Alle inzendingen over droom en daad

en daad dichten in het voorbijgaan over dwaze dingen…

Maar tussen droom en daad Staan wetten in de weg en praktische bezwaren Dus zoals het meestal gaat Treedt hij in overleg En komt weer tot bedaren.…

cijfers, de zorg om de tekorten, om wat verloren wordt en is, om wat nooit aankwam of verdwenen is in onuitspreekbare cijfers, de gram en de gal, zij die gaan en beklijven, de zuchtende zorg nu de morgen weer aanvangt in onuitspreekbare cijfers, de koningsparen troostend bij bejaarden, de presidenten, landgenoot en vreemdeling, allen die in droom…

. ---------------------------------------------- Liederen van droom en daad (1918)…

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren, en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren, en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat. Zo gingen jaren heen.…

een geweven droom ontwaakt in een reuzeninsect van linnen bamboe en aluminium zal hij de aarde ontstijgen? moed en wanhoop vechten om voorrang enkele honderden meters later laat hij de aarde los…

zijn geweven droom ontwaakt in een reuzeninsect van linnen bamboe en aluminium zal hij de aarde ontstijgen moed en wanhoop vechten om voorrang enkele honderden meters op zeven meter hoogte komt hij los van de grond de maximumvolume bereikt…

van grootse daden droom ik dan zou ik mensen redden of als piraat met ooglap een zilvervloot gaan kapen mijn daden blijven klein rondom in eigen dorp wist je het nog niet ik ben een held op sokken…

ik ben een manke vogel die alleen in dromen vliegt met armen van verbeelding gebundelde kracht in borst weer wakker stort ik neer in het matras geklitte veren doelloos gefladder lucht protest de dag verstrikt in prikkeldraad…

kan iemand voorzichtig verscheuren de ramen van het huis geluidloos dichtspijkeren wie draagt de doden zweeft tussen heel en kapot tilt het nieuwe leven op wie danst door vale dagen droomt met broze botten staat de ruimte af bestuurt iemand de koets die de ziel vervoert legt bloemen neer wie is morgen dood misschien moet je dromen…

de ochtend ontwaakt en ik, liefste, open in gedachten alle ramen zonder vertoon of aanstellerij bied je me een leeg universum aan in de proloog van het prille leven vloeien vuur- en watergeesten binnen de dag verschuift met de zon naar het hoogtepunt tot de bel gaat een wrede god maakt voor de gesloten deur zijn…

In de droom van de daden, de wilde stroom van het echte, waren de dagen nog vol zon en velden. Die verkilden onder de wet van strakke wil, jagend naar de hoogste winst, het nu verdagend tot ooit, een hier of daar of dan maar nooit. ’t Verleden dat zichzelf nu droomt was ooit daad die het vlak van nood en wet doorbrak.…

d'Agressie, stekend onvermogen van haat, nijd en de nieuwe ruimte geschapen volgens onze aards gevormde normen, werd era's lang reeds het verwijt aan ons, doet zuinig aan met goed en kwaad Zal ieder die het glas steeds heft het medicijn als hoofdpijn steeds negeren, een Ander stond toen op het punt om in zijn plaats zowel de mens…

Mijn beden zijn verhoord, ik heb de put gevonden die het verschil zal maken tussen schoon en schijt het plastic deksel lekt: het stinkt hier neusverdovend in deze kuil, mijn ondergrondse wapenfeit, die 'k zelf gegraven heb; de stank is veelbelovend* heroïsch voel ik mij: ik heb mijn taak volbracht De kolkenzuiger* komt, zijn slurf hangt gretig…

ik kijk door het venster ik zie mezelf staan op een dunne muur die die onaards tot de wolken reikt beneden kijkt niemand er van op er is geen beginnen aan van onwaarschijnlijkheden wordt men kribbig en moe onverwacht stoot de wind me om zwiept me van ongekende hoogte brengt me in een tuimeling waar geen einde aan lijkt te komen abrupt…

Elke daad is ooit een woord geweest gevangen in verlangen naar de daad. Elk woord is ooit een droom geweest, geofferd op het tipje van een tong. Dit lijf is vele werelden, een groots heelal. Zonlicht is de luister, duister is de vacht. Het hoort en spreekt zich uit in haar: er is geen weg terug, het is er, is er, al.…

God biedt ons leven aan. Niet als het kleine stompje kaars, dat even opvlamt in het morgenuur. Maar een eeuwig brandend, laaiend vuur. Waarom is dit zo moeilijk te geloven? Is hij het niet, die ons het leven heeft gegeven? De eerste oorzaak van ons bestaan. Beschouw het feit dat wij hier zijn. Ook al is het maar voor even. Het echte leven…

Een land zo golvend groen voorbij alle leed en zorgen Wat je ervoor moet doen is opstaan in die nieuwe morgen Last van wetten? Praktische bezwaren? Niet alleen zul je zijn Geliefden gingen voor Troost voor alle pijn Blij gelach in ‘t grote koor Wat kan je beletten? Welke mitsen, maren? Dat de keuze er echt is geeft rust, maakt vrij…

op het blinde linnen werd de lucht donker van zwart glanzende vogels hun luidruchtig ruziënd gekwetter stopte abrupt toen de wind veranderde in een zandstorm die het stof de lucht in slingerde de volgende dag zou hij het doek spannen en het onbenoembare verbeelden…

Plotseling schiet het licht in brand, en mijn naam wordt luid geroepen, ik ontwaak uit helse dromen, met een ferme buil op mijn verstand. verward en dolgelukkig, geen schade of averij, ik was enkel uit het bed gevallen, na die nare droompartij!…

Er groeiden pinda’s uit mijn huid vannacht, Ik kon niet anders dan ze uit te delen, Dat ik tot voedsel dienen zou voor velen, Had ik in stoutste dromen nooit gedacht. Als ik weer denk daaraan, met ogen dicht, Krijg ik weer kippenvel op mijn gezicht.…

Van de daad Was het jammer Genoeg niet Meer gekomen, Hoewel de locatie Zorgvuldig was Uitgekozen - Ligt het kapotje Hier onuitgepakt Op de carpool Te dromen van Wat allemaal Had kunnen zijn - Helaas heeft het Zo te zien niet Zo mogen zijn…

Dat zijn de muiters en de makkers, Dat zijn de taaie rooie rakkers, Dat zijn de slopers van de staat - Dat is de daad!…

Vandaag wordt een dag van grootse daden op straat trotseer ik de dwaze koppen niemand ontziend en bij mijn doel aangekomen ken ik geen genade ik wil alles alles of niets maar even later thuis terug van m’n strooptocht moe, trots en voldaan bleek ik dan toch weer ’t toiletpapier vergeten te zijn.…

Zij zitten zich nu hand in hand te schamen En walken binnenkort wellicht alleen Want hoe lang blijft een club nog op de been Waarvan zelfs bij de trainer tranen kwamen Maar Feyenoord betaalt nog steeds miljoenen Aan zulke onbeschrijfelijke oenen…

Woorden, daden, spreken of laten, Mijn daad, woorden zonder te spreken, Alleen door jou en mij bekeken, In een droom ook door ons bepraten. Ik...…

Elk lichtje hoe klein ook is een daad tegen duisternis.…

Ik loop een marathon samen voorop met jou los van de massa weg van het gedrang we kijken elkaar aan wat voelen we ons blij Maar in een trappenhuis raak ik je kwijt ik ga een etage te hoog en we moeten naar benee Buiten zijn alle bordjes plots weg of verhangen richtingloos ren ik rond tot ik weer de massa zie Nu sjok ik achteraan…

Ween niet, want dat doe ik Vergeet het, want dat zal ik niet Leef je lied en verlaat mij Dief Ik hield van je en heb van je gehouden Ik heb mij verloren in pijn Maar denk nu: enkel alleen te zijn Groots waren de dromen Klein de daden Laat deze leegte nu zijn En niets … om ons te helen…

pogen en overwon de zwaartekracht Het was als zwemmen in de lucht Met mijn sterke armenvleugels Gerakend in een echte vlucht Laat los de aardse teugels Kan gaan en voel me waarlijk vrij Aan niets en niemand meer gebonden Als een vogel in het voorjaar o zo blij Eindelijk de oplossing gevonden Een ontsnappen aan je uitgestippeld lot Je droom…