13284 resultaten.
Wat nu?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 54 toen ik het niet meer wist
ging ik naar de strekdam
wachten op de vloed
als altijd dreven wolken
boven mijn hoofd voorbij
in onaangedaanheid
ik luisterde naar golven
die beukten op de blokken
zij droegen mij
ik vroeg de vogels
die naar voedsel doken: "Wat nu?"
Zij schreeuwden slechts: "Mens, Leef!"…
Mood swings, just like the weather
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 599 Het komt misschien door het weer
Dan schijnt de zon, dan weer niet
Zo ook met mijn gevoelens elke keer
Dan ben ik happy, dan weer niet.
Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen
De wereld laten weten hoe blij ik ben
En al het moois in de wereld willen omarmen
Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen
dicht tegen je aan willen kruipen…
Enkel de liefde
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 275 Wazige slierten
Herinneringen
Van toen ebben weg
Zoute tranen
Van nu
Wellen op
Ik ril
Van de pijn
Vanbinnen
Alles vervaagt
Alles vergaat
Enkel de liefde
blijft over…
Op een recht, zwart kousenbeen
gedicht
4.0 met 32 stemmen 9.461 Op een recht, zwart kousenbeen
dunne rokjes opgeheven,
dansend in de vroege regen
en de tuin voor zich alleen,
staan twee jonge appelbomen,
't witte bloed omhoog gestegen,
vlinder-hoofden wijd omgeven
door hun allereerste dromen.…
Veelzijdigheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 161 Wat kunnen we nog wel zeggen
en waar houdt onze kennis op
ligt echt onderscheid tussen
het goddelijke
en menselijke recht
de rede dat riet naast vaarten
en rivieren ook naast beken groeit.
Wat behelst een ander spreken
opzoeken aanhoren
en van de leefwijze
getuige zijn of leren naar eigen keus.
Welke deuren open jij naar
het redenerende…
Elvis stierf aan constipatie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 283 In God's latrines
krijsen blondines
non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…
NIEUW
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 117 Teek it or leave zoiets!
Nieuwe bacteriën
vormen bedreigingen
voor ons bestaan
Weer zo’n vies beest zonder
tekenbevoegdheden
Rutte kom op man en
doe er wat aan!…
Vogel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 304 Vogel te zijn
je vleugels...
uit te slaan
Schreeuwend
te scheren
over golven
en stil te staan
als zee
je tot de veren komt
Met eb en vloed
op te groeien
de stand van de maan
De 'schoonsten der schepping'
in hun bijna- naaktheid
te zien staan
De handdoek...
te zien vallen
in nat zand.…
De harmonicaspeler
poëzie
4.0 met 3 stemmen 499 Gezeten op de drempel van een huis,
speelt hij gewichtig, stoer en onbaatzuchtig
voor iedereen. Zij, die het vaderhuis
nimmer vergeten en zij, die voortvluchtig
dolen van land tot land: de dichters, de matrozen,
de reizigers, die zonder éne cent,
het land ontdekken door hun droom verkozen,
luistren naar 't schreien van zijn instrument.…
Windgolf
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 338 dagen korten
in het nachttij
van een dromendichter
sterven in de duinen
van het eigenzinnig hart
woorden staren
wangenbleek
naar het ongekende afscheid
waar ik de zilte vloed
in mijn zakdoek druk
zilverwit
sterven vleugels
door de stilte van een open zee
op vreemde vogels
schrijf ik blauw wat eenzaamheid is…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Graspieper
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 229 Grasland nog warm
van de zomer
jij pikt jouw zaden
uit de oogst
voor het vertrek
van vertekende wolken
neergestreken in een droom
zwerm je rond die ene boom
om het verhaal van de herfst te vertellen.…
winters tafereeltje
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 117 de tuinen en daken
schijnen sprookjesachtig wit
kunnen je vertellen
wie er zoal is langs geweest.
het sneeuwtapijt laat sporen na
een roodborstje en de kat
ze kunnen het niet ontkennen
dat ze er even waren...
de kat lag nog te loeren
het roodborstje zag ik wegvliegen
een gebeuren, een verhaal
spontaan ontstaan... in 't wit van de natuur…
Vloed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.652 Zit ingebakken in het vocht
dat chemisch aanzet tot...
maar hij is rustelozer
geeft zichzelf privileges
één als jager
stelt zich aan als zot
en spreekt in kreten
zij wacht op zijn bezinning
of gaat aan hem voorbij
terwijl hij
blind voor haar signalen
alsmaar kwijlt
dat windt haar op
vindt hij…
Vloed
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.067 De dag verdween in tranen: regen gutst
Langs rots en ruigte, en klettert op de paden -
Wat stuit de golf, die langs de bergen klutst,
En breekt door 't woud, met rots en woud beladen?
De stroom zwelt aan, en bruist en schuurt ontrust
De boord, die valt, om straks het hoofd te baden
In 't vochtig, vratig graf, dat Judas kust,
En zwelgt de…
Vloed
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.448 En langzaam ga ik met je mee
De stroming van de warme zee
Toch heb ik soms wel spijt
Van de veel te lange tijd
De golven in gedachten
En langzaam zal ik wachten
Op de nieuwe vloed…
(over)vloed
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 1.165 Metronomisch kabbelde je
interesse maar wat voort
't klotste, schuimde
en betastte m'n lippen
spoelde tevergeefs tegen m'n kade aan
tot eb opkwam
en ik begon te missen
wat zo'n ritme verdoven kan
Schor smeekte m'n verstand
maar die golven bleven
botsen en woorden ongehoord
zo ging ik wat verpozen na dit akkefietje
en schudde…
Na de vloed
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 71 dichter bij de schaduw achter
de echo was ik niet eerder
geweest, in volstrekt voltooien
zonder nawoord noch hervinden
ook al is de geest vervlogen
de fles voorgoed gebroken
zo hoorbaar had ik het stilzwijgen
nog niet eerder verstaan…
In vloed
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 103 dit karkas, verdronken in de
maalstroom van mijn tranen
m’n wil verzonken in die vloed
je trok mij aan zoals de maan
trekt aan het getij. zie mij hier
staan tussen de scherven van geluk
van jouw gebroken beloften
en mijn verscheurde hart…
als voor de vloed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 111 onvermoed eiland
verdwijnt me uit
de smoor tegemoet
hof van symbolen
naar ik vermoed
er lopen loze beesten
zienderogen in
de geest verdwenen
koers ik snelvoetig
naar mijn kluis
groet opgetogen
mijn huis alwaar
amper later het Zelf
alleen is alles leeg
één op één Eén is
als voor de vloed…
Over-vloed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 117 De zee bedekte zowat het hele strand
lopen kon alleen op de mulle rand
langs het duin,
de paal van de golfbreker zichtbaar nog,
welig het sop
als een dikke laag room, ruim,
klodders en flodders die vlogen als vlinders.
Blootsvoets waadde 'k me in zacht schuim,
golfjes vierden talloze randjes
en landschapjes die allen mochten zijn,
daaronder…
Vloed
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 110 De liefde die stroomt
maar geen bedding kan vinden
uit zich in tranen.…
Van kampbeul tot heilige
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 Mens je bent
Nooit alleen
Maar goed of kwaad
Niet alleen maar
Donker of licht -
Het hele palet
Aan kleuren draag
Je in je mee,
Niet alleen maar goed,
Niet alleen maar slecht -
De kampbeul zit
In je, maar de
Heilige evengoed
In je verwerkt…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
Een Haikumaker
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 627 De inspiratie
zij komt als een golf bij vloed
die dwang overspoeld.…
Mijmering op de rand van een jaar
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 232 Heb zee van mijn hart
in gedachten gesloten
in woorden van branding
als tijden van eb en vloed
over vlakte de kim begroet
deinend in regelmatig ritme
weer en wind brengen beide
roep naar de toekomst aan
als slanke witte vogels
die zweven over de golven
nader komen om te rusten
daarna ook weer verder gaan.…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 56 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Frans Vogel overleden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 268 Opnieuw is er een dichter doodgegaan
zo rauw zo grof, zo ongesensureerd,
zijn werk zal tenminste blijven bestaan
hij stierf, zoals hij wilde: niet verkeerd.…
DE BESTE VRIEND.
poëzie
3.0 met 28 stemmen 4.126 Bij mensen is het vloed en ebbe;
De Heiland staat gelijk een rots.
En schoon ik duizend feilen hebbe,
Hij laat daarom mijn hand niet los.
Dies blijft het bij de spreuk, mijn kind:
De Heiland is de beste Vrind.…