13470 resultaten.
De Vrouwenfontein
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 127 Als de vrouwen de fontein weer verlaten,
zie je de hoop in hun ogen.
Wat heeft hen zo geraakt?
Wij zullen het niet weten.…
Bij spiegellichten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 172 te blijven dromen
onder bloeiende kastanjebomen
bij spiegellichten dichten
op het bankje, op het plein
waar morgen kinderen spelen
dansend als de zomer zelf
in passen vluchtig als de wind
rond een welriekende bloem
te kunnen dromen
bij het groen, het ligusterblad
waar een merelpaartje
een goddelijk nestje had
fonteinen sproeien
vloeien…
Ja, dat doet een droom
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 198 Ja, dat doet een droom,
ik voel iets dat er niet is –
er niet meer is: jij.…
dooi
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 478 wat dan
als alle sneeuw gesmolten is
er geen verbergen meer is
onder het schuim van magnolia’s
mijn winter enkel nog nageurt
als een opgeloste vlucht…
Dooi
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 176 Het dooit vandaag
De zon zoent wijkend ijs
Leven keert terug
na dagen van witte,
trotse vorst waarin
de tijd leek stil te staan,
alles bij het oude bleef
en vandaag weer even vroeger was
Dooi doet leven
maar klinkt als dood
De vergankelijkheid
van smeltend ijs…
Dooi
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 590 Aandacht, gedreven door liefde,
kan zelfs het meest
bevroren hart verwarmen...…
Dooi
poëzie
3.0 met 6 stemmen 3.192 Ik zit voor het open raam van de kroeg.
Het is zonnig, het is nog vrij vroeg.
En zeer, zeer vroeg was vanmorgen het licht,
de wereld, de zon en het jaar,
waardoor ik liep in snel, verend ritme,
stromend en stralend -
en lachend met haar,
die nu met een blinkend gezicht
tegenover mij zit.
Zij lacht, haar tanden zijn wit.
De schaduw op onze…
Dooi
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 142 Mag het dan nu weer afgelopen zijn
Geen diktes meer bij Sloten of Stavoren
Zo'n Wennemars, ik kan hem niet meer horen
Geen een laat nog zijn kruisje zien,verdwijn!
En alle Friezen die zijn losgelaten
Gaan jullie ook gewoon weer Hollands praten?…
Dooi
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 63 de ijskorst in haar
zal alleen maar ontdooien
door zoute tranen…
Dooi
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 515 Het verwoest een droomaanzicht
Regen, inslaand in de sneeuw
Het witte dek is niet meer dicht
Geen schim van wat het was
Wat ooit een sprookjesland inhield
Is nu nog maar een plas
Mijn liefde was ooit zuiver wit
Puur en onbevlekt
Zij leek voor de eeuwigheid bestemd
Maar is nu weggelekt
De sneeuw werd langzaamaan een bui
Wat puur was dat werd…
Dooi
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 2.092 Helder zie ik door het tuinkamerraam
de onvrede die mijn roetzwarte geest voedt,
het glas dat mij afsnijdt van de lente:
buiten het voorjaar, binnen een strenge vorst,
met zicht op ontluikend groen de vraag
of de dooi ooit nog op mijn hart een aanval doet.…
Dooi
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Sneeuwpoppen,
Bewakers, zij hielden
Warmte binnen
Dooi. Gedachten
Kleuren doken op
Vogels stoven op…
dooi
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 de bermen van de wegen
wanneer het geglazuurde dons
onder gestrooid zout krimpend
tergend traagzaam er vergrijst
mistig wollige nevelen nu luchten
over verkeer dat treuzelig rijdend
bruingrijs met pekelregen sproeit
naar de schuifelende wandelaars
op het spiegelgladde wandelpad
waar koning winter net nog heerste
zwaait nu vrouwtje dooi…
Dooie gemak
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 188 Op mijn dooie gemak, zeg maar dooie akkertje,
struin ik langs het water kijkend naar de schepen,
de vissers, de meeuwen, de golven.
Op mijn rustige dooie gemak vervolg ik mijn akkertje.…
Aan de vijverkant
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 128 Ik geniet, rustig, aan de kronkelende wateroever,
verscholen tussen beuk, berk en 't ritselend riet.
Spied naar muggen, larven en een rare parasiet.
Ik oog, een en al wonder, als ingewijde fijnproever,
naar een juffrouw, ietwat verdoken aan de waterkant.
Ze streelt genotvol en bevallig haar tengere navelband.
Ik fantaseer, geniet, 'n…
In de nachten klinkt gezang
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 111 Mijn gedachten zijn als muzieknoten
toonladders die een lied componeren,
is het om een hele groep te laten zingen,
dat scandeer je in de nacht steeds weer.
Hoe zou het zijn om te heten
zoals jij heet, drager te zijn
van jouw voor en achternaam
je mooie naam , die ik maar niet
kan vergeten laat staan doorstrepen
en al helemaal niet kan uitgummen…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Het vlees tegen de Geest
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 47 drie in Eén het licht de wijsheid
van mijn zingen de
handen gevouwen in stil vertrouwen
geur verspreiden onder de
blauwe hemel wolken; mijn stem
is de merel in mijn mond dat
opklimt naar het huis van mijn
Vader die in de hemelen troont
het huis met de vele woningen
voor mijn ogen een blinkende
ster terwijl ik denk aan al het…
Heerlijke sfeer.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 53 Lekker wat chillen
in het park bij een fontein
waarop de zon schijnt.…
Dus blijven hopen op verlichting
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 113 dooi
Die tunnel kent een eind
Dus blijven hopen op verlichting…
Cascais
gedicht
2.0 met 1 stemmen 3.585 Wie weet waar de droom begint,
waar de wind, waar het graan,
waar de moeder, waar het kind,
gekomen en gegaan.
Zalig ontwaken, in pijn
op haar schoot, en daarom
ontwaakte ik bij een fontein.
Moeder, ik kom, ik kom!
-------------------------------
Uit: 'Verzamelde gedichten', 1977.…
Vallen en opstaan
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 140 en hier blijf ik
in gedachten
voor me uit
staren
waar de
pieken van fonteinen
vrolijk opspringen
en als
kristalheldere
glaspijpen
in een grote
boog verdrietige
druppels weer
naar beneden
vallen
wat ik
graag zou
willen weten
lijkt het jou ook
niet fijn om
als zo'n piek
van een fontein
te mogen
zijn
steeds
weer op te…
fantasie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 147 Fantasie
je wulpse vormen
bewegen sierlijk
op het ritme van
jazz muziek
je straalt van
passie
emotie en
mystieke kracht
je ogen
grijpen vast
verlamt blijf
ik staren
maar heupwiegend
verdwijn je
mijn gezichtsveld
nabij
ik blijf alleen …
er rest mij enkel
mijn wilde
fantasie!…
De Patat
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 164 Een dikke meelpatat, strak en vol in zijn dunne vel,
droomt wekenlang verwachtingsvol, vrolijk en fel,
van de orde der kokkerellen en hun dienstige gezellen,
van pikante chips, van krokante porties goudgele friet.
Maar vermits hij komt uit het foute aardappelgebied,
moet hij zich nu als banale veepatat tevreden stellen.…
winterkou
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 202 verstilde woorden
wachten onder flinterdun
ijslaagje op dooi…
Cyclus
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 110 Het seizoen bepaalt
het kan vriezen of dooien
als sneeuw voor de zon.…
Een dooie die heel besmettelijk is?
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 176 Een dooie die heel besmettelijk is??
met een woord:....???
GEVAAR-lIJK!!!!…
O DOOI-WIND
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.092 O dooi-wind, dooi-wind, dooi, o wind, o dooi!
Gij die van ’t zuiden aanvliegt, maak, o maak
Dat al, wat stokte, weer op gang geraak’,
Dat al wat dor is, word’ weer mooi!
- Ik ruik de geur alreê van gras en hooi
Uit gras en zooi – en dat weer ’t al ontwaak
Tot nieuwe muziek en zangerig vermaak,
Dat ook ikzelf uit kille koude ontdooi!…