Alle inzendingen over fietsen vanuit Arden

in een gesloten groep draaien pedalen rond wie langazamer gaat wordt overdonderend ingehaald de staart klemt dunner aan het einde van de karavaan banden zetten zuigend af op nat asfalt een schutterige colonne ineengedoken tegen de wind die strak staat en op een open stuk toeslaat lange jassen op het zadel vastgepind de wind verfomfaait…

Fietspadvervuilende racende wielerfreaks ! Snuivend en scheldend volkomen debiel! Mensen, kom op, steek dat fietsterroristische tuig op hun beurt nu een spaak in het wiel…

Zo stapte ik op de fiets voor een zonnig ritje voor een ander is 't niets voor mij een mooi verzetje. 'k Kwam van alles tegen ook veel kwam er voorbij niet alleen op de wegen maar ook stilaan opzij. Stopte even bij 't water dat geeft rust en moed een klein half uurtje later was mijn innerlijk weer goed.…

Het landschap gaat aan je voorbij als filmbeelden de dijken, weiden de dorpen, als vlekken aan de Maas waar het vee rust of graast het snelverkeer niet raast..... Nee, oh nee 'rij er wel zuutjes'…

Ik ga nog als een vorst over de stang Maar op de fiets ben ik in het verleden Nog weleens van het zadel af gegleden Een tegenvaller voor de scheppingsdrang 'n Echte man kan daar natuurlijk tegen Toch is mijn stem wel een octaaf gestegen. (Een heer die langsreed zei me desgevraagd: 'Ik voel me door dit nieuws op stang gejaagd.')…

Herinnert u zich nog uw allereerste fiets? De valpartijen en schaafwonden waren niets toen u eindelijk uw vehikelevenwicht vond.…

Ik ben dol op fietsen als mijn wielen flitsen en gensters schieten in de zon iedereen moet fietsen naar de zon en naar de zee want een fietser is tevree ik ben dol op fietsen vrij van lage listen en mijn rotteevee geen vrouw kan mij nog klissen want ik wil mijn fiets niet missen voor een zoen of voor wat rozengeur ik ben een…

Ik hou van fietsen Niet van nietsen Ik fiets overal en Nergens naar toe Ik word niet moe Laat mij maar gaan Ik zie mijzelf Nu al weer staan In een vreemde laan Van een dorp of stad Maakt niet uit.....wat…

Aanvaard de gift van lijf en energie De dunne bandjes houden dapper stand De zwaarbevraagde spieren staan in brand Het samenspel van ham en kuit en knie De rug kromt zich wat ronder op de fiets Het onderlijf schrijft haast een manifest Het bovenlijf een schaduw van de rest De wind, de weg, de ijver, verder niets De benen lopen vol met heilloos…

een oude man op de fiets onderweg zij zweeft voorbij met een glimlach een wolkje parfum en verdwijnt in het niets op haar fiets en daar ver achter haar rijdt nu voorwaar geen oude man maar een vrolijke jongen van zeventien jaar…

Oh oh wat is de wereld wondermooi op de fiets op de fiets op weg naar Buiksloterbanne zag ik een tweespan in het hooi hij met fluit en melk-in-kanne zij met kip en koek-en-panne op de fiets op de fiets is de wereld van het waterland waarlijk wondermooi…

Vrijheid, ruimte en rust Op de fiets, nergens naar toe De wereld flitst voorbij Jouw benen zijn nog lang niet moe Was die rust ook maar in jouw hoofd Gedachten verdringen daar elkaar Voor elk hersenspinsel een plekje vinden Dat maakt deze tocht ineens weer zwaar In gedachten ben ik bij je Achterop de fiets Mijn armen om je heengeklemd…

Zo kwam ik thuis toch van die rit Alleen en uitgewaaid De fiets staat netjes weer gestald Tot het volgende pakketje zich weer Openbaart. Ik stapte eventjes op mijn fiets Voor een uurtje, langer niet Maar mijn zorgen zijn hetgeen Wat ik daar in die wind Achterliet.…

Een Nederlander op de fiets. Achterop een bleke vrouw die de worteltjes schilt. En helemaal achter de fiets aan een rood verkeerslichtje. Zie je niets dan begint daar de fiets. De fiets is een pufmachine. Een hijgmachine. Een mens op de fiets is mooi. Hij duwt met zijn knieën radartjes rond.…

ik moet ze smeren of vervangen ze kraken en piepen weerstand ik moet mijn rijwiel overwinnen tot dan trap ik mij het leplazarus…

Het is gezond en daarbij kost het niets Zo’n dagje trappen op je ouwe fiets…

Naar aanleiding van de vraag van Gabriëla onder mijn versje ~Zadelpijn~ hoe heren dat nu doen met hun plasser bij het fietsen, doe ik hier een poging een redelijk antwoord op haar vraag te geven.…

Ik ben dol op fietsen Niet op nietsen Ik fiets op 1 dag soms wel 100 km Heerlijk.........eerlijk Lekker mezelf zijn Fietsen is fijn Je komt van alles tegen onderweg Precies wat ik je nu zeg Denk daar maar eens aan Als ik je nu zag staan...…

Ik op de fiets: een lijn door de straat, een pijl naar de school. Ik op de fiets peil het kind in mezelf, dat schooltje wil spelen. Ik op de fiets en de regen de regen verregent het verscholen kind. Ik arriveer, zet de fiets in het rek, hang een slot aan mijn ziel en geef tamelijk tamelijk les.…

(2 + 7 = 9 - 0) Ander werk. Minder uren door hartritmestoornis veroorzaakt coma Een jaar leven op pillen vond ik ramp. In omgekeerde volgorde: desastreus 'k Realiseerde een nieuwe baan na een operatie met veel herstel Mondelinge toezegging van meer uren werd geenszins nagekomen, maar slechts verkracht Mijn vertrekpremie; Kuipers…

Als je vanuit Je innerlijke Zelf leeft Trek je alle Overvloed van het leven aan Zonder er afhankelijk van te zijn…

Onder druk van Mijn ongehoorde verleden Zing ik het lied Voor jou zoals me dat Op het conservatorium Is aangeleerd, met alle Technische details van dien, Toch klinkt het anders Dan ik zou willen, Woorden klinken anders Dan ik ze bedoel, Vanuit het verleden Klinkt de pijn door In de klankkleur, en zing ik Alleen nog op gevoel…

Ik fiets door de duinen langs de plek waar Kelten zwierven in de ochtendnevel aan het Noordzeestrand Ik fiets door de duinen langs de plek waar Bataven vis vingen in een moeras aan het Noordzeestrand Ik fiets door de duinen langs de plek waar Geuzen hun roes uitsliepen na ‘t plunderen aan het Noordzeestrand Ik fiets door de duinen…

Hee, lieve Afra op je groene fiets De zon draait altijd met je mee Als je fietst langs de Vliet, of je loopt tussen de bloemen Het licht wat je schenkt, geeft mij uitzicht op zee Fiets, fiets...…

Ik vroeg laatst aan een Dokkumer bejaarde Waarom hij pakweg wel een honderdtal Op straat gestalde oude fietsen stal, Waarop de slimme grijsaard mij verklaarde: “Wij hebben alle recht om ze te bietsen. Die dingen heten immers opoefietsen.”…

Hij houdt van fietsen en van ijsjes. Hij likt ze liever dan de meisjes, die vragen of hij mee wil rijden. Hij houdt van fietsen, niet van meiden.…

Ze komen op mij af vanuit de struiken Maar als mijn lichaam zegt: het is niet pluis Is het al lang te laat om weg te duiken. Terwijl ik denk: och was ik nu maar thuis Begint zo’n hond meteen aan mij te ruiken En duwt zijn kop verlekkerd in mijn kruis.…

Mij en heel de roekeloos veranderlijk bestaande stad die mij omgeeft brengt zij tot stand vanuit dat veel te hoge hoofd; hier fiets ik, onverklaarbaar volledig aanwezig, op een brug in Amsterdam-Zuid - vreemde inval van een stenen meisje, dat even haar ogen sluit.…

Dit jaar kleurde de hoofdstad klavergroen met in de Stopera een burgermoeder, maar wie werpt zich er op als kinderhoeder? Goedheiligman, ik heb met u te doen een pepernoot die denkt in wit óf zwart verdient geen koek, alleen nog maar de gard.…

Steeds minder herkenbaar kwijnt het leven nog voort de zin reeds lang vergaan er is de wens niet meer te blijven toch houdt iets haar nog vast is er nog een drempel voor de allerlaatste stap ach moedertje ga maar naar je eeuwige dromen laat de laatste draad nu maar langzaam los…