Alle inzendingen over dorpje OR afscheid

Ik rook; drink; lijd met je mee op jouw golven; te pletter waarschuwen ze voor de vloed. Als jij er niet meer bent in de nacht; dan eet ik nooit meer een hamburger met uienringen want dat doet zeer.…

Vroeger op zondag, Met je ouders naar het strand. Vlakbij Heemskerk met je voeten in het zand. Blinkend het zonlicht ontvangen in je ogen. De toekomst nog lang niet vervlogen. Je hoofd nog vol van het heden. Dat is nu lang geleden.... Het is nu raar...en denk telkens... Ik hier jij daar. Dag lief mens.…

In een wereld zoals deze Zal ik bij het sterven Geen tijd meer hebben Om te denken Aan de dingen Waar ik zoveel van hou Amen!…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

America, veel luchtvaartmaatschappijen verzwijgen dat dit oord in Limburg ligt, men treft toeristen met verbaasd gezicht in het Zeeuws-Vlaamse dorpje Turkye. Want reisleiders beleven gouden tijden door reis- en tevens om de tuin te leiden.…

in een groen dorpje op het brabantse land heeft de duisternis weer toegeslagen jezus kwam om elkaar te verdragen maar hakenkruizen maakten hem daar tot schand satans kwaad is moeilijk uit te roeien; zinloze gedachten blijven vloeien…

(tanka) Daar, in de verte ligt een dorpje, overhuifd door hoge beuken; groen en rood houdt elkaar vast, krult zich om de daken heen.…

razen er ook de gassen uit hun longen maar er zijn die momenten van pure kalmte, wanneer de beheerste wind als muziek mijn poriën betreedt vogels planten zich op halzen van knusse lantaarnpalen en spreiden hun kleine oortjes die onverzadigbare sponsen zijn als de emmer van mijn gevoelens de randen weer overtreft want in dit dorpje…

Wie wel houdt van het megalomane Moet naar Londen, waar men in één worp Ter veiling aanbiedt: een pittoresk dorp Zonder volk, maar midden in Toscane Maar wie goed de beschrijving doorleest: 't Is al es onder de hamer geweest…

Het lomm'rig dorpje ligt Met daken puntig tussen ronde bomen, Vervlietend in de zacht-opalen zomen Der kim, die trilt in neev'lig morgenlicht. Het vogelfluiten brengt een blij bericht Van leven na het stille, doodse dromen, Dat sluipend door de nacht was aangekomen, De scheps'len buigend onder zijn gewicht. Nu rept zich alles.…

Daar, in mijn dorpje Mopertingen waar ze vaak blijven hangen omgeven door een aureool, mijn mooie jeugdherinneringen. Toen was de wereld nog groot en Kennedy was nog niet dood.…

(Het gehuchtachtig kleine dorpje Morville ligt in Lotharingen (la Lorraine). Zijn naam leent zich uitstekend voor de associaties in het gedicht.) Hier overdenk ik mijn bestaan, in Morville, op een bank. Gierzwaluwen gaan af en aan. Agnostisch zeg ik dank.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

In Den Haag, dat dorpje weet u wel. Daar houden ze opeens niet meer van “snel”. We mogen straks niet harder dan slechts honderd. “Wat?” zegt mijn vrouw “dat is toch infantiel: naar ´t Malieveld met onze scootmobiel!”…

Er is een koe gestolen In het dorpje Donderen. Dat is voor velen oorzaak Zich te verwonderen.…

Ik herinner mij jou. Die schuine ogen van je die ondeugende blik met daarachter dat immense verdriet. Hoe ik mij steeds verbaasde, over die vreemde combinatie van levenslust en levensmoe. Dat dwars door de pijn heen leven terwijl je bezig was te sterven. En nu, zonder jou gaat de tijd gewoon z’n gang zonder jouw oren om mijn verhalen…

oudjaar, het is over het is bijna gedaan er resten je nog enkele uren afscheid doet lijden mijn hart doet pijn velen hopen reeds op het nieuw laten het oude onterven ik kan het niet meer aanzien zoals bij alles in het leven is het ook voor jou zo… alle schoonheid moet sterven vaarwel … tweeduizend zeventien!…

Ze hebben Doodstil bovenaan gezet, maar dat is niet het dorpje van mijn dromen. Ik denk dat iedereen iets heeft vergeten: de mooiste woonstee blijft toch Heimwee heten. ------------------------------ ...Doodstil, een dorp in de Groningse gemeente Eemsmond, is verkozen tot mooiste plaatsnaam van Nederland...…

in mijn droom was het zomer we liepen door de hoofdstraat van een slaperig dorpje in het zuiden van Frankrijk waar 's morgens een vide-grenier was geweest het was er doodstil en aan de zonkant van de straat trilde de huizen in de hitte laten we wat gaan drinken stelde ik voor maar toen ik ontwaakte had ik nog dorst…

Kabouter Plop is door vandalen gejat uit ’t kleine dorpje Dalen blijkbaar zijn er nog altijd mensen die zich een kabouter zouden wensen Echter een beeld van twee meter hoog? wat die dieven toch bewoog hierin blijkt maar weer, de mens gaat terug naar de tijd van weleer!…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Afscheid is niet erg, je ziet elkaar toch wel weer. Afscheid is niet erg, je ziet elkaar de volgende keer. Afscheid voor een tijd is niet fijn. Maar afscheid voor een tijd doet ook geen pijn. Afscheid voor altijd doet verdriet. Maar afscheid voor 'altijd' bestaat niet.…

twee blauwe houten klapstoelen achtergelaten op de vlonder de boot in dezelfde kleur ligt op zijn kop ernaast ook op het droge getrokken. gereed om ze op te bergen voor een volgend seizoen een nieuwe zomer…. stil kijk ik uit over het meer het is of ik de echo hoor van kinderen die hier lachten zwemmend in het koele water op de klapstoelen…

Mijn lichaam nu verzonken in het aardse, de ogen gesloten de mond gesnoerd. En Ik ben in stilte verheven.In afwachting op een nieuw leven. Mijn ziel verlaat weldra het stoffelijk lichaam, dit door de tijd geschreven, mijn dood is geen dood maar het is overgegaan naar een nieuw leven, laat mij gaan in vreugde en blijdschap, met een lach en een traan.…

Een klein dorpje in Italie, werd geteisterd door inbraken, niets nieuws op het eerste gehoor, maar die inbraakgolf zorgde er tenminste wel voor, dat er flink werd nagedacht en gesleuteld aan een ingenieus netwerk, voor elke inwoner en heel centraal staat de antenne van dit complete registratiegebeuren ook nog op een unieke plaats, namelijk…

Afscheid dat bestaat niet…

(Het dorpje Rouvres-la-Chétive ligt in de Vogezen, niet ver van een afslag van de A 31. Het heeft een hotel - logis de France - en een zagerij.) In het doodstille dorp dreunt rapmuziek. De stamgast trommelt mee, melancholiek. Ergens geblaf. Of wordt daarginds gezaagd? Alles sterft weg. Elk tempo wordt vertraagd.…