Alle inzendingen over elfjes op papier

alsof ontelbare handen een horizon bouwden, warm en rijk als zilvervuur rond flower fairies en jij er bij hoorde, vol van schoonheid in een taal die ik niet spreken kan slechts liefhebben in het verlegen lilalicht en in de eenvoud van je verdriet ik zag je daar naar een regenbloem gebogen -kom binnen- ik zag het hart…

boeken gevelde bomen gevuld met dromen om te vertellen aan jou verhalen vol avontuur uit duim gezogen de prijs voor slaap gaap…

dageraad breekt aan zal deze dag stapvoets of snellend verder gaan? dag, nieuwe dag ik groet je en pak je beide horens of pak jij mij weer in voor de donkere avond valt…

dageraad breekt aan zal deze dag stapvoets of snellend verder gaan? dag, nieuwe dag ik groet je en pak je beide horens of pak jij mij weer in voor de donkere avond valt.…

elfjes vleugeltjes klein vlinderen naar boven elke nacht geven ze sterrenlicht…

Twee elfjes gekregen één op elke schouder mooi balans en sterrenbeeld...…

meer bestaan en elfjes strelen mijn pijnlijk lijf…

Komen bellende elfjes. Vrouwliefjes van tussen de bomen. Ieder zingend als dichteres. Duisternis is afgenomen. Gevleugelde vliegjes. Een vreugdevolle lach, En troostende wiegjes. Soms met een radslag. Zo betoverend zijn de nachten, Waar bellende elfjes komen. Verdriet en leed verzachten. Zo ssssssst slaap en ga dromen.…

Land rondom ons dieren, planten, boeren ze horen bij elkaar natuur Waterval van woorden niet van water overspoelen ons uitermate weldadig Woordenboek. Bal driemaal stuiterend klimt ten hemel suist vervolgens naar hel Tennis Rennersbenen flink gemasseerd tegen bonkige koersewegen zachte sneeuw als manna Ontgoocheling Woorden…

(elfje) eendje zo lelijk is zijn spiegelbeeld hij ziet zichzelf niet zwaan* * voor alle elfjes die zichzelf nog een lelijk eendje vinden, ooit zit er ook in elk van jullie een prachtige zwaan.…

Het windstille gedeelte van waar jij eens stond tussen de duinen midden in het zand daar is waar onze liefde een einde vond Het windstille gedeelte van de natuur zo mooi en blauw vertelt mij dat het over is het spijt mij ik hou niet meer van jou Door de stilte van de wind die je niet hoort door je tranen wil je zeggen dat je blijft…

Elfjes dansen simultaan, als de zeven blauwe waterlelies opengaan. De schoonheid van de sterren, betoverd door het jaloerse heksen kwaad, dansend op het water als de Afrikaanse beat Keampferts muzikale maten slaat.…

Over het water dansen zij als elfjes, rimpelklankjes gekleurde tonen tot aan de horizon. De melodie trilt door mijn klankkast verleidt de snaren tot verfijnde poëzie.…

Dan komt er ineens vanuit een verborgen vakje een propje papier tevoorschijn. Zie je wel, zei ze glunderend, ik wist het wel dit zocht ik, ze vouwde het vodje open: het was een beschrijving van: hoe naar de winkels toe te lopen.…

onscherp mijn potloden mijn puntenslijper eveneens een nieuwe zo gekocht en met de wulpse ronding van punt wordt de leegheid van papier gevuld tomeloos tastend worden woorden in drift op papier gesmeten in de ranke rijpheid van lyriek in een rol weggelegd in liefde van taal…..…

ik bouw je een huisje van papier met klinkers en medeklinkers invoegen doe ik later ik denk aan je met liefelijke letters die je makkelijk ontcijfert met losse woorden zonder tekens in een open brief een zegel kleef ik niet ik schuif mijn brief onder de deur naar binnen ik bel niet aan binnenshuis lees je met ogen die vanzelf vergroten…

misschien in die ene dag van liefde zal ik omhoog kijken of omlaag naar de zeemeermin die tussen vlinders zwemt en alleen ’s nachts terugkeert naar de genadeloze waanzin van papieren bootjes gevouwen op zwarte golven die ze uitspuugt steeds kleiner tot wrakhout stroomt in ogen, mijn ogen onleesbaar in de weerspiegeling van…

op een briefje schrijft zij alles naar haar liefje nee het is zeker geen straf dat zij een weeklang niet praten mag veel waarover tijdenlang werd gezwegen kwam nu als een lentebries in woorden van liefde kleurrijk op papier het doet de wind blozen roze wolkjes te lezen door een andere bril…

In vele e-mails komt een bericht, denk over papier niet al te licht, wacht voor u de printer gebruikt, want teveel is overbodig en ik denk besmuikt: er sneuvelen bomen om aan de nood te voldoen, maar als ik die gewraakte rechters zie met al die bundels papier, dan meen ik toch: er ligt echt wel een boompje hier.…

Voor mij ligt een blad papier, dat vrijmoedig naar me lacht, een onbeschreven vel papier, dat geduldig op me wacht. 't Blad lijkt me wel toe te spreken en het kijkt me helder aan, "Ga je gang", lijkt het te zeggen, "tijd nu om van start te gaan".…

ik heb met schaduw op zonnig papier contrast geschreven scheidingslijnen zijn fel maar later loopt de inkt opdrogend dood venijnig bijt zij stukjes licht in wat langzaam vergrijzend zicht waar in overgang zwart en wit ieder nog gaan voor eigen belang verre contouren scherpen elkaar maar van dichtbij is grijs heerlijk vrij…

Er is een Elfje En dat elfje danst Hier voor mij op tafel En zegt ik mis je En het loopt nar het blad En het trekt aan mijn vingers En het schrijft een gedichtje Tussen de regels Het elfje vliegt omhoog Vliegt in mijn oor En dicteert me lief maar duidelijk De rest van het gedichtje voor Het vertelt iets van een elfje Dat enkel in…

Rood De zomerzon Langs het strand Mensen gaan naar huis, Verbrand Langs Het strand De vleesgeworden welvaart Badend in de hete Zomerzon Zomer, Zomaar luieren In de zon De warmte als een Deken Na De lente Komt de zomer En is de herfst Aanstaande…

Op deze bladzij staan alle belangrijke mensen in de wereld leeg! Hij zoekt naar zijn bril want zonder ziet hij niets krak! In de herfst van ons leven vallen onze haren en wijzelf! Ze is een dame die uren op het toilet doorbrengt kakmadam! Haar vriend vermaakt zich ook vele uren op het toilet pleeboy! De mens verdwaald…

Mensen kwamen uit het Oosten, uit het Westen kwam alleen regen! Ze had veel geluk opgeslagen genoeg voor verwerking van veel verdriet! Lachen een uiting van spanning die verhoedt dat we gaan huilen! Depri mensen zijn moeilijk te helpen ze zijn hun eigen moeras!…

Kunstenaars lullen links en niet rechts daarvoor missen ze de moed maar als ze de kans krijgen vullen ze hun zakken rechts! Als de laatste getuige sterft begint de verkrachting van de geschiedenis! Mijn vriend woont aan de waterkant niet moeilijk te vinden plons! Dingen zijn meestal wat ze lijken niet veel kikkers zijn…

Dat virus is bepaald geen kleinigheid, Je moet er dagenlang van hoesten, niezen, Je lichaam krijgt het aardig voor z’n kiezen, En voert met koorts een lange, zware strijd. Er komt vooraf nog één symptoompje bij: Eerst ga je hevig aan de schijterij.…

We leven met elkaar hier, in dit landje. Op ons kleine stukje grond, zo zeker zo veilig. Ons eigen eilandje, omheind en afgebakend, als was het heilig. Toch kruisen zich onze wegen, als we onze veiligheid verlaten gaan. We komen steeds elkaar weer tegen, als we buiten onze grensjes gaan. Dan gaan we vergelijken, argwanend zien we elkaar…

overdag kleuren ze de herfstafel kabouters met kruiwagentjes elfjes met vleugels van satijn goudgele bladeren krullen kinderoogkes die smullen en het zekere weten oma heeft het zelf gezegd .........…

er dansen elfjes in je ogen woorden sprankelen magie toch kennen ze mijn trollen en wat gnomen in wederzijdse sympathie jij hebt iets feeërieks altijd een lach in charmeoffensief ik tover soms kabouters kaal en met een baard maar in hun ogen hangt mystiek als wij tot essentie gaan nemen we bij uitstek de dimensie van een volle…