Alle inzendingen over eenzaam OR voorbij OR vrouw

en allang geen woeste dieren meer ik val voor ogen en lieve gezichten, schone haardracht en mooie kledij, al dat sexgedoe is dwaze dwingelandij goedkeuring voor de laagste driften, even genot en dan al snel voorbij, liever studeer ik dubbele rijstebrij maar diep in de eenzame nachten lig ik hevig te woelen in mijn bed en bid ik dringend…

Toen je vrouw was gestorven sloot jij je voor de wereld af, want je dacht dat het jouw schuld was en gaf jezelf deze eenzame straf. Maar toen jij eens een droom had waarin zij aan jou was verschenen, werd jij opeens wakker geschud het doffe uit je ogen was verdwenen.…

voorbij deze tijd zal alles goed zijn voorbij de afstand angst en eenzaamheid voorbij en vrij bewust en gerust omhelzen en samen onbevreesd als we dat niet geloven is hoop en verliezen voor niets geweest we gaan voorbij de overwinning waarderen in het klein zo zal het voortaan zijn…

Vind je het gek dat er niemand toekeek, toen je wegkwijnde in eenzaamheid?? Nu zou je willen dat er iemand was die de pijn in je ogen las.... Maar je leven, alles is nu voorbij... Dag vreemde vrouw... waar ik ooit moeder tegen zei...…

Ach de vrouw haar wereld is maar klein ze is ook wat eenzaam met het klimmen van de jaren komen de grijze haren uitgaan is er niet meer bij ze voelt zich nog wel jong al is ze middelbaar dus wat gedaan het haar geverfd en zich inde digitale wereld omgetoverd tot een jonge mooie Oosterse schone zo leeft ze nu een dubbel leven ze voelt…

De zon laat haar warme blik over haveloze huizen en verlaten land gaan Ze zegeviert Aan lege stranden liggen eenzame handdoeken felgekleurde resten in een uitgeleefd land Vertwijfeld roept een man bebaard en gekleed in lang Vrouwen schuifelen onverstaanbaar mompelend aan mij voorbij Ik sluit mijn ogen en voel de laatste zomerwarmte…

Eenzaam liep jij ons huis voorbij in de nacht. Ik hoorde jouw gehaaste stappen op het voetpad keek niet op, werkte gewoon door. Hoe kon ik weten wie jij was? Waarom doolde jij zo laat nog rond? Werd je in het donker ergens opgewacht? Man of vrouw, wie zal het zeggen? Je blijft een raadsel.…

lang na de winter talmde de lente jij man, ik een vrouw eenzaam een paar eenzaam als velen steeds opnieuw delen alles aanwezig maar toch, iets ontbrak tussen ons tweeën wat langzaam maar zeker de passie verstoorde die soms weer ontstak komen en gaan net als de seizoenen jij man, ik een vrouw, ik, ik en jij, jij.…

Een traan glinstert eenzaam in mijn oog Glijdt over mijn wang Laat een pad achter Een eenzaam pad vol verdriet Het verdriet van jaren eenzaamheid Glijdt langs mijn neus en mond Streelt mijn kin en verdwijnt Ik zucht diep Het is voorbij…

Deze vrouw is geen rivier in een eenzaam gedicht over oppervlakkig plezier schimpscheuten van de nacht zijn in stilte nu verdreven metaforen die het daglicht niet kunnen verdragen de pijnlijke romantiek is wat er over is in leven te druk voor de liefde te veel levensvragen waar deze vrouw op wacht is dat je naar haar lacht…

De kamer is leeg het verleden is een kiezelsteen alle scherpe randen zijn nu afgesleten alle herinneringen vergeten de kamer klinkt hol van leegte vol woorden eens hier gezegd worden door de stilte weerlegd alles voorbij voorheen de kamer is alleen.…

Je bent ver weg de oceaan over gevlogen beide zijn we nu alleen en voelen ons eenzaam. We denken aan elkaar en de afstand wordt minder. Zo overbruggen we de tijd van grote eenzaamheid. De lange avonden en nachten zijn bijna voorbij en dan kom je terug weg zijn de eenzame gedachten.…

Klein meisje eenzaam en alleen. Niemand die haar begrijpt. Altijd toekijken vanaf de zijlijn. Voelen dat je niet goed genoeg bent. Klein meisje nu een vrouw. Een vrouw die haar verleden afsluit. Op weg naar een betere toekomst.…

zij schuifelde voorbij de ogen gedragen in de vluchtige geur van een parfum roze haar kleed knisperde, ritselde een zachte wind zonder kleur met raffinement had zij de gang van schrijden gekozen alom trok men naar haar lach een fee trad binnen ook ik wist niet wat ik zag was het liefde, warmte een vrouw het begin van beminnen…

Dan is alles voorbij... deze onzekerheid de pijn de eenzaamheid eromheen Deze gedachten hoelang zitten ze er al? Het is nu of nooit Mijn leven raast voorbij in 1 seconde ik twijfel de trein raast door Ik volg mijn spoor met MS toch heel waardevol…

De dagen vlieden, de vrouwen wiegelen voorbij: jonken op een blinkende zee van begeerte.…

Striemende regen. Hij fietst alleen op de dijk. Ook nog wind tegen.…

niemand kwam mij voorbij als eerste uit het startblok versnelde ik in de bocht ik kruiste voorlangs ondanks een scheve schaats scherp aangesneden met een grimas haalde ik triomferend de meet niemand kwam voorbij mij niemand die van mijn eenzaamheid weet…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

op het strand ligt een fles half verscholen in het zand een vrouw staart naar de fles er zit iets in ze staat op opent de fles een brief volgeschreven met eenzaamheid ze leest en herleest weet niet van wie niet van waar voor even voelt ze zich verbonden ergens is een mens net zo eenzaam als zij…

Is mijn fiets alleen, is ze eenzaam? Aan een andere fiets bond ik haar. Maar nog wachtte zij niet op mij. In Nederland is mijn fiets mijn fiets niet en mijn vrouw niet mijn vrouw. Soms komt de liefde zonder vrouw maar in Nederland, komt de vrouw nooit zonder fiets. Fietsen in Nederland zijn als vrouwen.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Mijn man heeft niets met andere vrouwen dat maakt mij wel een beetje blij Maar kom ik hem tegen op de fiets rijdt hij ook mij gewoon voorbij…

Pluk de dag, want voor je het weet: is het avond!…

Het is over, echt voorbij Geen warmte in mijn bed Geen vrouw meer aan mijn zij Geen blik meer in jouw ogen Geen lach meer om jouw mond Onze tranen zijn gaan drogen De scheiding is nu rond Je hebt me nu verlaten Je houdt niet meer van mij Geen lijmen meer, geen praten Geen kusjes, geen gevrij Niet teder aan te raken Geen aandacht…

toen haar gelaat nog maar een kamerplant was en zijn wrokkig gezicht een ondoordringbare baard en de laatste resten van het wrak door de kinderen verbrast verging ook dit gezin tot nog maar een herinnering aan lentedagen op een zonnig terras toen alle bomen donker opvlogen achter blakende oogkleppen een een noodklok bombamde tussen blozende…

Duizend emmertjes heb ik vergeefs naar zee gedragen, alleen maar om je te winden om mijn vinger, maar helaas, je koos voor een winnaar die alles heeft wat een vrouw kan wensen en ik niet zijn kan, dus: dan maar eenzaam strijdend verder gaan…