkengrauw, als maanlicht op dodenzerken, en ver in het schaarhout schimden flauw de witte geraamten der berken.…

laat ogen blind handen vrij vingers teder strelen laat oren doof wangen rood lippen kussen stelen laat haren los zinnen gaan armen zachtjes sluiten laat liefde zijn adem in angsten altijd buiten…

het loden leger draagt de dood op handen hamert de dood in het tedere hart in de vlijmscherpe, vlamrode zee van bloed wordt de mond tot stilte gekerfd woorden breken doof en zonder tranen staart ze in blinde duisternis nooit meer zal ze op zichzelf lijken het licht in haar ogen gedoofd…

Waar ben je nu als wat je bent Wat te zien is is niet gewend Vervaagd door het verdwijnen in de mist Misleid door je schaduw heb ik mij vergist Je contouren leken zo sereen En toch de wolf in schaapskleren als vroeger en voorheen…