Alle inzendingen over emoties OR bezoek OR onderwereld

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

grijstinten daalden onhoorbaar naar de onderwereld van mijn ziel infiltreerden, wars van schitterende kleuren, als geheimagenten in de diepste lagen veegden met koele kalmte de levendige helderheid van de bodem de spiegel weet niet wie het is geweest…

Geesten van stand wonen, men weet het, gaarne onder een steen. En niet alleen in het theehuis denkt men zo beminde, de schorpioen, de grijze pissebed, de vaal gezinde muis kan het u vertellen. Vreemd volk, vriendelijk voor vrienden, vreselijk voor vijanden, zegt toch ook het boek met gekleurde houtgravure, kleur van broodjes harde waterverf,…

Madame, wacht u alstublieft nog even de broospapieren ziel van deze vrouw is diep gezonken, ze kraakt plooiend, alternatief en monotoon kapot. Ik weet u ziet haar liggen, verstaat u me niet verkeerd zoals haar dood. Ze verbergt de gevallen stilte achter een bos bloemen. Haar tranen doen hen goed. Lange snikken rekken, trekken blaadjes los…

Bejaarde jongen, schaduw op de gang, warhoofd van zwarte ogen, donkere drang, klanken van onderwereld in je oor, dringt er geen alledaagsheid in je door? Waarom zo weerloos wachten aan de kant? Wie zet je over naar een lichter land?…

emoties... die iedereen herkent maar ze tonen aan iemand dat is vaak ongekend ik kan het ook niet goed voel me dan zo naakt maar weet dat het me goed doet maar hoe doe je zoiets? hoe laat je zien wie je eigenlijk bent? meestal doe ik maar gewoon niets...…

Warm weerloos schelpenzand ligt maagdelijk te blinken laat zuigend water slinken op sereen verstild strand Het minnekozend gekabbel vertoeft nog in speelse rust warme korrels nat gekust in teder liefdesgeknabbel Als een plots vlagende bries wolken doet opzwellen de zon straf omknellen in grijs doorschijnend vlies Dan laat traag verdicht…

Mocht het ooit zover nog komen dat ik al mijn gasten welkom heet dan zou grijs mijn wereld kleuren zonder zwart of wit stramien geen gast zou mij bevreemden hun dossiers zijn mij bekend ik zou ze als mijn minnaars nemen in stil geborgen samenzijn…

Donker, koud en kill,tranen,verdriet niet wat ik wil. Het eeuwig verlangen naar rust in mijn hoofd. Geef me de kracht die de pijn verdoofd. Ik voel me zelf zo wankelen.... En vraag me af wanneer ik val!!…

Emoties, toen ik jong was, was ik zo trots Dat ik geluk kon voelen in mijn hart als een bloem die opengaat. Nu zijn die emoties een probleem dat mij niet meer loslaat. Om elk klein ding begin ik te huilen. Mijn emoties op en top.…

Emoties vertrouwd en wereldvreemd. Ze gaan op dit ogenblik hun eigen weg. Hoe krijg mijn emoties toch weer in het gareel. Op dit moment word ik door hun geleefd. Mensen kijken verschrikt naar mijn gedrag. Emoties, hoe ga ik er mee om? Het doet mij pijn, als ik zie hoe een ieder verschiet.…

Kan niet meer vechten, Wil niet meer elke dag weer dat masker opzetten. Mijn hart huilt hartverscheurend Mijn lichaam is dood Waarom? Waarom? Ik ben er helemaal klaar mee Zoveel gegeven, maar er niks voor terug gekregen... Waarom werd het “nee” niet gehoord? Het woord “moeten” haat ik, “moeten” is dwang! Ben zo bang, ben het zat. Ik stop…

De gedachten gaan naar Alles en niets Ik zie dingen Maar het besef is er niet Ik lees woorden Maar de tekst ontbreekt Zinnen dringen niet door Al lees ik ze tien keer Mijn lichaam wil Mijn geest niet Dromen komen Maar ik beleef ze niet Ik moet rusten Maar ik ben ongedurig Ik ben moe Maar slapen kan ik niet.…

Soms is het zo moeilijk emoties te uiten dat 't beter is, ogen en oren te sluiten vooraleer je mensen kwetst.…

Overal zijn ze Ik zie ze En ik staar Ik staar alleen maar Niemand begrijpt ze Niemand wil ze begrijpen Altijd worden ze verstopt Terwijl ik ze juist zoek Ze denken dat ik gek ben Maar ik weet wel beter Ooit zullen ze zichzelf vinden Terwijl ik ze allang heb gevonden…

Emoties zetten ons in beweging. Laten ons vrijwillig kiezen voor. Voor innerlijke strijdtonelen. Voor oorlog of voor vrede. Voor wijze aanvaarding. Voor liefde of geluk.…

Zodat ik niet opnieuw mijn emoties verlies.…

Overmoed waarvoor ik gestraft werd zelfs door de goden vergeten die rare gedaante die loopt met gebogen hoofd in gesprek met asfalt en grond stoeptegels en afval soms valt mee steen te zijn soms valt tegen want,ziet u die berg in onderwereld ben ik ook.…

't Zijn niet de minima, die lijden pijn Er gloren bovenwerelds witte boorden die tot voor kort tot d' onderwereld hoorden…

In de spiegel zag ik dat ik net zo grauw was als de morgen want er hing een nevel van motregen rondom het huis snel knoopte ik mijn overhemd dicht en haalde een kam door mijn haar maar ze belde al enfin, het gaf toch niets meer we waren versteend tot beelden met de tafel tussen ons in en het dode oog van de televisie op ons gericht ik zou…

In de gang van mijn leven, hier en daar verduisterd, was jij heel even het baken, dat weer richting gaf aan mijn weg. Als geschenk alleen jezelf, zomaar een bezoekje, spontaan en welgemeend, als mens, die weer voeding gaf aan mijn geest. In de spiegel van je ogen ontdekte ik mezelf en ik herkende het licht door je hart gekaatst…

Openheid kenmerkt de blikken richting bezoek dat pas na enige aandrang kan beslissen de jas uit te doen, een stoel te pakken. Gesprekken vinden plaats op clichépaden met beveiligde onderwerpovergangen. Na het vertrek wordt een zucht geslaakt in bed en buitenkamers.…

Niemand kwam er. Hij werd steeds eenzamer En alsmaar bekwamer In het bewonen van zijn kamer. De ramen groeiden dicht Van vet en stof, geen zicht Had hij nog op enig licht Of schemering, een lichtgewicht Werd hij, vel over been. Een kapstok, zo ging hij heen. Alleen en alleen en alleen. Allang toen hij was heen - Gegaan, ging plotseling…

De koningin in Zeeland neergestreken En dus wordt elke tegel, boom en struik De brievenbus en mijn oranje pruik Met spiegeltjes op narigheid bekeken Zo zegt men straks na afloop van het feest Tenminste niet dat zij er is gewéést.…

Met ogen als meetlatten van precies zijn eigen lengte keek hij mij pasklaar in de etalage van zijn avond. Met oren die mij vertaalden in zijn soortelijk gewicht luisterde hij mij tot zijn woorden en namen luisterde aureolen om zich heen cirkels met de middenlijn van altijd zijn schedel. ----------------------------------- uit: 'Letters…

Het schikte me niet dat hij op bezoek kwam juist op het moment dat ik mijn koffers pakte voor een paradijselijke trip. Wrevelig wierp ik hem de folder toe waar de blauwe zee van afdroop. Ik keek naar de afgetrapte schoenen op mijn kurk droge vloer. Hij nam zijn hoed af en veegde met ranke handen denkbeeldige stof van zijn jas.…

Door het getik van vorken en van messen heeft niemand op die avond iets gehoord. Zo werd de wrevel van het volk gesmoord met spijs en drank, muziek en danseressen. Vlak voordat Bea neerzeeg op het dons, sprak zij: “En? Kom je gauw een keer bij ons?”…

Maar neem de positieve invalshoek; U heeft wel mooi de hele dag bezoek! Nederlandse ziekenhuizen hebben veel last van ongedierte. Verschillende operatiekamers zijn gesloten na overlast van vliegen. 20 ziekenhuizen hebben last van muizen en ratten in de kelder en kakkerlakken in de keuken.…

Het staatsbezoek en de hoofddoek van Koningin Beatrix geeft aanleiding tot protesten van de PVV en zorgt voor commotie rond een satirisch filmpje van Lucky TV waarin ze met Willem Alexander en Maxima naakt op bezoek is bij de Papoea's.…