fabrieksgedachte
hartenkreet
5.0 met 6 stemmen 
675
675één woord splijt zoveel, men beste
en geen woord
splijt de rest
zo laat de ziel zich tanen
als een wijn der oude dagen
oneven op haar best
zo blijkt telkens alles weer alles
en niets blijft het Kalistische niets
maar jij mijn nobele onbekende
maakt van elke dag weer iets…
Bezig met laden