Alle inzendingen over een dwaas verlangen

Ik onderschep de beelden in oneindige herinneringen en wacht op elk ogenblik, van vroeg tot laat, tot mijn dwaas verlangen zou overgaan. Warm sluimer ik door het tikken van de dag, waar elke seconde lijkt te blozen om al die lieve, kleine dromen.…

Dwaas om te verlangen Naar jouw kus Dwaas om te jagen Naar jouw beeld Maar het hart hongert Naar een handvol Zachte woorden troostend Uitgestrooid over de stilte Je kijkt me na Maar zwijgt in alle talen En nog dwazer dan dwaas Groeit de stilte groter…

Maar noem mij vooral een dwaas, omdat ik niets om dwazen gaf.…

( zo droomt hij voort ) en ziet hij haar soms met een ander … dan doet hij alsof zij dat niet is geweest het duurt een tijdlang voor hij beseft dat hij de dwaas is waar zijn vrienden hem voor hielden en hij huilen kan om haar nog langer duurt het om haar los te laten…

Wat was ik dwaas vandaag: ik liep mezelf voorbij in duizend zuchten. Wat was ik dwaas vandaag: het leven is veel meer dan blauwe luchten. Wat was ik dwaas vandaag: ik luisterde niet goed naar wat zou moeten. Wat was ik dwaas vandaag: daarom wil ik met liefs wat mensen groeten.…

Soms werd verlangen mij zoet welbehagen, Een stille weelde, als droomrig maanlicht zacht... In ziele-lach heb 'k mijn lief heil verwacht, Na lijdzaam wachten nieuwe smart gedragen! Dwaas, dat ik niet begreep mijns harten leed, Dwaas, dat mijn weelde niet vermoeden deed, Wat groot mysterie 't àl in mij verwekte....…

Mijn dochter spreekt konijnenbont is deze winter in de mode maar vermijdt het zelfs in je laarzen ze worden levend afgestroopt om kwaliteit te bewaren Ik knik en voel het in mijn maag misselijk wroet mijn laars en denk de mode is fucking dwaas…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans. Nochtans jouw ogen lonken…

't Verlangen van mijn hart doet gevoelens bovendrijven. Hoe heerlijk is het, als ik woorden vind. Het vult mijn dag, blij als een kind. Het zijn zo vaak die kleine vreugden in mijn leven, die het leven aangenaam doen zijn. Verdriet en pijn worden verdreven.…

Zijn wraak bracht hem in vervoering en maakte zijn gelukzaligheid over zijn daad compleet, hij glimlachte naar de dood Hun ineengestrengelde zielen zagen de dwaas…

schemer in een dolle rimpeling door de ogen van een dwaas zijn mismoedig zacht relaas als een cirkel zonder ronding verbied zich om op te kijken; het zou nergens nog op lijken zijn blik ontbreekt weerkaatsing en koestert ongemerkt geraas omdat zijn volharding helaas stierf tot een goede herinnering…

De Bijenkorf gaat in de uitverkoop En overal sluiten er filialen Halina Reijn kan men nog net betalen Want die is niet- of toch wel wat- goedkoop Voor al het personeel dat wordt ontslagen Zijn het ook heel bijzonder Dwaze Dagen.…

Dit jaar is het dan echt de laatste keer Ik heb vandaag staan kleumen in de regen En kan er eigenlijk niet goed meer tegen Mijn voeten branden en mijn rug doet zeer En straks word ik geknepen en geslagen Ik mis ze nu al, die Drie Dwaze Dagen!…

voorstelling voltrekt zich in de openlucht de kikker ontwaakt in de poel kwaakt vol passie en gevoel zichzelf tot koning hier voel ik mij even een roze schoentjesprinses met een gouden bal - in het rijk der verzinsels vergeet ik al mijn hersenspinsels de spinnenwebdraden ontrafelen zich van mijn vel ik lach zachtjes om mezelf ben ik een dwaas…

Ga op weg, trek de wijde wereld in, onbevangen, elke dag een nieuw begin. Volg je pad, leef vrij en onbevreesd, open voor wat komen gaat, los van wat is geweest. Speel en zing en dans en lach, huil tranen met tuiten, waai met de wind en speel met vuur, want alles van waarde in het leven word je vrijelijk gegeven!…

Nu kolken m'n aders, verlangend en heet, lichamelijke verraders mat-glanzend liefdeszweet. Hoe moet ik me beschermen? Dwaas, droom ik nog steeds dat, wanneer hij me laat kermen na mijn lijf, het niet mijn hart is dat breekt.…

het verlangen in een droom verloren.…

verlangen naar de zwoele bloesem van de zomer.…

de rivier weet van lopen de weemoed kent ze niet het verlangen weet van stromen zichzelf bevatten kan ze niet het water draagt de weemoed wat ze wiegt weet ze niet het verlangen herhaalt zich in het stromen voor wie het ziet…

Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

Het is natuurlijk dwaas, om zo te denken. Mijn fantasie gaat dikwijls met mij op de loop. Het verlangen naar jouw blauwe ogen, vervult mij telkens weer met stille hoop. Een mens moet blijven hopen, op zich is dat ook niet verkeerd. Het hier en nu is de realiteit. Maar met alle zorgen, moeite en frustratie...…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

Ik verlang naar mijn gevleugelde droom. Weg te vliegen, op te lossen in de lucht Geen rijkdom of macht zou mij meer vrijheid kunnen schenken. Ik zou vliegen zo hoog als een vogel maar kon. Het verenkleed brengt mij naar de hemel. Waar ik vlieg in de oneindigheid en mij verbaas over het gebrek aan zwaartekracht.…

ik van elke sensatie die ik proef, monden, zijn mond, mijn tong, zijn tong, tongen, hij laat niets merken, maar ik, ik ben niet gek, adem versnelt, zijn lichaam trilt met mijn lijf, het schokt en schokt, ik kom weer tot bezinning, klaarheid, ja, hoe dwaas deze schaamte of lust, dit verlangen verwart, verwarrend…

Dwaas ben ik die ooit geloofde In de oprechtheid van jouw hart Wilde geven met mij samenleven Naïeve liefde vanaf de prille start Dwaas ben ik die ooit zo droomde Op een heerlijke toekomst met jou Vol warmte liefde passionele seks Bij jou was ik de gelukkige vrouw Dwaas ben ik die ooit in je geloofde Vertrouwde je voor honderd procent…

Hoe dwaas kun je zijn: met zoveel warme liefde kiezen voor koelte…

Niemand wil dom zijn, of erger nog: een dwaas zijn – laat staan onhandig.…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…