Alle inzendingen over eindeloos OR verlangen OR pijn

met onbegrensd verlangen naar ademloos leven dat als droom ontwaakt in eindeloos bewustzijn smelten woorden tot gedachten gedachten tot besef dat het lichaam niet meer is dan een tijdelijk omhulsel van een onstoffelijk wezen…

Ik wandel door de leegte en alleen de wolken zijn mijn gezel Ver, heel ver hoor ik een zilveren lach de stem van de jeugd… denk ik toch… of is het verbeelding misschien… het smachten van mijn eigen, stil verlangen… Zacht raak ik de schors aan van een oude beuk, eindeloos hoog die zijn schaduw werpt over mij en mijn mijmeringen Wees…

Een boom , om het even eik of weke waaiboom voeten in de grond , kil verdronken of dor gestraald woekeren , onbewust kleven aan rotting en einde niets te doen dan staan en ondergaan De oceaan , willoos onder het gescheur van warm en koud verlangen naar de maan en sterven op het strand kieuw en vin , tentakel en schub , koraal en wier fluim…

Herinner ik me slechts, het eindeloos verlangen, in mijn hart.…

eindeloos is de weg die loopt naar jou eindeloos ver toch kom ik naar je toe eindeloze dagen leeg en donker toch heb ik hoop ooit op een dag zal ik bij je zijn dit geeft me de moed om verder te gaan verder en dichter naar jou…

Herinner ik me slechts, het eindeloos verlangen, in mijn hart.…

Het is een lange weg maar als zij haar kunnen bewandelen kan ik 't ook maar niet voorbij het water daar ligt het einde van de wereld de wereld is rond een stalen vogel zal in een reusachtige boom vliegen er is leven op mars - absurd Waarheid zit in een klein hoekje en 't is een lange reis en dan op 't einde linksaf.…

Het is donker Slechts hier en daar een licht Het einde van een lange nacht nog niet in zicht...…

Er is geen toekomst meer Geen heden of verleden De mensheid heeft zijn taak volbracht Zijn laatste strijd gestreden Wat overblijft is alles wat hen rest Gedachteloze stilten, in oneindig grote cirkels De macht, door de mensheid nooit aanschouwd Heeft door wraak, hun toekomst omgebouwd Het leven zoals wij dat kennen, zal noot meer bestaan…

niets is volkomen, iets is meer alles kan in winterdromen lente verbeelden eindeloos weer…

Toen is eindeloos Maar al lang voorbij Toen zit vol herinnering Met geleefde tijd Nu is eindeloos Het duurt zo lang er nu is Nu vult langzaam het vat van toen Met meer geleefde tijd Straks is eindeloos Ik hoop vaak dat straks nu wordt En met die hoop vergeet ik nu Vol nog te leven tijd Pak 't nu!…

wordt uit de hiel en de ziel van de fles en taal, die toegang soms ontzegd zodat ik stilaan verder droom, misschien fataal uiteindelijk wel levensecht als een verse portie licht, waarvoor ik ben gezwicht waaruit ik de dagelijkse adem haal worden geaderde gedachten vloeibaar door mist en regen opnieuw vernist en uitmondt in een eindeloos…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

verliefd voor altijd, als een kring op het water eindeloos bereid te schitteren in de zon en te versmelten in de tijd, je ogen wenkend... je gedachten meenam voor altijd, glunderend...verlangend...kijkend... verliefd voor altijd...…

mag ik jou bekoren troosten bij verdriet zijn wat is verloren de traan die je verliet ben ik verlangen jouw wens in dromen een zucht in stilte dat innig gebaar je ster in de nacht een eindeloos verhaal zon na regen geborgenheid prille liefde zweef van verlangen laat je bekoren heb me lief…

de zon schudde van het lachen op de berg nieuwe wijn traant nu zachtmoedig in het glas druiven aan de ranken hangen eindeloos te verlangen naar de eerste vorst ijswijn snikt dan overmorgen uit de most.…

de rivier weet van lopen de weemoed kent ze niet het verlangen weet van stromen zichzelf bevatten kan ze niet het water draagt de weemoed wat ze wiegt weet ze niet het verlangen herhaalt zich in het stromen voor wie het ziet…

Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

In de krochten van je ziel Door leed en pijn verhard Woelen onrustig je geheimen Verduisteren je bloedend hart Het harnas verroest door tranen Sijpelt het verdriet door de muur Je vesting zal snel vallen En verteren door het vuur Het vuur van je verlangen Dat iemand je echt kent Die je dan zal omarmen Om wie je werkelijk bent…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Zo gauw Ik mezelf Loslaat Zak ik weg In eindeloos Verlangen naar Een tijd die Zonder twijfel Is Geschreven naar aanleiding van het driedaagse poeziefestival Dichters in de Prinsentuin, 25 t/m 27 juli 2012, Groningen.…

vanuit ieder perspectief kijken ze dwars door je heen houden zij je in de gaten eindeloos turend observeren zij iedere stap elke beweging die je maakt ongekend verlangen wakkert de nieuwsgierigheid aan om dit mysterie te ontrafelen…

mijn hart dwaalt tussen rivieren van verdriet stroomt door een dwaalhof van tranen weent een eindeloos lied fluistert een harteloos geheim verzwijgt een pijn, niet vergeten mijn hart dat is mijn verleden…

Mocht mijn eeuwig het eeuwig zijn, Liefde, om uw lamp te voeden, wil ik eindeloos verbloeden in zuivre pijn.…

Ik speel ze af, bekijk ze keer op keer, herkauw ze eindeloos opdat een keer verteerd ze mij geen pijn meer doen.…