Duizendzee
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 
1.047
1.047Mijn hoofd lag dicht bij jou
in zand - ontdaan van aardse zorgen
heel ver weg waar niemand ons kon zien
voorbij de evenaar
waar wij een duizeling ontwaarden
bij het drijven van de wolken
in die volle duizendzee
zo ver verwijderd van de maan
Voorbij de schaamte die ik dacht
trok zij haar mantel uit in duister
en gaf alles - en nog meer
van…
Bezig met laden