Alle inzendingen over doorzetters OR lente in de winter

vermeden to be or not to be, that is ...…

De dagen verglijden de winter zakt door het ijs zandloper op de vlucht. Lentewind waait door het bos einde winterslaap. De winter begraven de lente voelt luchtig en zwanger van zaad. Zon van opluchting maakt een wereld van verschil het spiedend oog waakt.…

Zelfs Moeder Natuur Weet niet meer: is het vriezen Of is het dooien Na een lentekerst En een krokus nieuw begin Treedt de winter in Gedwongen ijspret Geen trein of bus maar schaatsen Op stoepen en straat Dan smelt het water Zonneschijn, warme regen Winter slechts even Twee maanden te vroeg Strijden winter en lente Roert de maand…

met die winter is sy huis toe die somer brand hartseerdae in my ‘n herfsblaar val af-en-toe in my binneste die lente lê bitter ver, ek sien dit nie meer ek wens U kon haar gee langer, vir ‘n dag of twee_ as die werf om my stil word wil ek in haar winter lê weg van die somer, lente of herfs net stilraak, verdwyn, stof tot stof…

De zomer vinden we te heet de winter weer te koud de lente kan er nog mee door herfst is waar je niet echt van houdt. De regen is te nat de herfst brengt stormen mee de winter is te glad en met de lente zit het ook niet mee. Toch heeft ieder seizoen zijn eigen pracht en praal ook ik heb van die dagen dat ik zeg: het weer ?…

zet mij in de stoel bij het raam, om na het geluid van de lente, het leven van de zomer, het sterven van de herfst, te wachten op de stilte van de winter.…

als de zomer te warm is de winter te koud de herfst niet wil kleuren lente beloftes niet vervult dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik het vijfde seizoen…

Lieve Lente, wat was je ver weg op zoek naar het nog niet gevonden paarse paasei. 't Kwam uit een planten- pot verstopt achter de bruine hoop Ijdele herfstblaadjes in een hoek gedreven door koude harde wind; er kwam maar geen verlossend einde, lijk kom je uit de buikvlinderkast ?…

Het komt misschien door het weer Dan schijnt de zon, dan weer niet Zo ook met mijn gevoelens elke keer Dan ben ik happy, dan weer niet. Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen De wereld laten weten hoe blij ik ben En al het moois in de wereld willen omarmen Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen dicht tegen je aan willen kruipen…

In hartje winter tussen bladerloze bomen bloeit in uitbundig geel de toverhazelaar hij die als eerste zijn zachte kleur mag tonen in hartje winter tussen bladerloze bomen doet ons zalig van een nabije lente dromen geurt vol zoetheid zijn weerbarstig krulletjeshaar In hartje winter tussen bladerloze bomen Bloeit in uitbundig geel de toverhazelaar…

Winter is mooi met eigen pracht Sneeuwwitte dagen sterrijke nacht IJs op het water rijp op de bomen Dooi treed weer in lente is gekomen…

Nog is het winter. Een merel zingt in het duister. Nog is het nacht. Ik waak en ik luister. Een verborgen lente wacht.…

Speenkruid, mijn grondzon, grondtoon, lied voor een lente die nog komen moet, moed na de winter, groet aan het leven. ‘Houdt vol, de zon is aan de terugreis begonnen’; wat kan ik anders zeggen?…

Zo is leven: winter en zomer, bloeien, verwelken, sterven en weer geboren worden. Wij zijn nu en hier, maar straks zijn wij er niet meer bij en draait de aarde verder en wordt het lente en zomer, herft en winter. We zoeken en vinden weer, laten los en worden herboren.…

begrijp het vroege opstaan van een nieuwe lente wel had er zelf ook een handje van de dag vroeg aan te gaan sprong uit mijn bed na stijfheid van de winter meestal veel te tijdig een stempel op de dag gezet daarom voel ik het gezucht uit bollen van de lente knoppen die op springen staan dat gedonderjaag zit in de lucht…

Als frustraties vast gaan vriezen en er geen zicht is op dooi wordt het wel een lange winter laat de lente zich niet lonken om over de zomer maar te zwijgen en de herfst die speelt geen rol Wie de dooi inzet van ´t lijden voelt meer liefde van de zijnen laat de lente lief lachend toe in de zomer wordt het schateren en de herfst schokt hikkend…

Geen kleur, geen geur, geen bodem, geen doel, geen winter, lente, herfst, geen zomer zelfs. Geen natte haren in de regen, geen voetstappen in de eerste sneeuw. En als ze er waren gingen ze nergens heen.…

De winter levert het landschap een ijskoude streek Er bewegen enkel nog spiegelbeelden in de beek De huilende wind houdt een onafgebroken preek Was het maar lente Het liefst vorige week…

ik zie bomen in verlies droefheid om het vallen in kleur rijpt nog de zomer na van eindeloos bevallen scheutig knopt al lente in het loslaten van blad maar winter hebben we nog niet gehad…

hartje winter wens ik zomer smeltend sneeuw plast koude uit 'k was altijd al een dromer met liever warmte op haar huid hartje zomer wil jij winter bevries je stralen tot pegels ijs van zomerregen maak je splinters scherp geslepen, winters grijs hier scheiden dan ook onze wegen herfst en lente zijn te vaag jouw noorden houdt mijn zuiden…

de winter lijkt lang te duren soms lijken minuten uren alles grijs en grauw het gevoel dat er niemand denkt aan jou maakt zo de winter wel erg lang positief denken is dan wel een pre daar vang je meer zonnestraaltjes mee is er over 7 weken lente dat is een mooi iets in spè…

een mooie lente een smaakvol hoofdgerecht een zonnige zomer.. een heerlijk nagerecht.. een verrassende herfst Met jou, jullie aan de jaartafel: pratend, proevend, proestend en proostend! En de winter dan? De winter, die drinken we weg met veel wijn, bier of iets veel sterkers! Smakelijk en smaakvol 2013 toegewenst!…

Ondanks de vrieskou verschijnt er een glimlach op mijn gezicht: "Koning Winter" blijkt toch voor de lente gezwicht!…

wanneer de zon straalt in mijn kamer en de vogels zingen hun mooiste lied dan weet ik dat de winter mij verlaat omdat lente voluit bloeien gaat dan open ik alle ramen en deuren en zing ik uit volle borst mijn… lied terwijl ik volop kan genieten van een jonge lente die priemt... in al zijn geuren en kleuren…

In God's latrines krijsen blondines non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…

Teek it or leave zoiets! Nieuwe bacteriën vormen bedreigingen voor ons bestaan Weer zo’n vies beest zonder tekenbevoegdheden Rutte kom op man en doe er wat aan!…

Mijn tuin een stille winteraquarel waarin de zilverspar zich koning waant der bomen nu maagd’lijk witte sneeuw op hem is neergekomen en mezen bij hem schuilen voor de koude hel.…

het voorjaar klopt op de deur van jonge lente ik ben er klaar voor de lente kriebelt op de rug van het voorjaar want daar zit de jeuk behoedzaam schuiven sneeuwklokjes en krokussen winter voor zich uit dappere kopjes tarten de verlate vorst maak dat je wegkomt vliegjes vragen in het nog prille voorjaarslicht elkaar weer ten dans…

aangestampt tot wat eens duin in de wind was de winter heeft haar best gedaan ik lig er als wachter voor de zee nog zoveel in het verschiet de vruchten liggen te rijpen ik vlucht met de lente en kiem in de hand van een goudfazant…

een beetje windig in de tuin waarin ik overdreven bezig luim lagen herfstblad ruim rest van voor de femel winter uit de lange border flinter ik zie al wat van lente ginder…