Alle inzendingen over eendagsvlieg

Eendagsvlieg wankel op zijn pootjes hij had zijn dag niet. Paarden uit verschillende stallen grazen hetzelfde gras. Schapen in de uiterwaarden tellen schepen. De schreeuw om hulp werd niet gehoord arm schaap op zijn rug. Gezoem van bijen gefladder van vlinders honing als beloning.…

een goed rendement te halen we hebben het voor elkaar de aardse maatstaf is wat soepeler gebleken en in het geheel van universele tekens slechts een peulenschil de mens is micro in een macroscopische wereld waar eeuwig en oneindigheid hun grenzen hebben losgelaten in het zijn ooit waren wij begaan met de levenscirkel van de eendagsvlieg…

En ééndagsvliegen zijn niet van de lucht.…

Neem tweedejaars Benoni Beheyt reed op het WK op de Weg in Ronse allen incluis de Keizer van Herentals Rik II met milimeters uit het wiel Schande sprak het peloton in koor die eendagsvlieg speelde vals dat sekreet ging zijn baas vóór en niemand gunde de arme ziel ooit nog een plekje onder de zon Wereldwijd gaan veelal aan strijd afspraken…

Zij is dichteres en ik heb een foto van haar vrolijke gezicht, uit haar gedichten maak ik op dat zij nogal drinkt en wat erger is, ze lijken verdacht veel op de mijne, zodat het beter is om een te worden, lijkt mij, tenminste in bed, om daarna klassiek te brouilleren, want een eendagsvlieg lijkt ze mij in alle opzichten, ik steel haar mollige…

Zei de eendagsvlieg tegen de spin: 'Daar trap ik niet in'. Zei de ene teek tegen de andere: 'Je weet toch hoe ik in elkaar steek'. Zei de lentefluisteraar tegen de zomergast: 'Laten we in bloei vallen'. Zei de dwaalgast tegen de lawaaikwast: 'Hou toch je snep!' Zei de oer tegen de knal: Neem jij het heel dan neem ik het al'.…

Er waren een paar ééndagsvliegen bij. Geen omber* foto's in een blikken rand. Ik struikelde over zo'n klein karwei en maakte rechtsomkeert, obscuur verward. Bloemen, meest namaak, alle kleuren, zerk na zerk. Ik las de woorden hier en daar. A Very Special Man, heb ik zien staan. Begraven, lijkt me, zonder rouwmisbaar.…

Alsof het je laatste dag is Druk je poedelnaakt, verkleumd Een engel, in decembers witte deken Verkleurt je huid, rood En knijpt de kou je longen dicht Als een eendagsvlieg Koester je elke tinteling op je huid Gaat geen seconde aan je voorbij Terwijl je afsluit met een koude douche Je witte, van bloed onttrokken voeten Als ijsklompen…

ik zou doorgaan als naamloos de vlieg geen eendagsvlieg maar een vlieg die honderd dagen op het plafond zit om de persoon onder me te pesten met vragen waar ik geen besef van heb. Ha!…

Je dacht, ik spon mijn draden tot een net, Om de eendagsvliegen van de geest te vangen? Je dacht, mijn armen waren gift'ge tangen, Die 'k spin, in 't moegesparteld prooitje zet? Je dacht: als elk, schomm'lend naar eigen stelsel, Mij koorddanst in een wijsgerig vertelsel, Dat 'k flirt, koket, misschien cocott'rig wicht?…

De midzomermiddag bracht een gouden zweem van waan, ontastbaar, een enkele wankele gelukkige dagdroom, die als eendagsvlieg, stervend bij schemer is vergaan. Hoopvol wachtend op het herleven van dit roze wonder, elk ochtendgloren brengt opnieuw een schitterende belofte, helaas gelijk de avondzon gaat ook die telkens weer ten onder.…

Er komen steeds eendagsvliegen als blijken buiten vandaag ten val op zonovergoten autobusruiten. Hun bezielde lijf zal helaas dus nu maar kort leven dat zullen ze gezien hun aard hem wel vergeven. Wat ben je als je ooit als vlieg zijn bent uitverkoren we worden nu eenmaal niet allemaal als mens geboren.…

Bovendien is het duidelijk dat ik hier niet te maken heb met een eendagsvlieg of modderfiguur daar hij iedere keer weer slaagt om met het volhardend, onverschrokken, aangrijpend gesnavel zintuigen te bereiken waar tint en toon blijven nawerken in mijn breekbare-en-kwetsbare.…

en een overmaat gedrevenheid zal het zich dan eindelijk een weg naar buiten banen en is de zanger dan weer zwanger is er dan een wijsje geboren en een korter of langer leven beschoren onbekend en onbemind eendagsvlieg…