Alle inzendingen over eind november

er komt een maand van stilte aan het is raar om dan voor even te vergeten dat het soms pijn doet, het koud te hebben wanneer er geen antwoord komt ik draag het voor een tijdje mee trek door straten waar men heeft gehuild jarenlang bloemen liggen open, de bomen, roerloos zwart murmelen over reizigers en een tollenaar ik kan niet,…

eigenlijk achteloos aanwezig was het een dag aan het einde van de reis een dag van de raaf steenmeel en waterlicht de zon lag op de grond en in de lucht hing een inversie van tijd achter de einder bleek geen vooravond te bestaan alles was rustig en niets deed er nog toe…

Het regent op De Ring van Simonshaven En stapvoets gaan er paarden langs de ramen Mijn blik gaat naar een schaaltje herfstcyclamen Ik ga mij deels in winterrust begraven Bij buurman nog geen vieren van de teugels Zijn til zit vol met hunkerende duiven Die enthousiast naar buiten willen stuiven Pas in de lente spreid ook ik mijn vleugels…

Tijd sombert verder Onder najaarsluchten De stad verbergt haar gelaat Contouren vervagen Amorfe schaduwen Klimmen gestaag In dit uur tussen hond en wolf En ik Wil nog een keer dansen Op de sintels Van een zomervuur Sluit Ramen en deuren Ben alleen nog duur In de koestering Van mijn winterhuis.…

De November wind doet zich te goed aan mijn onrust.…

miezer en regen denk ik de zoveelste keer: altijd november…

November en nog dansen muggen in de zon de dag is te kort…

twaalf november, ik word gestoken door een wesp... dag, mooie zomer…

Linde bladval over oude graven het stille herdenken in november wake…

Ik sleep me sneeuwdronken naar het einde De sneeuw viel dit jaar met bakken uit de lucht De dooi treedt langzaam in, ‘k voel me opgelucht 'n Laatste sneeuwbal sterft aan mijn voeteneinden 'k Ben het spuugzat dat sneeuwruimen van mijn stoep en zout hoort thuis op chips of in oma’s soep De winter begon dit jaar al in november.…

Je probeert het begin te begrijpen van een wonderbaarlijk vers gedicht dat gaat over echte liefde en genegenheid het einde van de nacht nog lang niet in zicht het is november met die stille momenten wanneer de herfststorm is gaan liggen alle contact met de wereld voorbij dromendans in kalme eenzaamheid onderweg in de novembernacht naar…

Op 22 november 4e en laatste voorronde. Finale 29 november.…

in deze helderheid moet het nog november worden het licht zijn snelheid de ster, de afstand, het stof het geheugen zijn ruimte na afloop volgt bestemming en terugkeer, een trein zijn spoor in haarvaten, eencellig naijlen donkere materie wat grijpbaar lijkt en niet tastbaar is, noch toepasbaar waarover een droom gaat voordat november…

in de vijfhoek met vergrootglas kind van vier breeduit op de stoep het wil in november nog zonnestralen bundelen…

groen krijgt vat op wit langzaamaan drukt het seizoen zwaar op november…

In het huis van zijn ouders werd na zijn overlijden een tasje gevonden van zijn moeder met daarin van allerlei herinneringen aan de jongste zoon Henny, die op 16 november 1956 op 26-jarige leeftijd een eind aan zijn leven had gemaakt.…

Op 5 november 2009 mocht ik voor dit gedicht een eervolle vermelding ontvangen.…

De bieten geoogst niet te tellen opgehoopt langs een akkerrand November schilderachtig voor mijn geest als nevel heerst…

toekomst in ander licht gezet Roswinkel, 6vwo, november 1973 Niebert, in retrospect, maart 2012…

dag na dag stem je toe in een luchtslag en zie hoe wolken welhaast leger stromen dan de goudenregenbomen toch vereniging van najaarsnat met oud lenteblad rustend en route op elfenbankjes en boletenhoed en met bijstand van de heksenkring je betovering van bladeren in herinnering…

November brokkelde af in winterse buien, waarbij een straf soort duisternis zich ophoopte tot nachten van slapeloosheid en eindeloos wachten op het onontkoombare oordeel: Laf! Zijn leven vervalsend tot aan het graf zo was het, niet langer zou hij nog trachten deze kwellende kennis te ontlopen.…

Na de roodbruine warmte van september, na van october 't zwaar en donker goud, keren de heldre dagen van november met ijle geur van brandend turf en hout, van rijpe appels, rottend loof.…

De zon komt achter een wolk vandaan Zo erg is november nog niet Als je het zonnige er van in ziet Hoef je helemaal niet stil te staan.…

Weer is het herfst en weer kleuren de straten Door de gevallen blaadjes bruin en geel En soms ook rood dankzij een crimineel Die daar verbloedt uit tal van kogelgaten, Zodat men nu opeens weer heel goed weet Waarom de maand november slachtmaand heet.…

November kent geen genade alle zielen sterven zich dood.…

Over gouden stoppelvelden vluchten de schaduwen van late vogels. Als donkere wijn spreidt de avond zich uit over het land. Nu kruipt mist tussen de kalende bomen aan de bosrand en van verre klinkt het roepen van een bronstig hert.…

Verloren zijn de prille wegen Om te ontkomen aan de tijd; Altijd november, altijd regen, Altijd dit lege hart, altijd. ------------------------------------- uit: Het verlangen (1921)…

Niet toegeven zeg ik tot mijzelf de tuin loopt stilaan leeg er zwerven katten ze trekken van west naar oost dwars er doorheen ik hou niet van katten ik koop mij weer een hond denk ik met warme ogen dan heb ik straks weer minder koud…

Er brandt weer vuur in open haarden maar linden bij het vallen van hun blad zij treuren niet zij tonen geen verdriet…

nu uit de tuin de rozen verdwenen zijn kale stelen en doornen grijnzen boven het bladertapijt alles ruikt naar vergankelijkheid zoals vochtig mos veert onder je voet en moddergrijs glijdt trekt de tijd zich in zichzelf terug schijnt maanlicht warmer dan de naakte winterzon…