Alle inzendingen over echo OR feit

Stoffelijk niet van deze wereld verankerd in hart en nieren levendig in volle weerbaarheid, geen diepe smart, een sterke eigenheid valt niet uit de toon onmiskenbaar consequent voorafgaand aan een zekere dood ontsproot zich het dichterlijk talent een eigenschap waarvan iedereen genoot waarin een creativiteit wordt herkent had hij niets…

Ik hoor de echo van het heden Die mij vertelt wat ik nu moet doen Maar ik zie ook een schaduw naar het verleden Die mij herinnert aan wat ik heb gedaan De echo is luid en duidelijk Hij geeft me richting en kracht Maar de schaduw is zacht en vaag Hij maakt me soms angstig en zwak De echo en de schaduw zijn beide deel van mij Ze vormen mijn identiteit…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

In feite zijn er meer vragen dan antwoorden in feite zijn er meer doornen dan rozen in feite zijn er meer mieren dan hopen en in feite is er meer verbijstering dan geloof in feite heeft een aap meer haren dan tanden in feite heeft een mens meer vingers dan handen in feite zijn er meer spijkers dan hamers en in feite zijn er meer slachtoffers…

In de echo van de stilte Zit veel meer stilte dan in stilte alleen Die echo is niet kil, niet koel, maar ‘cool’ De nagalm, echo van die stilte Verzilten je zout in zoet Versterkt je dijken tegen overstromingen Van emoties, kwellingen, opwellingen Ben ik soms toch bang, heb ik angst Dan stort ik mij in die stilte en met name In de echo van…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Toen het stil Geworden was Buiten en de Vrieskou alles Dat leven ademde In zich had opgenomen, De knorrende beesten Zonder een mens erin Alleen geluidloos Nog voortbewogen, En ook de gierende Onrust in mijn Zorg'lijk hart Was gaan liggen En zich overgaf Aan de strengende Vorst, was het In dit verstilde Landschap…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Wit papier wordt volgeklad, echo's worden bewaard, zinnen worden vergaard op een schreeuwend spiegel-blad.…

Een wonder in wording Als een plantenzaadje dat ontkiemt Als uit het niets ontstaan Ben jij het die leegte verving Het bloeden van de drager blijft uit Een onzekere tijd breekt aan Toch zal alles voorspoedig gaan Jij bent het ware levensfruit Ineens verschijn je uit de duisternis Een piepklein mensje ergens daar onder Hoe je het ook bekijkt…

Klank blik Woord dood Lachen om angst Leven om Help.…

Ik zal je adem verbergen in mijn longen je ogen verduisteren je denken tot stilstand brengen en dan luisteren aan de rand van je schedel naar de echo van de dood.…

dromen over het dal van Hebron tot aan Athene weerklonk haar stem oogvijvers verzonken in het smalle waterlint ook dat bezat een brede bron van geesten fluisterend tussen de rotsoevers door maar geen blik op haar porseleinen gelaat voor altijd sluipt ze nog achter ons aan -------------------------------------------------------- Echo…

zelfs woordeloos weerkaatst haar stem tegen ver van hem verwijderde muren en staart hij uren naar de schaduw van haar droom zelfs levenloos verplaatst haar zucht de ijle koude lucht die hem omgeeft waarin hij leeft met de pijnen… het fantoom…

Kom bij me en vertel me hoe het vroeger was Hoe je naar woorden keek maar ze nog niet las Wanneer je door de stad vloog zonder rede, zonder doel Hoe vaak je moeder bedroog Elke dag een speeltuin leek Droom nog een keer dat gevoel Waar we nu zo vaak naar smachten Gevormd zijn we, door de saaie mens die datgene hevig ontweek Laat de…

Niet identiek, Beide uniek, Zo bijzonder, Ontroerd, Zie ik een dubbel wonder……

De echo van geschreven woorden zal altijd blijven naklinken hartstocht is een goed instrument maar liefde crëert de mooiste muziek…

Als ik wandel in het bos tekenen herinneringen zich af in de schors van hoge bomen in de holte van een hele oude knoest klinkt de echo van een bekende stem hij kruist mijn pad ik weet dat jij het bent nog altijd dat kleine stukje verleden roep het een halt toe wil ontkomen aan stil weggestopt verdriet maar de echo luistert niet…

Een echo komt terug, maar geen reactie. Schild tegen schild, geen contact. De echo's verharden het schild en versterken de aanval. Zicht is vertroebeld door pijn en woede. De zielen staan in de mist van emoties, onzichtbaar. Een schreeuw om liefde, maar liefde komt niet. Zonder ziel en inleving, verschillende talen.…

Ik was ontroerd sereen en stil bij dit leven nog oh zo pril Moderne techniek maakte wat ik wist via een echo opeens fysiek Als in science fiction zag ik daar ons kleinkind met een handgebaar Een ogenblik? een kleine lach? voor mij of ik een wonder zag.…

Golf na golf spoelt mijn oorschelp suist zeewind verzamelt zand verandert het strand in hoop dat de echo langzaam maar zeker wegebt in een zee van stilte…

luister, mijn liefste, hoor de zachte klik van de pal en hoe de knal door mijn kop scheurt en dan niets dan stilte en is het te laat luister: je hoort het opnieuw keer op keer in je hoofd…

Als ik dood ben het aardse heb verlaten, en je mij mogelijk mist, hoopt ergens te vinden, bladerend door wat ik achterliet, ben ik woorden geworden in de regels van mijn gedicht. Lees je mij misschien weer even levend. Ik heb je lief gehad.…

Golvende geluiden weerkaatsen jouw vorm Geheime wolkenspiegel, -nevelleven- drijvend langs verre verten, nog niet hier, ben je echoënd licht. Jouw lichaampje spiegelt wolken, weerkaatst licht, beweegt volop in voedend water, eerste teken van leven. Klein kindje....…

Waar mijn sporen zijn onverdiend Waar mijn daden zijn ongezien Ongehoord laat ik er mijn echo achter Luister goed Misschien dat je hem dan hoort Een restant van mijn gedachten Een restant van mijn weemoed Een resterend laatste woord…

Het is zolang geleden, maar ik besef… ik hou nog steeds van haar Een echo uit een ver verleden, zo duidelijk en klaar, geeft mij een blij gevoel. Komt steeds mijn dagen kleuren, brengt mij een levensdoel.…

Tussen haakjes; wéér haakjes - (nog immer geen roos die stekel-loos is)…