Alle inzendingen over eeuwig OR vrezen

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

niets te vrezen Als liefde een mooie dans is zit ik levenslang in een rolstoel en als liefde er echt voor mij is begrijpt hij vast wat ik met dit alles bedoel…

, dat ik ben en ook niet ben, dat de eeuwigheid nooit bestaat zonder mij, dat ik nooit besta zonder de eeuwigheid, dat god bestaat en niet bestaat of toch wel?…

Wat is het toch een vreemd verschijnsel. Zojuist heb ik het weer eens uitgevonden. We waren opgewonden toen het werkte ondanks de onbetrouwbare beschrijving. Het nieuwe gaat er inderdaad niet af zolang het eigenlijk nog steeds niet kan. ------------------------------------------------ uit: Te voorschijn stommelt het heelal, 1988.…

Waar de een het heeft over Een verhoogd bewustzijn Zodra de grenzen van het Leven zijn gepasseerd En hartstilstand door coma De mens nagenoeg ongemerkt Het tijdelijke dodenrijk Doet binnengaan, kijk ik Naar het kruis waaraan jij In je lijden verhoogd werd Jij die jezelf verlaagd hebt om Ons boven de dood uit te tillen…

Het moment dié seconde dát ogenblik op dié dag dát gevoel voelt als 'oer' iéts van eeuwigheid verbonden met alles waar je was dát moment toen je wíst het is wáár zó is het écht waar ! Dát moment bedoel ik.…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Wij vrezen immers nu met groten vreze: Het zou best een terreurdaad kunnen wezen.…

van de tijd koester je het moment dat eeuwig bij je blijft geen regen meer te drinken de dagen duren…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Is geruis van vleug’len gelijk ‘t ruizen van een bladerdek de herfst niet vrezen daar er steeds ‘n voorjaar zal wezen de herfst niet vrezen daar er steeds ‘n voorjaar zal wezen.…

Maar waarom zou ik daarvoor vrezen? De dood geeft eindeloze rust, Alsof de slaap je eeuwig kust Om je van elk leed te genezen. Maar ach, het klaterende licht, De kleur en geur van de seringen, En hoor eens hoe de merels zingen, Maar bovenal, dierbaar gezicht Van hen die in dit lange leven Mij zoveel liefde wilden geven.…

Vrezen om het leven is als kersen zonder pit Nooit genezen Verbaasd En opgegeten. Zo.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Je hoeft echt niets meer te vrezen nu je opgaat naar de Heer. Alles kun je achterlaten, je bent vrij van elke druk en na jaren van beproeving smaak je dra het hoogst geluk. Geef je maar gewillig over en leg al je zorgen af. Je kunt onbelast betreden 't hemelrijk dat God je gaf.…

Hij sprak: ’t bestaan is ’t mijn’; wat is, hangt van mij af, De Wereld is mijn stem, en roept u, mij te vrezen.…

Opdat wij vergenoegd en vrolijk zouden leven; En al wat ons die wet verbiedt, Is, hoe, 't ook schijnen mag, ten onzen voordeel niet, Wil iemand dan gelukkig wezen, Die leer gehoorzaam God te vrezen.…

En vrezen wij nog te overlijden?…

Die overlijdt, is over lijden; En vreest men nog voor overlijden?…

Dus als hij komt probeert hem niet te vrezen. En leef nu wat je hebt te leven.…

ik ben bang dat ik noch in de duur noch daarna in de schaduwen van het Dal de weg naar het hart des levens meer vinden zal - ach, de vrezen zijn zonder tal…

Doch om mijn hoofd ook ruist een stem, Te midden van al mijn vrezen, Die mij gebiedt met zachte klem, Tóch niet bezorgd te wezen.…

Ook al willen vijanden mij verslaan Dan hoef ik voor hen niet te vrezen Want God de Heer zal bij mij wezen Hij zal de boze voor mij weerstaan. Al drijven ze mij ook in het nauw Ik blijf vertrouwen op mijn Heer Die mij nabij zal zijn, altijd weer Altijd mag ik rekenen op Zijn trouw.…

In vreugde, maar ook in verdriet Wil Hij mij altijd nabij wezen Zodat ik niets hoef te vrezen God, die alles van mij weet en ziet. Ik mag Hem mijn Vader noemen Hij houdt zijn armen om mij heen En blijft bij mij, laat mij nooit alleen Steeds weer zal ik de Heer roemen.…

niets te vrezen Omdat het beestje mij vertrouwt De journalist kwam rapporteren Kwam niet binnen, voor geen goud Was zijn notitieboek vergeten vond het slijm'rig aangevreten De kaft verwoestend aangeklauwt Ik ben niet bang heb niets te vrezen omdat de afgrijs mij vertrouwd De wijkagent kwam controleren Er was gemeld, er is iets fout…

Gij, kristallijne drop uit de altijd vloeibre bron Gij, onüitspreekbaar Iets, uit 't eeuwig Al gerezen! Ontstoffelijke Ziel, waarín ik klaar kan lezen De waarheid van 't bestaan van hem die nooit begon, Der Oorzaak, zonder welk 't gewrocht niet wezen kon! Gij wordt van mij beschouwd met een eerbiedig vrezen.…

Stervenden vrezen niet het sombere gaan, al sinds begin der tijd, licht verdoofd in kosmische eeuwigheid. Ze zijn gereed.…