Alle inzendingen over flamoes zo'n pracht

waarlijk niet hoe zich uit te drukken één letter greep wil soms nog net lukken haar tongzoen wordt echter een zongtoen in de praktijk geeft dat veel misverstand ze zei tegen de groentevrouw bleke hitsem terwijl ze toch echt bedoelde hete bliksem nog erger werd het gister in het restaurant ze wilde kiphartjes sla perenmoes met roomvla kreeg flamoes…

Die Ko de Laat werd heel streng aangepakt Zijn onverbloemde ‘derde oksel’ praatjes Vulden bij trouwe lezers hier geen gaatjes Met lage cijfers werd hij omgehakt Voortaan misschien als synoniem voor kut Doos, gleuf, muis, poes, pruim, spleet, flamoes of trut…

Kijkend naar Holland zie ik een armada van twee maal elf benen ten strijde gaan rijen van kansen maar telkens weer nada als projectielen in een foute baan en in de hete arena ontketend dansen de pluimen van hun paardenstaart met in de doelmond een lenige sluitpost, bezonken, betrouwbaar, alert en bedaard het tempo is laag…

’n Gevangenisboef te Athene Mocht op een verdwijntrucje trainen Het werd een pracht act Maar had als effect Dat die bajes voorgoed was verdwenen…

In het archief van m'n ziel zoek ik naar antwoorden die ik niet meer wist maar nu zie ik de contouren in een helder profiel antwoorden gehuld in uitbundige pracht in m'n hart verankerd met verheffende kracht…

ongrijpbaar dartel je voor me uit leid je me naar verborgen schoonheid de pracht hoe je neerstrijkt op 'n vers bouquet waar jij sierlijk pirouettes danst…

Hij schuift zijn eigen stoel voorzichtig aan Hij heeft zijn hand nog net niet uitgestoken Hij heeft het jawoord nog niet uitgesproken Hij laat ze voor de vorm nog in de waan Hij weet het, zijn vermoeden is gegrond Hij wordt genoemd, zijn naam gaat in het rond…

Alle dagen heb ik hem nodig, verborgen voor iedereen. Hij geeft aan mij zijn bladen en houdt mijn woorden vast. Hij peinst over mijn lettergrepen, mijn woordspelingen tot zij een geheel vormen. Hij is ik en ik ben hem. Wij zijn één persoon, al heeft hij geen gezicht. Zijn bladen zijn wit en hij schrikt niet, wanneer ik ze…

Haar huid ooit wit als krijt Vergaat als perkament Maar de liefde zal blijven bestaan Schoonheid is geen pré De passie zal niet vergaan Wij, voor altijd met z'n twee…

Kus me hard, kus me zacht, Beleef je ziel, beleef mijn pracht!…

gelaten in tijdsverloop in cultivatie van bloemen woorden weggeblazen in ongenoegen en terugrapen als verloren pracht van afgerukte bloesemharten en met verlangen hun bezeerde voortbestaan heraanpassen en zo getrouw mogelijk imiteren in poëzie,dat een krans van schuldbesef legt om hun uitbloei…

Wat een pracht en praal Wat een prachtig stel Alleen de joie de vivre miste ik een beetje wel…

Ja ik blijf erbij wat een pracht van een appel en zoals gezegd…

Ingetogen glimlach zo stralend ook uitstralend; wat is alles betovering Is dit waar een machtige wondere wereld zo boordevol verwondering? Kras dat houden van zo rijkelijk groots inhoudelijk is Een grootscheepse ommekeer in mijn wereldje, lekkerder dan de fijnste dis. De paardenmolen deinst in crescendo de hoogste sferen in Gekir van een peuter…

De bloem Een dieprode Die ik bij haar Mocht plukken Die bloem Een heel fraaie Echt mooi Van kleur De geur Aangename Die ik toen bij Haar opsnoof Die geur Heel erg lekker Opend' een deur De poort Van de weelde Via een pluim De heuvel De poort Van haar liefde Niet lan- ger dicht Speculum Lonkend flamoes Geslepen…

De nacht zal bij 't opdagen van uw vuurwagen tot 'n waas vervagen : dan zal uw pracht stralen van kracht.…

vogels vliegen m’ n hoofd af en aan met berichten dood en verderf in volle pracht als ze gaan maar rood van bloed terug door menselijke verf…

-de letters m'n maal- op m'n lippen de hemel, zacht, die ik broos vertaal naar binnen. geen enkele grief. -elk woord zonder kabaal- lees in klank, de pracht, een nieuw verhaal bewonderend, beminnen.…

Geuren en kleuren steeds weer een ander accent de pracht van de herfst Kleurrijk geritsel op de tonen van de wind klaar om te zweven Rijzend uit de grond als een blinkend schoon sieraad draag je het najaar…

De hele jet-set werd er verwacht in 's werelds duurste praal en pracht. Het rijk emiraat keek niet op 'n karaat Maar 't blijkt een sprookje van slechts één nacht.…

geuren zo fijn en zo zacht als een kussen kleuren vol pracht en verschil vele momenten met stilte en genot ze zitten helemaal vol uren en uren uit zo'n kleine bol…

M'n blik is gericht op de azuurblauwe lucht die langzaam verdwijnt in de donkere nacht waar sterren staan te schitteren aan het oneindig firmament in al hun pracht dan pas besef je hoe nietig je eigenlijk bent…

een druppel dauw op het blad van de liguster zonnestralen ster en strepen parel vol beweging hangend vechtend tegen zwaarte kracht verend op stilte en pracht van wind... ben jij m'n ochtendkind…

Helemaal alleen daarginds zittend in het groen mooiheid om te zien.…

Omgeven door groen zon voedt elk levend wezen inclusief mijn hart…

Negentiende-eeuw, nederigheid Na 1999 Nimmermeer normale noviteiten In Nanking negentien miljoen nomaden Normoverschrijdend nagenoeg normaal Nee niemand nagelt anonieme namen Nodeloos neerbuigend aan de paal…

Ik droomde dat ik nog een kind in smokum was, herkenbaar Gevallen engel, lucide in een stuk jeugdwerkelijkheid In 't duister tastend, welig tierend van diversiteit Werd liefdesband begeestering of emotional chantage Doctorea zong proud mary in wild ostinato De ballade van orange grove over een boze engel Adagio van vogelverschrikkers…

zelfs het gedicht dat ik nu schrijf voelt als verloren tijd zo onstuimig lonkt haar tere pracht onweerstaanbaar betovert ze dan ook mijn blik, vertraagt zij m'n pas ik wuif haar na tot ze verdwijnt er dwarrelt nog wat bloesem op mijn jas, en op het pad langs de dijk…

Als de avond zich verweeft met de nacht en ik m'n blik hemelwaarts richt staan sterren te stralen in zilveren pracht en het schijnsel van de maan de aarde verlicht dan ervaar ik een stiltemoment en vraag mij af in welke wereld jij nu bent…

Ik ben gewend weinig ruimte in te nemen Maar dan doel ik vooral op het praktische Het stoffelijke, het materiele Kan heel goed en lang op m’n eentje zijn En heb dat jarenlang bewezen In mijn campertje, mijn volkstuinhuisje Maar geestelijk vul ik een grote zaal ook in heel kleine kring val ik op Dat is geen verdienste Dat is gewoon mijn eigenschap…