Alle inzendingen over dwaallicht

waar vroege zon de daken kust vol warmte kleuren leven laat –vergaat weerom de lust in huis te blijven buiten lacht een vergezicht ik sta op en voel het meer de ritmes in mijn zucht bepalen immer schoon verlaat haar dwaallicht rond de Koepelkerk de straat watergeuren beuren goed er zitten meeuwen overdwars het Houten Hoofd bespeelt…

Ik danste met jou naast het ruisen van de rivier elkaar ziende Zonder iets te weten Ik danste met jou Kijkend naar de sterren Wensend dat die iets konden vertellen Over deze verre reis Over dwaallichten Over dat wat vrede kan ontwrichten Ik danste met jou Om wat er nooit zal komen Om het uitkomen van dromen Dromen Die lucht geven Zonder…

In Naaldwijk op een groene rijtjeslaan zwabberde een auto in het ongewisse met onbekende aan het stuur klokslag ’s morgens vijf uur geen kip kon het missen of daar zat een luchtje aan De chauffeur zei van onder zijn wit uitstaande snor ik ben Haags zonder daartoe strekkende bescheiden de man werd te verdacht geacht om te laten rijden en…

Hoe lang reeds waart uw geest fragiel in uw cocon, fysiek beknot in amors zinverlangen, schijn van eros' avontuur kristallen water van azuur aquamarijn licht transparant Wie gij zocht, zocht niet u die ideale op het witte paard gezeten ridder die ware chevalier een dwaallicht in terra incognita kennemerland Maar waar is híj…

Slechts een dwaallicht en 'k voel uit al die duistre hoeken dezelfde blik op mij gericht ...Eén beeld dat stom en vol verbazing me slechts begrijpt, het hart vol schrik, dat mij dit dwalen ééns zo lief wordt nu het zo eenzaam schijnt lijk ik.…

haar bloesem bloot zeer wulps in den beginne Was Eva Adams rechterhand verbannen ver van schoonheid regelrecht naar niemandsland waar niets nog op een god lijkt Ik poog het leven aan te gaan met ’t engelenlicht in ogen maar als de sluier zicht ontneemt wordt het blinde hart bedrogen O, naarstig zoek ik naar het pad geëffend onder dwaallicht…

Ik zie mijn leraar nog staan Kauwend op zijn eigen woorden Uitleg over het geestelijke bestaan Met ieder woord, de zin vermoorden Broeder tot het uiterste gedreven Celibaat bekleed en ingericht Zo is mijn godsdienstleraar mij bijgebleven Ons begeleidend als een gebroken dwaallicht Jezus is heilig en een hemelse zoon Droeg het leed van heel…

Een deerniswekkend dwaallicht, doof en blind voor spiritueel inzicht. Zwevend in het donkere labyrint, waar hij door haat, het licht niet vind, de tunnel naar zuivere liefde. Keer om uit de nevel verdwaalde ziel, verlaat de weg waar u andere griefde. Laat u door een eerlijk hart leiden.…

En slimmer duizendwerf waar hij zijn dwaallicht spreidt, Dan 't donker van de onwetendheid, Te dom, om smaaklijk gift voor voedsel op te dissen!…

En slimmer duizendwerf waar hij zijn dwaallicht spreidt, Dan 't donker van de onwetendheid, Te dom, om smaaklijk gift voor voedsel op te dissen!…

Soms, in de mistflarden, bij vuurvliegjes, dwaallichten, zweeft als uit een bijt gehakt, ivoor, het oudste beeldje aan van een eerst gezicht, haar hals omlijst door geplooid doek boven de laatste wolf en bever. Haar neus ruikt de geur van het onland, pinksterbloem en zuring.…

Op zoek naar iets puurs, iets van zuivere onschuld werp ik mijn dwaallicht over het rotsige landschap van de schaamte in de verste uithoeken en de donkerste spelonken van mijn verscheurde ziel speur ik naar de schone maagd wiens naam ik niet noemen mag omdat, wanneer ik toegeef aan deze diepgewortelde behoefte het te benoemen ik niet alleen mijzelf…

De dwaallichten die ruimtes ontwierpen zijn nu inmiddels uit het zicht verdwenen. Haar eega hinderlijk van vlees en bloed gaat nu op korte termijn het licht uit doen. Het kabaal zal wel of niet oorverdovend zijn of doodstil na elf uur ’s avonds in de zijkamer.…

En dus bouwde de pastoor een heuse kapel voor Onze Lieve Vrouwe van de Dwaallichten, en nog steeds staat Maria daar, jawel, het leed van dolende zielen te verlichten. En wilt u weten of ze haar werk goed doet? U hoeft slechts ’s nachts de hei op te gaan, kijken of u er spook of dwaallicht ontmoet in het schijnsel van de volle maan.…

Dwaallichten stralen dood en iedereen komt in het rood. Kerk en werk maakten zich sterk en stelden paal en perk. Haal Jezus in huis, neem Hem EINDE-lijk van het kruis!…

strooide regenbogen die ik plukken zou voor jou Zag hoe de vogels die er gingen als een stip steeds verder vlogen Eens verdwenen in een beeld waar ik in poëzie van hou We bleven staan op zwart basalt waar we de golfbrekers hoorden En we dwaalden met ons ogen voorbij zingend vliegertouw Tot waar de zee geen zee meer was maar slechts een dwaallicht…

Dwaallichten, zwalkend als dolende zielen, zochten wanhopig hun weg naar de winst, de glans van het brons spoelde weg van hun hielen - de schim van hun trots meegevoerd door de wind.…

een avond en een nacht als toen, er schittert kil een bleke ster, lichtloos geflonker zoals toen, een tanend dwaallicht van heel ver. Nachtelijke ronde net als toen: stappen op straat - er blaft een hond...…

Vlinders en dwaallichten bewegen als lichtende stipjes en brengen haar gedachten weer thuis. Schaduwen vallen, losgelaten door een frisse avondwind, spookachtig zwevend over donkere akkers.…

De nacht is lang in 't grensgebied Dat als een wederzijds asyl Leven en dood elkander liet: Daar wacht u 't dwaallicht van mijn ziel, Een lamp die schijnt en zelf niet ziet...…

Dwaallicht: verdicht. Dichter dacht te verlichten: verkeerd. Bebaarde bard vat vlam, verteert, brandend op de duistere golven. Vuur, water, diep, donker, dood. Maar plotse plotwending: Ahoi, zie ginds komt de stomende boot. Vlammen op zee, vlammen in het zand.…