Alle inzendingen over een onbekende morgen

Toen ik je zag voor ’t eerst sinds tijden Op die plek waar ik al zo lang niet meer was Een naar gevoel dat ik had weggestopt -of dat althans probeerde- Besefte ik ineens hoe mooi je was Hoe gracieus je bewegingen Hoe zacht je gezicht en Hoe bekoorlijk je vormen Nog nooit gedacht Dacht ik op dat moment terwijl dat Eigenlijk niet kon of…

onbekend zet je een stap mijn wereld in een wereld van stil verdriet gebroken een hart ondooit voor jou... niet langer afgesloten niet langer meer alleen onbekend laat ik je binnen en vraag je leer me kennen als geen één...…

Heel dichtbij Zo onbekend Ik kan je haast voelen God ja, ik wil je voelen Op me Aan me Tegen me In me Praat met me Vertel het me Wie ben jij? Onbekende zo dichtbij Wat voel je? Wat denk je? Zeg maar niets Wees maar stil Voor altijd hier Bij mij…

mijn hart is leeg als een verlaten steegje de weg ernaar is niet te vinden niemand kan het vullen alleen jou liefde jou vriendschap... maar je kent me niet langer ik word een vreemde voor jou en jij voor mij...…

ik weet wie je bent toch ken ik je niet jouw leven is daar niet hier waar het hoort te zijn ik blijf op je wachten je snapt niet waarom? je kwam in mijn hart sloot de deur en deed hem nooit meer open…

Wegen die ik niet ken Ik zal ze ooit inrijden Want het onverwachtse Dat kan men toch niet mijden…

verzanden in alleen maar willekeurigheid bewerken het onbekende succesvol steentjes in een overvolle waterput gooien een steenworp ver van moralen, handig in het leven verdeeld het onbekende levensparcours plaatjes bekijken en genoegen nemen…

Zij dwaalde met haar ogen af om niets te missen van het onbekende waar oplossingen liggen verscholen in het antwoord.…

Regen en wind geselen de ruiten het is een explosie van frustraties het klein zijn uitgemorst zoveel jaren voorbij gedreven door uitroeptekens mijn blik kijkt voor wat er komen gaat het onbekende trekt aan alles lijkt uit mijn lichaam verdreven zelfs de wind spreekt zijn eigen taal ik blijf mij er tegen verzetten net zolang totdat…

Ik heb een beperking, Maar voel me niet beperkt. Het enige wat ik nodig heb is maar één ding. Pillen die zorgen ervoor dat alles werkt. Ik noem die pillen mijn gaspedaal. Of mijn batterijen, dan snappen mensen wat ik bedoel. Nou ja niet allemaal. Maar wel een heleboel. Eén ding vraag ik me al af een hele tijd. Waarom worden mensen die een…

Overspannen door het kloosterritme, de koude koffie na de Completen, die in thermosflessen op een wagen in de refter stonden, het wegduiken in de onderaardse bibliotheek en het vergaren van talloze boeken over parapsychologie, mystiek en heiligen. Wrange koffie, want suiker loste er niet meer in op. Ik tilde honderden boeken naar het dormitorium…

Jij bent onbekend Is er iets groters dan de aarde? Weet jij waarom Ik er ben Weet jij van waarde? De natuur is niet bedacht De keien zijn er gewoon Ben jij toch ergens iemand anders zoon? Waar gaat dit pad naar toe? Ik schreeuw Schreeuw jij mee?…

Zoveel stukjes onbekendheid nog te gaan. Maar wie, o wie, kent mij nu echt.. -…

slalommend om slakken zijn de jongen uitgevlogen weg van onder moeders vleugels naar bestemming onbekend rood kleurt de avondzon waarin gemis langzaam de boventoon voert dit is mijn zomer niet…

Ik heb u nooit gezien, ik ken u niet, Uwe ogen noch de ovaal van uw gelaat; Maar nu gij raaklings langs mijn leven gaat Wekt gij, waarom?, een onvermoed verdriet. Zij die 'k met de uitverkoren namen noem Stond naast u, toen een doodvermoeide vrouw, En uit de plooien van haar kleed van rouw Hing haar hand neer als een verlepte bloem.…

Een onbekende valt, en in zijn val valt hij -- mijn leven binnen.…

vandaag is de laatste keuze de natuur had hun dagen nog niet geteld toch werd het lichaam onbewoonbaar verklaard gisteren was het Bevrijdingsdag beslissing genomen naar de overkant te gaan strijden had geen zin meer morgen is er even aandacht voor hen de onbekende krabt ongelovig in zijn haren naaste familieleden kampen met een schuldgevoel…

Na een nacht van gietende regen, rukwinden en vuurpijlen wakker geworden met het licht dat ik door de rolluiken zag het is Nieuwjaar en sinds lang weer een heldere dag geen reden om nog langer te luieren en in bed te blijven vlug naar beneden en op het nieuwe met bubbels klinken morgen staat tegen mijn goesting in, een glaasje regenwater klaar…

onbekend nog voor mij alles nog te ontdekken en toch mist het al onbekend bemind de mist trekt op onbekende... zie jij hetzelfde?…

Mistige gedachten wachtend op jou mijn dromen gevuld van verlangen en het antwoord ontkennende Zoek mij niet in de dauw van de morgen mijn hart is zo gesloten hoezeer ik ja zou willen zeggen Jij en ik als zijn wij een raadsel een raadsel dat zelfs door de goden onopgelost zal blijven glimlachen naar het onbekende Liefste, hoe ik van…

ik lever me niet meer over aan woorden ze blijven onbekend, onafgerond ook al noem ik je liefste en als je me vraagt waarom in gebarentaal of in steen zal ik zeggen dat alles zich naar binnen wenst het geluid van morgen dat, bovenop een heuvel de vergankelijkheid balsemt het hart wikkelt in een vochtige schelp van linnen wanneer jouw…

terwijl ik opsta, elke morgen om zes uur, hamert de specht al.…

Ik zit hier heel alleen kerstfeest te vieren. Net na vijf uur In de doofpot is er geen geld en alles duur Wees niet bang er is eten Vrees niet ik heb toch geen geweten Ik heb zorgen Parkeer alles tot goedemorgen Ik ken geen angst Voor mijzelf ben ik het bangst Ik zeg niks maar heb alles te vertellen Voor geen gekregen geld gebruik ik geweld…

'Een nieuwe lente en een nieuw geluid' Ik laaf me aan de Mei van Herman Gorter De dagen langer en de nachten korter De appelboom loopt al een beetje uit De laatste dagen voel ik me... 'Al dente' Straks ook nog naar de tandartsassistente!…

een minnend paar man en meisje identiteit onbekend op een grijsgeregende morgen in een van de plattelandssteden komen vreemd aan hun eind nl. zij vloeien als twee vlakken natte waterverf in elkaar liefde of toeval niemand weet het stoffig en schraal als puin vindt men de bewijsstukken (hun silhouetten) later veel later op een onverhuurde…

Op de scherven van m'n leven bouw ik een nieuw fundament voor m'n levenshuis van morgen ook al is die toekomst onbekend neen ik wil geen nieuwe palen, vers cement of zand juist dat ouwe, dat eigen, vaak kapotte zal ik koesterend liefdevol lijmen tot 'n trots en stralend vernieuw levenspand Deze hartenkreet draag ik op aan Michel…

Morgen is er weer een dag Morgen is de toekomst Morgen is vanzelfsprekend Morgen is de dag na vandaag Morgen is er weer een dag Morgen is bijzonder Morgen is een opluchting Morgen is een gevecht Morgen is er weer een dag Morgen wordt weer anders Morgen is weer een dag zonder jou Morgen is verdriet Morgen is er weer een dag Morgen…

Tot morgen, zeggen we bij 't afscheid. Maar of morgen nou volgende week is, dát ben je bij 't zachtjes sluiten van de deur, al kwijt. We lopen de deur uit, in 't besef, dat je vergeten bent dat we er waren.....…

de nieuwe morgen is aangebroken…

De morgen is nieuw, al is hij niet anders dan de morgen van gist'ren en de dagen daarvoor. Het lied van de merel, dat klinkt in de stilte, lijkt een lied dat ik nu pas voor de eerste keer hoor. Terwijl de zon met haar stralen de horizon rood kleurt; de mist zich niet langer met het water verbindt.…