Alle inzendingen over droefenis OR leven OR duisternis

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Laat de maan en sterren uw zonlicht zijn Laat mij u begroeten licht uit de duisternis zijn Laat mij u verzoeken u die redactie zijt woorden van leven verzoeken bepaald wat geschreven blijft Over deze songtekst: Het is een vertaling van het bekende lied Yerushalayim Shel Zahav.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Mijn licht werd donk’re duisternis In een wereld vol met schimmen Een leven in dood’lijke droefenis Waar lachen werd tot grimmen. Maar dalen zijn om uit te klimmen En er zijn redders in de nood Die laten kleine lichtjes glimmen En bieden je hun warme schoot.…

God is mijn licht en mijn leven Zonder Hem kan ik niet bestaan Naar wie zou ik dan moeten gaan? Hij wil mij met liefde omgeven. God is mijn licht en geen duisternis Hij is bij mij in goede en kwade dagen Hij is mijn kracht, Hij hoort mijn klagen Wanneer ik soms verkeer in droefenis.…

als de dag buigt naar de zon en de aarde de hemel kust zoekt de schaduw traag haar weg over reeds gerooid veld dat verlangt naar stilte, een geborgen rust en vormt de herfstige kilte in de groeiende duisternis, langzaam spreidend, een deken van droefenis…

Intens diepe droefenis spraken daar haar ogen Dit drukte echt mijn stemming in Ulaanbaatar Zijn naam ontstond tijdens de socialistische revolutie en betekent Rode Held gelegen op een hoogte van 1350 meter boven de zeespiegel in tijd leek het land soms stil te hebben gestaan misschien daarom soms haar bewolkte, bruine ogen mooie kijkers…

Jij bent mijn licht in de duisternis Mijn troost in mijn droefenis Jij bent mijn rots in woelige tijden Mijn balsem in mijn lijden Jij bent de warmte in de kou Mijn steunpilaar waarop ik bouw Jij bent de bergtop in mijn dal Jij bent mijn alles in al…

Ik sluit de knarsende poort, graven brengen mijn leven naar een eeuwige dood. Op de avond van mijn leven doven kaarsen in oude kandelaars op grijze, marmeren stenen. De nacht verschuilt haar duisternis, de dag blijft verborgen in nevels van droefenis. Druppels van de dauw hullen zich in zwarte stiltes. Ik heb het zo koud.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

in de spelonken van mijn geest in duisternis gehuld tussen de stronken van mijn vrees ligt mijn verloren schuld in de kerkers van mijn verlangen in ware droefenis tussen zwak en sterk gevangen ligt mijn vergiffenis in de plooien van mijn geweten in vreemde vorm verbogen tussen ziel en zaligheid vergeten ligt mijn onvermogen…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

één is er niet twee wel en drie en honderd maar dat ene is verdwenen ravijnen dorens duisternis geen antwoord op haar roep kuilen huilen droefenis een halo in de troep de weg gaat hoog en ver weg van twee tot honderd maar liefde klautert verder de berg af tot verwonderd voeten vallen over waar was je…

als de woestijn alleen de hitte verdraagt van dorheid en struiken met stekels kan ik nog zo hard worden uitgedaagd en roepen uit een nabije verte ik zou geen enkele voet kunnen verzetten of woorden vormen tot vruchtbaar zaad jouw zinderend zwart zal het beletten in de schaduw van een grijze oase speel ik een lied op de gitaar zonder snaren…

Hij was met recht het kind van Sartre In zwarte kleren had hij rondgelopen Droefgeestige gesprekken gevoerd En donkere gedichten geschreven Veel gerookt en nog meer gedronken De Sartrejaren die volledig aan mij Voorbij waren gegaan hadden in hem Alle treurigheid ontstoken en het Zaad van duisternis had zich weten In te bedden Toen…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Je zal zo nooit verdwalen In een poel van droefenis…

och zie de sombere bossen waarom de ranke bomen zwiepen de vijver bedekt met mos en waterlelies in koele gouden dagen van juichend welbehagen de stille ongerepte plekken dat mij rukt uit bange overheersing van digitale wanen waar links en rechts 't ijle donker schreit gewassen in de reine plassen van Gods oneindigheid 't leven…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Zakje weed griepinjectie vivisectie lekker, vies lelijk, mooi gelul in de ruimte leven in een gouden kooi lsd zwevend in de wolken laag bij de grond te hoge drempel hou even je mond een goeie sample veel covers of het Urker mannenkoor voor ieder wat wils kleintje pils of een vaas?…

Ik wilde alleen zijn met mijn droefenis En ik verborg mij in 't gewoekerd gras. Maar tevergeefs: mijn droefenis verried mij, Mijn smartkreet overstemt de roep der vogels.…

Er is geen droefenis voor wie met kinderogen nu kan kijken. De witte bloesems doen je juichen om al dat nieuwe leven. De hoop vervuld en dankbaarheid voor zoveel moois al is ’t maar even.…

Een vis op het droge had het blijkbaar Mis; geen mededogen, maar slechts Droefenis voor het koudbloedig leven Tussen kieuwen en staart die ervaart Dat die zijn vissenleven duur betaalt, Wanneer zijn lot door de visser's hand Wordt bepaald.…