Alle inzendingen over ex liefde OR mannen

Over geen ontwerp praat men; niet te temmen of -project ex geveld.…

‘k ook al vroeg van licht en liefde, lichtheid voor de boeg…

De zoektocht sleept zich voort Naar en door broertjes en zonen Aangrijpend in ons gevoel geboord Mannen, vaders en hun kinderen Hoop dat ze hun moeder belonen En weer liefde en vrede vinden…

Mannen denken dat ze alles kunnen Mannen denken dat ze alles mogen maken Mannen denken dat ze niks in het huishouden hoeven te doen Mannen kunnen alleen maar voetbal kijken en bier drinken meer niet Mannen denken dat ze de baas zijn is huis maar dat zijn de vrouwen Mannen zijn...een voetbal gek…

De klanken van haar pijn raken de wanden van de kleine ruimte, haar woorden raken diepten van mijn ziel, doen me beseffen hoe het schrijnt om ongewild een ex te moeten zijn. Wanneer ik uitstap zie ik dat de hemel zich over haar spreidt. Nooit hoeft een mens door hellepijn van ongewild Zíjn ex te zijn.…

downers up down at the end of lonely street maar, om heel eerlijk te zijn moet ik onhoudbaar janken wanneer Elvis gospels zingt deze man geloofde echt geloofde oprecht in de liefde van zijn god en ik, ik nu ook ================…

mannen, we zijn Mahahaneeuh…

Mannen, wat moet je ermee, in de winter niet te genieten, maar in de zomer valt het wel mee. In de winter zijn het net beren ze slapen maar door, of vervelen zich te pletter en dat is niet gezellig hoor. Wat meehelpen in huis? nou liever maar niet. Want stel dat iemand anders hem aan het huisvrouwenwerk ziet.…

Ja, zei jij het zij zo maar blijf, blijf ik draaide me om en zag je denken wat een lekker wijf…

Als ik aan hem denk eet ik appelperen stroop volkoren met zweet en metalen feromonen vermeng het met de geur van bitterkruid verkoolde appeltjes van opgewonden zijn winkel alsmaar blikken uit de supermarkt terwijl ik slaap tussen kleverige lakens…

Eentje links, eentje rechts, ‘n grote hand, ‘n kleine hand, ik mijmer en erken, De hoofdprijs heb ik al gewonnen, en ik besef hoe rijk ik ben.…

dacht dat ik niet blij kon zijn zonder man heb nu voor 't alleen zijn gekozen en besef dat 't makkelijk kan en is 't moeten uit den boze, ik moest er altijd voor hun zijn nooit tijd voor mijn eigen ik dat deed me wel weer pijn, maar maak me nu niet meer dik voel me bevrijd van de lasten doe nu wat ik zelf wil, mannen zijn soms rare gasten…

‘k heb niet zoveel met mannen Maar soms moet ik me vermannen Om niet te mans over te komen…

We slaan als uit de koers geraakte schepen te pletter op de kust van de ware liefde.…

Ik denk aan de man die ik liefhad. Heb ik hem lief? Hoeveel angsten zijn dat? Onze borden raakten leger En aan de rand ligt een bloem. gesneden uit radijsjes. Een klein uitbundig leven. Niet om te eten, weet hij. --------------------------- uit: 'Twee zonnen', 2003.…

Pas op! Soms wordt een kerel amoureus! Staat hij toevallig met een vrouw te praten, dan denkt hij: ‘Waar moet ik mijn handen laten?’ Vervolgens maakt hij een verkeerde keus. En als hij haar een selfie heeft beloofd, dan stuurt hij er niet eentje van zijn hoofd.…

Zij windt de mannen om haar vlecht die na zeven jaar zo lang is geworden dat de mannen erin willen klimmen zoals vroeger in een gymzaaltouw De rood-koperen kleur doet denken aan de gloed van een open haard waar de mannen het liefste in springen omdat het op straat berekoud is Hoe krijgt zij het toch voor elkaar om iedere dag die vlecht…

Wat moet de wereld zonder mannen Met vuur verwarmen zij de aarde Bevruchten haar met wind en zaad Zij weten van haar grote waarde Beschermen haar met kracht en daad Wat moet de wereld zonder mannen Stoer en zorgzaam, hard en zacht Zij redden ons waar rampen zijn Brengen voedsel waar een klein kind wacht Geven daar waar nodig zonneschijn…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Jij was zo ooit en onverwacht alsof de schepping nog beginnen moest. Misschien was je te laat, een dag teveel, een achtste, toch heeft god jou mijn leven ingesmoest En nu je bij mij wegijlt, uit een scheppingsweek verlangen berg ik je op in genesis Wij, eerste mensenpaar Wij, eigen slangen en gesis……

Ik hoor je de woorden nog uitspreken Het speeksel droop van mijn gezicht Jij met je wantrouwen, je paranoia Hebt mij van overspel beticht Je vermoedens zijn niet te onderbouwen Waar haal je deze wijsheid ineens vandaan? Als je van me af wilt, zeg dat dan Dan zal ik heus wel stilletjes gaan Maar ik word onheus bejegend door je woorden De…

ik zie haar nog wel eens blond en aangepaste lippenstift verkreukeld perkament van dichtbij een vrouw met bontjas in een bus tas dichtbij haar lippen dicht op elkaar want je weet nooit wat er kan gebeuren de ogen vosachtig wantrouwend achter de kooi van een modieuze bril dan zit ze op de bank en praat ratelend uit een oud plakboek en…

Weet je nog die ene avond samen, hand in hand slenterend langs het water genietend van de zonsondergang. Weet je nog die ene avond jouw lippen raakten de mijne de mijne raakten de jouwe dat eeuwigdurende hemelse gevoel. Weet je nog die ene avond waarschijnlijk niet want jij bent weg en ik bleef hier.…

we bewegen ons langs elkaar heen en weer terug naar onszelf en we schijnen elkaar niet meer mooi te mogen vinden (ik geloof jouw woorden eigenlijk niet) gek, maar sindsdien is het alsof we ons huis bliksemsnel aan buitenstaanders verkochten en we bleven en die anderen kwamen erbij en ik ben nog zo verknocht aan het bekende…

Een jaar terug is het alweer dat ik het leven niet meer aankon. Het deed me allemaal zo zeer, terwijl ik toch heb geweten waaraan ik begon. Tenminste, zo heb ik altijd gedacht; maar het bleek niet zo te zijn. Want wat ik van ons leven samen had verwacht, bracht al gauw niet anders dan verdriet en pijn. Voor het geluk leek ik niet geboren…

Het besluit is gevallen Het boek is uit Zomaar dichtgeslagen door hem Of heb ik stilletjes gewacht tot hij het boek zou dichtdoen? Het besluit is gevallen Ik moet mijn pad Weer alleen gaan kiezen Zal ik dat snel met plezier weer kunnen? Het besluit is gevallen Een nieuw boek uit de kast gepakt Met nieuwe hoofdstukken Hoe zal ik die…

Soms verscheur ik nog jouw lachende gezicht Blaas ik de snippers nog richting het vuur Verlost mijn lichaam zich van haar gewicht Om zwevend een weg te vinden tussen zoet en zuur Soms smelten mijn tranen nog naar het vriespunt Verafschuwen mijn zenuwen het woord 'gevoel' Om pijn en emoties los te koppelen van wat je kunt Om weer objectief…

de deur slaat achter je dicht dat was het dan de laatste keer ik begrijp het niet met uitgestoken hand met de leegte in mijn buik en een blik vol onbegrip maar met liefde met tranen stromend over mijn wangen kijk ik je niet na kom terug en omarm me om te leren van onze fouten zeg dat het een nachtmerrie was en wij samen verder gaan onze…

er was eens... wat er nooit was liefde zoals liefde moest zijn van stiekem vrijen in het gras tot dansen in een fontein maar het fluweel bleek imitatie en je mooie woorden schijn een illusie van een relatie te mooi om waar te zijn…