duinvogels
netgedicht
eens
schreven we samen
zee
ik keek in je hand
en glinsteringen van zomer
vulden de lucht met blauw, bloesems
bomen, beminnen
vlinders aarzelden niet, ze waren gewoon
onmeetbaar en wij zee
daarna zei je woorden van wolken, meestal
vogels in regen rotsen roest
rozen verscheurd
en het water werd donker, de poëzie haastig
in…