lentefee
zelfs het gedicht dat ik nu schrijf
voelt als verloren tijd
zo onstuimig lonkt haar tere pracht
onweerstaanbaar betovert ze dan ook
mijn blik, vertraagt zij m'n pas
ik wuif haar na tot ze verdwijnt
er dwarrelt nog wat bloesem op mijn
jas, en op het pad langs de dijk
Geplaatst in de categorie: jaargetijden