Alle inzendingen over een doodstille schel

Van het dak Uit de goot Klinkt herhaald Een schrille noot Geen vogel kent Een valser lied Dan de schele Kierewiet…

schim die in de nacht verteerde En schelen kan het mij ook eigenlijk niet Ik houd van binnen toch mijn eigen waarden aan Daar buiten is de uiterlijke schijn Ik zal mijn eigen weg maar gaan…

Iedereen pleit voor verdraagzaamheid maar toch zit men vol vooroordelen want hoe het werkelijk is gesteld kan sommige mensen maar bar weinig schelen.…

weet je wel waar je aan begint kan me niet schelen als ik het einde maar haal een chemische relatie bekommert zich niet om voetnoten, daar lees je overheen…

Met mijn oog keek ik scheef, om te zien, waar of ie bleef, niet scheel of anderszins bleef ik alleen, want hij, was zogezegd: heen!…

Een paddenbezweerder uit Haren kon de orde niet meer bewaren, hij zocht naar de mand, floot schel langs zijn tand tot hij fluiterpadden zag varen.…

Duizend rozen heeft mijn tong gegeven Fonkelend en vlammend, ware kleurenpracht Eender aan het blozende stilleven Door en door met eigen falen voortgebracht Langs de afgrond manoeuvreert mijn stem Onuitgesproken val ik over randen Hoop en vrezen zetten mij nu klem Tussen doodstille zwart besproken tanden Praten doet nu niets meer tegen muren…

Zo wel bevaren, vreugden en leed ontvlucht, doodmoede blaren doodstille lucht. Rimpels verdwijnen, kleuren gaan doelloos om, vluchtende lijnen Keren weerom. En van al ´t Zijnde, drijvend Verdwijning in, zie ik geen einde of geen begin.…

Uit verre kamers nadert een doodstille gang. De deur wacht op stappen. Schuilhoeken kijken. Hij staat voor de spiegel, hij het bangst omdat het beeld zich in hem laat betrappen: een schuldig kind dat de rede doorbreekt, uit oude kasten naar taal komt happen.…

Kan het je ook niet schelen, Welke rol jij nu moet spelen. Of ben je enkel blij Met een actieve partij, of met een passieve in je leven. Je kunt ook eens leren te rolleren.…

als degene die het weten kan de confrontatie vindt of zoekt met wie het niets schelen kan zal hem het gesprek niet baten wijsheid immers verandert niet waarin de dwaasheid volhardt…

Tokkie tok als ik nu mijn ogen niet had Was deze scheve beeldspraak Kippig en onthoofd Goedemorgen beste buurman Ik schiet in de pen Wat ook een schele tokkie mag zijn. Deze vrolijke nood Is waar ik voor geboren ben.…

heb ik ooit veel gedaan Maar andere misleiden Is voor jou je vaste baan Ik ben blij dat ik van je af ben Weg uit mijn leven, alle delen Want ik zag hoe je echt was Ik ben blij, het kan me nu niets meer schelen…

Droevige gedachten opgeborgen, voor de dag van morgen, om ze samen te delen, met jan en alle man, die het wat kan schelen, zo worden droevige momenten, momenten met en voor elkaar.…

Zal je vergeten Kan me niet schelen hoe Desnoods een mes tegen je keel Het doet er ook niet toe Of zelfs een draadje om mij heen Hoe ik dat ook doe Maar al ga ik zo door Word ik langzaamaan levensmoe…

Kolderiek periodiek (nr. 33 uit een reeks van 100) De snaar van de gitaar brak tijdens het spelen, maar het bier was zo goed dat het het publiek niets kon schelen...…

Al kan het Giel geen donder schelen dat jij en ik dus meebetalen. Dat kopt de krant in kapitalen.…

Een jeneverstoker in Schiedams stookhok is veelal bevreesd voor zijn eega's amok proeft'ie alcohol teveel dan ziet'ie wat scheel en heeft het met twee furies aan de stok…

Een vlindertje zit op het raam Zittend wacht hij met zijn vleugels gevouwen Niet wetend van de faam Niet wetend hoe hij zijn leven zal opbouwen Maar ondanks dat gaat hij de wereld tegemoet En pompt zijn vleugels vol met bloed Hij vliegt verzekerd over de heg Zoekend naar zijn levensweg Ik kijk met grote ogen naar zijn cocon Die hij als rupsje…

Gebroken door pijn, Gecrasht door verdriet, Grote scherven, kortsluiting en veel schade. Het slachtoffer, onschuldig en getekend door littekens. Onherstelbaar! Toch wordt het gelijmd en gereboot. Maar, zoals bij een vaas die opnieuw in elkaar is gepuzzeld, zie je krassen en littekens nog, voor altijd.…

Ik leef in een leugen dat jij terugkomt maar dat gebeurt toch niet meer. Als ik er over nadenk dan doet mijn hart zo'n zeer. Zie je dan niet wat je aangericht hebt? S'avonds rollen de tranen over mijn gezicht. Heb je niet door dat je me pijn doet zo? Kijk je nooit in een ander licht? Dat je nu met me afspreken wilt alleen voor mijn beste vriendin…

Groene ogen waar ik zoveel in zag. Groene ogen en jou lieve lach. Door en door blijft het steken dat je het met mij wou breken. De tijd verstrijkt met grote slagen en toch wil ik je nog steeds vragen: mis je mij ook? kom je terug bij mij? Maar die vragen zijn vast zinloos, verspilde tijd. Elke dag weer denk ik aan je , je ogen , je lach. Ik…

Hoe kan je mij dit aandoen terwijl je zoveel weet van mij. Terwijl we al zolang vriendinnen zijn dit maakt me echt niet blij. Je pikt een jongen voor mijn neus weg terwijl ik al flirtte met hem. Je weet dat ik niet makkelijk met jongens omga is er voor jou geen rem? Want jij hebt al zoveel jongens je houd ze stuk voor stuk voor de gek. En als ik…

Het begin van acceptatie begint te ontstaan. Het is tijd geworden om verder te gaan. Het zal nog niet altijd even makkelijk zijn. Maar mijn hart begint langzaam te helen van de pijn. Ik ga niet eenzaam zit kniezen want de keus is aan mij. Ik doe leuke dingen en word weer sneller blij. Ik begin de herinneringen al mooier te vinden. In plaats van…

Geen bal kan dat hem schelen. Ik ben pensioengerechtigd. Daar trekt hij zich niets van aan. Ondanks alles hou ik van die vent. In lijve heb ik hem nooit ontmoet, maar toch bestaat er niemand, die me volkomen begrijpt en kent.…

'We schelen een letter slechts,' zeiden een vlegel en vleugel uit Leiden, waarna het verschil werd verkleind tot nihil. 'We zijn vlerken,' verklaarden ze beiden.…

Blunder van scheidsrechter Ogen in achterzak Ik mompel pissig: Die klojo kijkt scheel! Maar auditief bleek zijn Instrumentarium Prima, want zonder Pardon kreeg ik geel…

Ergens onder ons zit een treiteraar heel laf, vieren uit te delen nooit een naam nooit het waarom het kan mij echt niet schelen, Ik wilde het alleen met andere schrijvers delen...…

ik zit hier aan de waterkant me echt niet te vervelen mijn lange rok kreukt in het gras maar dat kan mij niet schelen waar geen geluid meer wordt gehoord wat kan er mooier wezen dan daar te zijn en ongestoord een heerlijk boek te lezen…

ik wentel mij, goudkolkend in lome warmte, omwolkend bak te zongebruind, misschien kan me niet schelen de zon, in stralen wil ik strelen bescherm mezelf met minimalen gekleurd ben ik gezien…