Alle inzendingen over eettafel

Dekbed vergeet, eettafel niet.…

Even stil zijn voor wie je bent met wie je bent hier aan tafel even helemaal stil geen telefoon, mobiel, internet, twitter, facebook, linkedin, google, hotmail, gmail, dvd, cd, videoband, cassette, bandrecorder,LP, EP, super 8 film, dia's, de radio of de televisie! Even geen visie even geen geluid even geen beeld gewoon even stil voor God…

Vandaag op de sterfdag van Mam Iedereen heeft vrij en is gekomen Met zijn allen naar het kerkhof Lievelingsbloemen meegenomen Een mooie koude maar zonnige dag We zijn niet verdrietig of bedrukt Zijn Pap en Mam nog altijd dankbaar Dat niets ons uit elkaar heeft gerukt Daarna aanschuiven aan de eettafel En maar praten over Pap en Mam Herinneringen…

Mijn blik dwaalt door de kamer, geniet van de warme sfeer, mijn ogen rusten op de eettafel, ik sla mijn ogen neer. Niet kijken naar die ene stoel, mijn hart vervuld van pijn, daar is de harde realiteit, jij zal er nooit meer zijn...…

Bij de avonturen van Tom Poes en heer Bommel geeft iets kleins en nietigs misschien beeldende geest aan de geschiedenis op Bommelsteins eettafel in gerieflijk hotel groot kasteel of schamel hutje staat ergens een korte kaars dik grillig en verschrompeld vol uitstulpend vet spreekt zonder vlam schept bezadigd afwachten rustig…

Met een bank, televisie en eettafel. Gelukkig met oneindig materialisme.…

avonden stil zijn Wie zou ze zeggen dat het zo naar is alleen in dat grote brede bed te gaan slapen en wakker te worden Ze glimlacht Zegt altijd....ik ben happy single geen verplichtingen geen zorgen nooit op tijd thuis hoeven te zijn Er staan tranen in haar ogen Wie zou ze durven bekennen dat ze liever elke avond twee borden op de eettafel…

een vader en een zoon zittend aan de eettafel een dagelijks tafereel zo heel gewoon mochten ze iets te zeggen hebben dan praten ze langs elkaar heen maar zelfs dat gebeurt niet geen enkel woord van beiden zelfs geen een een vader en een zoon houden het verholen weten het terdege - we zijn en blijven elkaars tegenpolen nee…

De eettafel stond onder een dak van golfplaten, waarop de regen extra hard neerkletterde. We aten er witbrood met aardbeien en lekker veel suiker. Na de regen ging ik met mijn broers veren zoeken, vooral van Vlaamse gaaien en die staken we dan in grote aardappels.…

De zuurkool pruttelt stampend in de pan om dampend wit niet zwart te branden gebakken spekjes geuren watertanden gebogen rookt de worst er het zijne van de kanarie zingt met uitgestrekte nek naar de spinnende kat, gekooide nood Cyclamen in pot bloeien uitbundig dood als ik met automatisme de eettafel dek het serviesgoed staat uitnodigend…

De moeder ziek, mens-erger-je-niet gewoon tussen doppinda’s en zondagse jurken door, kreukend op de knieën om de eettafel. Warm was het en het plakte, van jam nog en de melkbeker vanzelf, hoe die viel op het laken, niets stuk toch van alles gebroken.…

En nu ben je eindelijk weer thuis, maar jij zal nooit meer de deur open doen de fles blijft onaangeraakt nog in de koelkast staan aan de eettafel geen gezellige gesprekken meer de poes die voorlopig nog eten van de buren krijgt de hond die in het pension wacht op jouw terugkeer het bed dat niet meer door jou beslapen zal worden de kamers in het…

", toen ze een glas rode wijn op mijn eettafel zag. Verbaasd trachtte ik te raden wat ze bedoelde en op welke gedachte die opmerking wel stoelde. Ze zag mij peinzend stokstijf in de kamer staan, "Of ga je mij vertellen dat je niet hebt meegedaan," riep ze. Nog nergens in mij begon een bel te klinken.…

Alles en ook niets is nog meer dan wellicht rumoer of even stoer van waarde, buiten thuis eettafel intens moeder van je drietal zijn. Teruggaan in tijd kost je te veel vlijt. Moed is niet verloren valt dagelijks te horen, dromen zijn niet verstomd. Geuren van bramen sieren nog je mond.…

Dat lichtvoetig naar de eettafel beent; wanneer het met veel warmte de hele familie naar een jaar weer eens vereent. Een lepelend verlangen om vooral weer veel over elkaar te willen weten; en onder het slurpen van de hete soep zaken op wenst te dissen van datgene wat men al weer bijna was vergeten.…

Door het duinhuisje glijdt late middagzon voort, raakt de eettafel, geeft bezadigde zeelucht aan brood en thee, die wachten. Op het strand klinken 's morgens vroeg ijle tonen: zwanen vertrekken, vliegen over grauwe zee naar de paarsblauwe einder.…

De toetjes van gisteren stonden dus nog op de eettafel, het bestek en de borden waren al wel weggeborgen dus zonder die zorgen ging ik vandaag weer op weg. Het heeft geen zin om vandaag over gisteren over eergisteren te treuren, vandaag heet het nu.…

Je had me moeten zien in dat bos in Driebergen, waar ik op een houten eettafel preekte voor de dieren, mezelf Sint-Franciscus wanend, terwijl er twaalf geleegde flessen Chardonnay om mijn voeten stonden en een verloren vriend bezorgd zijn wijze hoofd schudde. Sint-Franciscus stierf opnieuw in mij. Allemaal Spielerei. Ik mis je.…

waar ik je met mijn eau de toilette bemin Ik hang ik je jas op het haakje vol aandacht verlegen lachend ontwijk ik je handen maar streel je met mijn blik de woonkamer in De bank, ik kus je zonder lippen overal Je hoofd, gedachten en fluister mooie zinnen Over jou en wie je bent, complimenten, zoals jij mij wat moois er van worden zal De eettafel…

De woonkamer ligt begraven in duisternis, op de eettafel staat de ontbijtboel al klaar. Wanneer men dan belt, is er iets mis. Ik luister terwijl ik leeg in de verte staar. We moeten op zoek naar H.N. Balken; ‘Is hij een vriend?’, ik weet het niet. Hij kon mij op vreemde uren stalken, geen idee waarom hij huis en haard verliet.…

De haviken kwamen dichterbij En dit is wat één van hen zei ‘Dat praten over wereldvee Is een heel goed idee We zijn hier samengekomen Om uiting te geven aan jouw dromen Als haviken deden we alles op ons eigen Om zo snel mogelijk eten te krijgen Maar door jouw voorstel Gaan we niet meer door die hel Wees gerust, ontspan je maar De eettafel…