Alle inzendingen over droom OR dromer

Gisteren had ik een droom, vandaag is hij weg, gisteren zat ik nog vol hoop, vandaag een hoopje ellende, opzoek naar drank, wat gezelschap achter de toog; de wereld lijkt toch zo groot, ik voel me klein, soms kijk ik omhoog naar die ene ster, wachtend op zijn val, op een beter moment; er zijn zo van die dagen, maar ik heb er zoveel…

ik duik in jou, mijn dichter en waan me even je minnares op lippen zonder spreken een eerste geliefde bemint je niet beter zoals ik je stem onder het licht van begeren de roep naar geluk, het vragen naar’ t schoonste je aanraking zo zomers en teder ik murmel je ’s nachts in de lucht van mijn longen, kruip in je woorden om de…

Ik lig vaak onbetoverd in de warme Nachten, als voor de tweede maal weer kind, Met losse benen en met losse armen, Nu ik u niet meer te omhelzen vind. De maan draait langzaam aan de open hemel Gelijk een gouden scheepje over zee; De sterren in hun eeuwenoud gewemel Drijven als kleine waterlelies mee. Dan vliegt gij soms door 't open venster…

de lente bekleedt de velden en weiden met groen en frisse kleuren de zee is rustig nu de golfjes worden welgezind voort gedragen door een zachte wind zeeën van tijd en blauwte slapen weer naast mij woorden zwemmen kriskras door elkaar meeuwen stellen hoge vragen…

De lucht kleurt en vormt als een nieuwe schemering zo dromerig mooi…

Bekijk mijn gespiegelde vergankelijkheid in de droefenis van jouw bewogen ogen bomen nemen afscheid van de witte winter dromen drinken bij het vaarwel van de dromer hoe iemand met jouw zeldzame schoonheid tot zulke tedere eenvoudige dingen in staat is hoe iemand zo teder kan zijn dat kan alleen in liefde blijven waar ook ter wereld…

Draag me zacht: door al mijn leden Klopt het baemren van uw voet: Draagt me zacht: bij iedre schrede Drupt mijn klare, levend bloed. Draag me zacht: door de ijle landen Waait de nijd'ge wind zo koel; Of zijn 't al uw kille handen, Dood, die 'k om mijn slapen voel. Draag me zacht, gelijk een blanke Lampenvlam in woel'ge lucht,…

van overleven ga je mij al jouw liefde geven horizon en schaduw van de zomer ik blijf mezelf, ik ben een dromer.…

De dromer gedenkt z’n wei, de paden leeg, de sloten bol, in het eerste daglicht zonder mij verstuiven paardebloemen vol, de wind bespeelt geluid met de trompet en jaagt de dromen uit, voorzichtig sluipen bomen naar hun bed, vangen de noten om weer in slaap te komen, de stammen blazen zich naar een eeuwig woud, van dat lange slapen wordt…

Er bestaan mensen die geloven, dat dromen bedriegen willen. Dat hetgeen we slapend zien, illusies zijn. Er bestaan mensen die weten, dat dromers die dromen, alleen met open ogen, kunnen zien.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Plotse paalhouding met dromerige ogen wakker in het riet galmt de misthoorn onzichtbaar in een camouflagepak.…

ik heb het oog van God gezien en was niet bang, o nee omdat ik heel misschien zou blijven leven heel lang ik heb het oog van God gezien en knipoogde terug het felle licht was niet verblind zodat ik altijd de weg naar huis terug zou vinden ik heb het oog van God gezien en rust kwam over mij er waren eng’len om mij heen mijn stemming…

doorgronde eenzaamheid verzamel mijn liefde in de herfst van mijn leven maar geef een ander ook wat te teren op de liefde die zo universeel hoort te zijn en haat niet meer dan een woord behoort te worden.…

sprakeloos loop ik eindeloos door de straten van nergens ik ben de weg kwijt wie helpt mij stomverbaasd kijk ik naar de eindeloze stille wegen die nietszeggend het asfalt niet verteren ik ben de weg kwijt wie helpt mij ineengeslagen kijk ik naar alles om mij heen stilte is de overheersing van het alleen zijn wie helpt…

Snel komt weer een nieuwe droom bovendrijven, iets met vier wielen zou je zeker beklijven. Na 2 jaar bijbaantjes en sparen wordt dat doel gehaald, en kan een tweedehands barrel sportwagen worden betaald. Nog nooit ben je in je leven zo trots geweest, als die wilt rijden is het een groots feest.…

Nu nog ben ik dronken, dronken en stil, en zit ik maar stilletjes wat te dromen; wees voorzichtig en doe rustig met de dromer, gooi zijn droom en zijn fantasie niet stuk. Want hij weet dat hij, straks met April, weer vrolijk wordt als de lente zal komen, dat hij reikhalzend uitkijkt naar de zomer. En hij tranen huilt... tranen van geluk.…

Vlak voor het sterven ben ik gewekt uit een onbegrensde niemandsland, de uitnodiging van de dood - voor poorten van de waan – voor mij als diepste dromer in baatzucht geleerd om toch maar af te slaan, kenmerkend voor het hele traject, de droom graveert met scherpe naald de duizend teksten van z’n gedachten in het geaderd marmer, mijn…

heb de hemel schoongeveegd het grijze dat zo grauwe verwijderd en heb dat heldere open blauwe dat zoveel positiefs geeft gevraagd schenk ons weer hoop en vertrouwen dat blauwe met zo af en toe van die dromerige witte schapenwolkjes met de in hun buik verborgen wollige dromen ook al is het maar heel even toch weten ze hele jonge en oude…

Het verloopt soms zo onverwacht, een kort en zielig mensenleven verre dromenreizen vannacht zo anders als men dacht, men dromen hopen mocht. Geheel niet wat de dromer zocht, iedereen heeft dromen nodig.…

dromer dicht voort…

in de hangaar met het harde licht graait amos met de graaienden en ziet dan in de drom de vrouw zo droef en dromerig gebootst door botticelli de ogen druppels van de zee hij loodst het winkelwagentje langs haar lange haren en schrikt van het dode kind van celluloid tegen haar borst en van de grote glad gesleten donkerbruine…

Hoor de scharnieren kraken het hoofdseizoen is nu voorbij wankelend afgrond nabij opent zij herfstdeuren in haar dromerig verlangen tussen haar slanke vingers glippen er dagen langs herinneringen die ze ooit had aan vlinderverlangen groeien wilgen houdbare dromen verder tijdens nachten door duister smachten tussen talloze lippen…

ik droom als een dichter dicht als een dromer over de stad waarin ik leven wil een oord vol huiskamers met stoepen onder de stoelen en een lach voor iedereen die net de hoek komt omgewaaid een stad vol van A en plaats voor het hele alfabet waar zwart niet de toon bezet maar onderstreept hoe kleurrijk anderen elkander kunnen maken met een…

de ochtend roept mij ik doezel nog dromerig op zondagmorgen laatste beelden drijven weg van het nachtelijk zweven Tanka…

De dichter zweeg omdat hij zich onvoldoende gehoord voelde of omdat hij even niets meer te zeggen had daar was hij nog niet helemaal uit maar wat is even in dit leven en wie luistert nog naar dromers…

Natuurlijk, al dat dromen en dichten Brengt geen eind aan geweld en moorden, Maar het kan soms wel je hart verlichten, Te voelen wat John Lennon kon verwoorden. "..Ach, ik ben misschien een dromer Maar ik droom vast niet alleen Ik hoop dat jij je ooit bij me voegt En dat de wereld leeft als één.."…

Een leghen tokkelt snibbig na de paas: Bah, daags een flut-ei lozen, wat een baan! Ik voel me nooit kiplekker zonder haan In eigen buik ben ik toch zelf de baas? Ik snak naar kroost, een thuis (géén batterij!) Met toegewijde snoeshaan aan mijn zij…

nacht toen dromen van de Lorelei gezogen werden door de klei en gedempt door brute kracht verdronken in de Slapersgracht Zonder maanlicht dreef in tij die nacht nog een boot voorbij van Astaroth van nummer acht die zijn droom had opgebracht en met ogen rood en blij zich haastte door de waterbrij om tot slot door slaap gebracht te vallen…