Alle inzendingen over duiker

En de duiker raakt bekneld tussen het steen, de helpers duiken op en de wind verplettert de deining de zee. De duiker schildert windvlagen voor de kust. De bergwand bloeit. En het graf is een trede naar het koraal in een spelonk op de bodem boven de kleurgravure van het bloemgordijn. ---------------------- uit: ' Tafel', 2004.…

Op 't bergvlak peinsde ik bij de diepe bron, Ik mijmerde over 't beeld van 't eigen leven, En tuurde in 't grondloos diep naar 't wondre beven, Waar ik me een schemerlach van God verzon. 'k Dook in mijn ziel: - het water rilde in reven - Langs gladde wanden gleed mijn hand - ik won Een paarl - ik steeg, - mij scheen in volle zon De matte…

ik zag je gisteren bij de bibliotheek van Zottegem eerst je hoofd, blik naar beneden op een uitgestoken nek dan, sterk gekromd en stram, je rug die je enkel nog laat kijken naar waar je volgende stap landt. je ellebogen allebei naar achter in een artritisch evenwicht je leek wel klaar om te duiken recht het leven binnen Maar het duiken…

Het nieuwe jaar we duiken er weer in. Bij weer en wind, een nieuw begin. Met frisse tegenzin is daar de zee. Het te water treden, en het deinen op de eerste golven van 2016 mee. De eerste confrontatie met de koude vloeibare zilte minerale waarden, waarvan er ons zoveel omspoelt op de ganse aarde; prepareert de mens met pit op de tijdingen…

De boot was op excursie naar Duiker Eiland, waar onder meer zeehonden leven. Het schip was een catamaran met de naam Miroshga.…

Oh, gij kleine guitige duiker ik zie u gaan meer onder dan boven het riet knakt en vlagt naar de koeien stomverbaasd drinken zij in uw kringen…

Zon de duiker dirigeert de aardkorst nacht beluistert heimelijk Engelse radio’s Jammer Morgen zonneschijn nu zelfs al sterrenschijn En de nacht weet niet waar kruipen…

De bond verwacht in mei en juni duikers uit binnen- en buitenland die de paring willen aanschouwen, zo laat de organisatie op haar website weten. -------- In Zeeland gaat de sepia straks paren De Oosterschelde is haar paaigebied Daar kom je dus normaal als inktvis niet En dan gaat er zo’n duiker naar je staren Alsof…

De tranen die Ik in dit leven Op voelde wellen Zijn nooit aan De oppervlakte gekomen, Ze liggen ergens onder In deze diep donkere Duiker opgeslagen - Nu ik ouder ben Probeer ik ze aan te boren Maar ze liggen te diep, Het lukt me niet Om er bij te komen, Ze liggen bevroren In stil verdriet…

daar is ze in het verschiet en ze is alles wat je ziet veel te lang heb je aan de poort gestaan veel te lang ben je vreemd gegaan en dan is er niets dan die tollende irissen die me naar peilloze diepten doen vissen een duiker die naar adem snakt een oester die de zee inhapt een woordeloze aandrang en tijdeloos in de tang na haar is er…

Het laatste beetje liefde Drijft als een schip in mijn ogen Jouw woorden en daden, verwoestende golven Lieten het leeg en verlaten achter, elke keer Jaren later toen alles was verborgen onder het leven kwamen schatzoekende duikers ik zei ze dat er niets meer was Zodat niet ook zij verdronken in jouw woede…

korte nek duiker. schuivende trein in waterafstotende veren. eend met pielen, nekjes nog ingetrokken peddelen tot ze duiken. zwemvliezen beschilderen het water schoner in een rimpelende stilte. camouflerend vederkleed waggelt naar het donzen nest uit haar borst geplukt.…

Hef ik het hoofd, zingt scherp gewet, zingt wars van dood en wars van vrees het drieste lied van bloed en vlees en parelt over dood en wet en zingt van deze dode boom met blinde keel de kleine vreugd van droombeest aan de oeverzoom, van duiker in de waterdeugd en zingt verblind van drift en jeugd en droom.…

gelijk het contragewicht aan de sierlijke kraan welks last zweeft achter de met vrolijke vensters versierde doeken strak aan stalen staketsels verankerd weerhouden stemmen uit een verre noordelijke haven me het spiegelvlak te verbreken me te voegen in het speelveld van de éénbenige duiker die wondere wereld waar donker lichter maakt er…

Ik ben de Strever naar het Ware Zijn, Ik ben de dronkene van `s Levens wijn, Die wonderlijk-krachtig mijn spieren staalde Wen ik, als onverschrokken duiker, daalde Tot in de krochten van het Diepste Zijn, Waar ik dan uit meebracht een luttel grein Waarheid, die klaar gelijk juwelen, straalde : Laat mij dan maar in mijn vreemd-lijkend Zijn…

Ik ben de dronkene van `s Levens wijn, die wonderlijk-krachtig mijn spieren staalde toen ik, als onverschrokken duiker, daalde tot in de krochten van het Diepste Zijn, waar ik dan uit meebracht een luttel grein Waarheid, die klaar gelijk juwelen straalde.…

pek op deze plek, die ik droomde, slechts vermoedde, op het schijnpad de verbeelding van een vesting zo ver onder mij - o grimmig gerucht- stapelden getijden zich op, verzwegen het vormloos brok, aaneengeregen- beklijfde als lucht-kasteel overspoelde de mijmering over stille geheimen omdat ik mezelf had verloren- in hoe de duiker…

Een dikke duif vliegt in de groene krater van bladeren, een duiker onder water, en komt er later even oud weer uit. Het leven, tegen dit decor gestuit, wordt speeltoneel terwijl ik kijk en staat er. Ik heb van de natuur nog nooit genoten als hier op Hoonte in de Achterhoek. Mariahoeve heet het hoge huis.…

terugkerende zon onze kriebelkleren weer aandeden om aan de waanzin te ontsnappen het was bijna aanraakbaar geweest die zonde tussen het zomerse gras maar nog voor het tot werkelijk iets kwam was de lust al voorbij en het ongenoegen merkbaar ik schreef de nacht die volgde een brief met kleine letters uit een alfabet van overzee als ik een duiker…

als achterblijver sta ik de dood te dirigeren langs de balans van schaduw en inteeltige vruchten er is niets dat mij nog bindt tegen het besef, al spreek ik in eigen woord dat nonchalant zicht keert van roem naar duiker waar wallen over oevers zijn gelegd en tochtige streken zijn gedempt met daden zonder pragmatisme doch hoe ik…

Duikers komen: arbeid vol hoopvol lonken. Wijnkruiken, waar nooit uit werd gedronken, ontluiken, stijgen snel, suizen opgewekt, dankzij een toestel, door nieuw vernuft verstrekt, liggen droog, glanzen vol hemelse vonken. Hier heeft jonge kunde gezegevierd, geeft eer aan plots opkomende oudheid, die zin en genot der zoekenden siert.…

Mijn moerstaal heb ik duchtig bestudeerd, Maar toch krijg ik soms zinnen onder ogen Die uitgaan boven mijn begripsvermogen En dan vraag ik mij af, licht gegeneerd: Staat hier ons oudste Nederlands te lezen Of zou het juist de nieuwste dichtkunst wezen?…

die waterpartij groenblauw doorschijnend boven mij Het recreatiestrand -ala zwemmers kom ik niet te na vrees niet dat ik met mijn bek je vastgrijp en de diepte in trek mijn kop boven water verschijnt en met bolle ogen weer verdwijnt de camping die ging al failliet maar rust en stilte heb ik niet het festival ging weer voorbij voor de duikers…

Zeven zonnen zeven manen dunne draden dikke tranen Holle wegen witte nevels diepe duikers blinde hemel Groene vingers tamme ratten witte muizen zwarte katten Klokken tikken lampen branden dove muren scherpe randen Grote ogen kleine dromen gouden dochters godenzonen Lange vingers rappe tongen zoete monden zoute wonden…

Een duiker perst daar, onder 't spoor, Zijn schuim tot in de Berkel door; Al golft rondom de wintervloed, Men komt ter preek met drogen voet. Eens was het anders hier ter stee, Wanneer een voord den weg doorsnee, En 't brugje, naast die voord geleid, Den smaad droeg van zijn nieuwigheid.…