Alle inzendingen over eenzaam OR koud OR alleen

Ik ben in eenzaamheid niet meer alleen, Want waar mijn ogen langs de wanden dwalen Schemert uw lach daarheen. Ontelbre malen Hoor ik in 't klokgetik uw voeten treên. En langzaam nadert gij, zo ver, zo kleen... 'k Zie dat een brede neevlenkring met vale Lichtloze sluier u omhult; dan dalen Zachtjes uw lichte schreden naar mij heen.…

soms eenzaam en zo verloren sta je daar niemand die het ziet tussen bomen onder bladeren verscholen een echte vlegel kom maar uit ik heb je gezien bijzonder rijk bloeiende * Salomonszegel *…

Mijn vuisten eens gebald hangen nu slap en terneergeslagen klaar voor nieuwe, zo gevreesde, eenzame, verlaten, dagen... Want een weg terug zie ik niet meer.....…

De eenzaamheid neemt hard toe in deze coronatijd. Zoveel mensen alleen, het is niet te bevatten. Hoe langer het duurt, hoe erger dit probleem zal worden. Het is niet te overzien, maar het aantal ligt veel hoger dan wij denken. Toch kunnen we er voor die mensen zijn, ook al is het op enige afstand.…

zij stond alleen en achteraan door de duistere wereld verworpen en helemaal vooraan op de eerste rij geplaatst door Hem die is en was en terug komt op de wolken…

Af en toe het lef om naar buiten te kijken maar het licht is te fel Besloten in het hol te blijven, want daar is het veilig Het is er alleen ook koud, stil en eenzaam toch lukt het niet om te kijken water is er voldoende tranen blijven stromen weg wil ik van hier maar dan moet ik springen…

, tikt de tijd Wat had ze toch gedaan Om hier zo te moeten staan Ze is zo eenzaam en alleen En toch bleef hij zo gemeen Ze huilde vaak van pijn, Alleen hiervoor was geen medicijn Haar hart was teder Maar dat maakte hem alleen maar wreder Ze hoopt dat hij haar nooit vergeet Want hij maakte haar compleet Nu moet ze leven zonder hem Hopelijk…

Ik voel me zo eenzaam, geen mens die het ziet!…

De volle maan verblind mijn ogen Weerspiegeld in de stille zee De hemel heeft mij voorgelogen Ik zweef slechts met de golven mee Het einde staat reeds in de sterren Voorspeld door toekomst en het lot Ik zie de golven al van verre De wind huilt zacht, ik bid tot God Verloren lig ik op het strand Eenzaam, koud, alleen...…

De laatste gast eet het toppunt van eenzaamheid van een koud leeg bord…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

ik schilder en trek strepen geen benul, geen gedacht sluit mijn ogen zonder weten en zie een gezicht dat naar mij lacht. ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan…

In het voorbijgaan Ze zien je niet Als je langs hen loopt De woorden die je spreekt Ze horen je niet Als je zachtjes met ze praat Anders dan zij graag gezien en zelfbewust Vrij om zichzelf te zijn Diep verscholen stille tranen Als je intens verdrietig bent De kwetsbaarheid Gevoel van onvermogen Omdat je anders bent Anders…

Was het virus eenzaam, dat ie mensen zocht, was ie ‘t alleen zijn moe stond daarom onze vrijheid op de tocht? Was het virus heel alleen in ‘ t prille begin, dacht ‘t soms waar moet ‘k heen tegen alle waarschuwingen in?…

Mijn hart stil en koud, net zo eenzaam als jij, samen zijn wij één.…

Daar dansen in eenzaamheid Warme herinneringen Tussen tranen en een glimlach Wakkert kaarslicht schaduwen Melodieën van de tijd van weleer Het alleen van nu Zoveel ramen met gesloten gordijnen Deuren, die niet Van het nachtslot gingen De alleen gang Naar het koude bed Dat wacht Waar eens dromen werden bezegeld In de kast nog steeds…

jij hebt de kracht om alleen te groeien te bloeien op de richel van een steile rots wilt geen kleur en geur met anderen delen daarvoor ben jij te trots maar in het vergezicht van eenzaamheid zijn de nachten koud erbij horen geeft aan het bestaan toch iets vertrouwds het is de prijs die jij betaalt als je op grote hoogte…

zij waren samen eenzaam gelukkig met elkaar want alleen is zo alleen ook voor een eenzaam paar…

Zoveel mensen om me heen, en toch zo alleen. Verloren en bang, diep in m'n hart al voor zo lang. Mijn glimlach onoprecht, het is zo moeilijk dit gevecht. Wat is de zin van dit leven, kan iemand me daar een antwoord op geven? Ik droom van een plaats ver van hier, waar alles mooi is vol vreugde en plezier.…

En verdriet mij weer omgord, Dan ben ik weer zo eenzaam, Zit stilletjes voor mijn raam. Niemand roept mijn naam. Heb niemand om me heen, Ik voel me dan zo eenzaam, En helemaal alleen.…

voor zorgen moet niemand houdt iets voor haar verborgen alleen zijn is wat haar behoedt voor alles waarvoor zij toch zo bang is en zij haar tranen voor vergiet omdat "niet alleen zijn" bij haar nooit lang is en afscheid nemen dat kan zij niet…

één voor één Dan weet ik het zeker ik ben niet alleen Ik maak deel uit van een geheel ik ben hier niet voor niets ik ben werkelijk iets...…

alleen alleen alleen alleen Links rechts alles valt mijn keel verstopt ik slik en krijg die prop niet weg ik voel me echt alleen tranen dringen alles wordt klein en krap en donker alleen de angst komt snel raast door mijn hoofd raast door mijn lichaam heen alleen alleen alleen jij komt weer terug maar bent nu…

De jongen zo alleen. De jongen zo eenzaam. Geen familie geen vrienden. Onzichtbaar en alleen. Niemand die hem zag. Niemand die hem zag staan. Niemand maar ook niemand deed er wat aan.…

Als ik vraag hoe het gaat en of je al kunt wennen aan het huis waar je sinds veertien dagen nu in leeft zeg je starend uit het raam weet je dat het dak van die villa daar tweehonderd vierentachtig pannen draagt dat zijn er maar zeven meer dan het pandje naast hem heeft…

Duizenden mensen om me heen Iedereen die me ziet, niemand die naar me kijkt Ik gil, ik schreeuw Iedereen die me hoort, niemand die naar me kijkt Duizenden mensen om me heen, en toch voel ik me zo alleen…

Maanden lang was ik bang om naar bed te gaan, bang voor de nachtmerries van het leger van alle kanten op mij af zoemende bijen met hun grote bolle ogen die voor mijn gezicht bleven hangen Ik schreeuwde het uit: mama, papa en werd daar wakker van, maar ze kwamen niet, ik was alleen Op school maakte ik fouten ik kreeg liever geen beurt…

Als een rode klaproos staand langs de kant van de weg als een bosje halfverwelkte goudgelen tulpen in een vaas met troebel water als een mens alleen…