Alle inzendingen over eenzame dromer

Ach waar ik ga en wat ik leve, En wat ik schrei en wat ik lijd — ik ben datzelfde kind gebleven Van vroeger tijd! Ach ik ken ál diezelfde zonden, Ach ik lijd ál diezelfde smart — Diezelfde 'andre kindren' wonden Mijn kinderhart! Ach 'k kom die tijd niet meer te boven, Hoe ik ook doe en wat ik wens — Ik moet toch altijd weer geloven…

O, als een dier te zijn! - Een dier in de zonneschijn - Te koekeloeren, Zo ene bloem zien staan, En een beestje voorbij zien gaan, Zo lekker te loeren! En als een kind te zijn! - Een kind in de zonneschijn - Iets liefs te zingen, Zo vol van kindervreugd, En van dartele jeugd, En simpele dingen! En een wijs mens te zijn! - Een mensch…

Een wolk laat haar tranen gaan, omdat haar verdriet niemand ziet, iedere druppel kust de aarde, en zegt ik breng de liefde van degene, die je achter liet.…

als een zinloos emotieloos wandelen is dit verdriet, de eenzame natuur.…

Dromer, Verzonken in gedachten, verdronken in jouw wereld. Zoekend naar de waarheid, verstopt achter emoties. Hopend op een rode draad, die jou leiden zal. Leiden door deze diepte, van gedachten.…

Start vandaag met een droom Droom een werkelijkheid Laat niemand je fantasie breken Maar breek de utopie van de anderen Die vertellen Je bent een dromer…

jij, zoals je daar staat zo nonchalant misschien stond je anders als je wist dat er iemand naar je keek, ik.…

dromen draag ik naar de zee wind fluistert door mijn haren neemt jouw geur en woorden mee de rest wil ik bewaren tussen schelpen en glanzend steen en het zout dat ik nog proef zal het helpen als ik ween of blijft de leegte diep en droef…

luchtkastelen Met torens glanzend van hoop Droom mezelf daarin gelukkig Verbeelding als een ware soap Ik denk de liefde in mijn hart Verzin de warmte om me heen De werkelijkheid is kil en leeg Voel me zonder jou zo alleen In mijn slaap lach ik roze geluk Onbevangen en vrij van alle pijn Maar in de morgen besef ik weer Ik zal voor altijd de dromer…

In de heel gewone dagen Vol van moeten en niet willen Even weg, een vlucht beginnen Ik een vrouw, nog steeds een dromer Zie mij lopen langs de velden Zittend aan de waterplas Onder hoge iepenbomen Denk ik mij de mooiste dromen....…

mijn brood af eten Was ik maar een wilde woeste blauwe zee dan stroomde ik een dagje met de vissen mee Met grote krachtige sterke golven slaan onder het schijnsel van de zon of de maan Was ik maar eens volkomen zorgeloos zeker in mijn zaak als ik ergens voor koos Nuchter en daadkrachtig op het juiste ogenblik ach ik ben zoals ik ben een dromer…

Dag droom fluisterde ze toen de morgen haar wakker kuste ze rekte zich nog slaapdronken uit dag meisje zei de droom heel zacht vanavond neem ik je weer mee voor vandaag een mooie lente lach de wind lokte ondeugend haar warrige haren bij het open venster goede morgen klonk de fluister in haar oren dag vlinder zei ze zacht, stuurde…

Ach, laat mij maar, ik ben gewoon een dromer!…

kleur bezitten en als ze leest in verrukking vertelt haar hart de woorden die bij haar horen beeldend en boeiend verschijnen veldbloemen op haar netvlies en de oude eik op het dorpsplein verhaalt lachend de uitglijders van ooit wijl sneeuwvlokken dwarrelen draait ze aan de gouden ring aan haar vinger speels haar fluister dromerig…

Och, laten we verder wandelen en in het stille samen zijn dromerig genieten zonder woorden.…

Brein staat op een laag pitje. Dagdromen heerlijk. Droombeelden scheppen. Je overgeven aan het spel van verbeelding. De creatieve tintelingen komen aandraven en verrijkt het innerlijke. Zoekt naar oplossingen om draden te ontwarren, en druppels vertrouwen op te vangen. Laat de gedachte alleen aanmeren, als de kade hem met open…

Geur prikt in mijn ogen Geluid drijft op de wind De kleuren zijn onzichtbaar Ik voel me een klein kind Zwart- witte levensstijl Eentonig in de nacht Ik proef de herfst op mijn tong Ik had hem niet zo vroeg verwacht Een blad valt op mijn haren Gevangen in een droom Maar als ik morgen wakker word Is alles weer gewoon…

dat het leven hem ontziet wil alles van zich af laten glijden te emotioneel dus lukt dat niet wil er gedichten over schrijven pakt z’n pen die het papier teder gaat bespelen maar de juiste woorden komen niet helaas hij is een dromer daarin voelt hij zich thuis daarin kan hij alles – echt een fantastischer dromer is er niet…

Noem mij een dromer die blijft dromen Over tijden vol liefde, rust en vree, Over tijden die niet schijnen te komen Over tijden vrij van last, ach en wee. Noem mij een dromer die blijft dromen Over een wereld vol met groot geluk Over beloofde tijden die eens zullen komen Voor ieder vrijheid, voor niemand druk.…

Laat mijn gedachten alsmaar weer verder drijven, want ik zal toch altijd een dromer blijven.…

ontwaak ik dromerig En vraag mij af wat er gebeurd is…

Noem hem geen dagvlinder sommige vlinders vliegen nu eenmaal liever ’s nachts Noem hem geen laatbloeier sommige bloemen bloeien nu eenmaal beter ’s nachts Noem hem geen nachtdromer sommige dromers dromen nu eenmaal graag overdag Vloeiend glijdt de nacht over in de dagdroom elke kans is welkom om te ontvluchten aan de eenzaamheid…

de dromer droomt de zomer bloot de denker denkt om aardkloot en uitstoot de doener doet gewoon wat moet rebelleren, demonstreren als de dromer doet zal de doener denken aanstoot, opstoot maar wie er nou iets mee opschoot?…

Dat ik dan pas thuis ben Trage, eenzame pas De wereld in mijn handen Waar blijft zijn uithaal?…

Voor de grootste schrijver van weleer kwam in bezieling een ommekeer was daardoor verstild gevoelens verkild toen had de dromer geen dromen meer. De schrijver pakte zijn jachtgeweer en schoot zichzelf uit wanhoop neer vond dat het leven niets meer kon geven toen had de dromer geen dromen meer.…

Dromers zijn bedriegers. Dromen zijn bedrog.…

nacht toe voor ze de hoorn op de haak legde en alleen thuis achter bleef zonder hem het was alleen de wind die wist hoe eenzaam zij was en nu is omdat de telefoon nooit meer rinkelt in de nacht…

haar zandstrand met schuurpapier polijstte de liefde, duurzamer, ieder uur liep met haar mee over de loopplank naar minder eenzame dromen riep nog eenmaal "Annabel" "Jeugdliefde"…

dromerig weerkaatst het rimpelloze water de strakblauwe lucht…

Dromerige herinneringen aan toen bekeken door de roze bril van vandaag…