97 resultaten.
Fossiel uit 1952
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 128 ( voor Hans Faverey )
Ook al lijkt mijn lichaam expressie te zijn,
je kunt niet bij mijn hart naar binnen,
de dromen hebben zich aaneengeregen tot
een weergaloos harnas, in mijn verslapte
spieren woont de koning van de stilte,
de drum wordt aangeslagen door een
vermoorde sjamaan, de zandkorrels op de
paardevel aan de rand van de Seine
schieten…
Fossiele geilheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 625 Oude mannen die 's zomers,
naar korte rokjes kijken,
kwellen zichzelf mateloos.
Oude mannen toch, stop daarmee!
Hou daar volgend jaar mee op!
Geniet 's winters toch liever,
dat is gewoon veel verstandiger,
van een mooie bos met bloemen.
Of, wanneer het weer lente wordt,
van bloesemtakken in de knop.…
Fossiele verhalen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 Angsten die verschijnen,
in het midden van de nacht,
vertellen me fossiele verhalen,
die diep geworteld zijn.
Verhalen over wie ik was als kind.
Angsten die verdwijnen,
in het midden van de nacht,
vertellen me nieuwe verhalen,
die me meevoeren met de wind.
Verhalen over wie ik ten diepste ben.
Over de angst voor angst.…
Zoeken wij naar woorden?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 412 Soms denk ik weleens
dat wij gezocht door woorden
hardop spreken om ze
simpel te herhalen
waarom zijn gebruikte woorden
eigen in geroepen waanzin
meestal is een zin
een echo van verouderd
taalgebruik
Soms zijn woorden
fraai gevonden
of ze hebben
fossiele waarden
die opnieuw
gevonden moeten worden…
Levensdanser
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 916 In drommen staan ze aan m'n bed
ik ruik koolmonoxide
de helmen even afgezet
voor verse invalide
de namen op mijn gipscorset
blijken krassen zonder ziel
vriendschap als gestold vignet
op een noodlijdend fossiel
waar is de onbeschreven plek
op mijn benauwde pantser
verlos mij van dit groot gebrek
ik ben een levensdanser.…
zielzusters
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 862 Als een fossiel zullen wij verstenen in de tijd.
Zij bij zij tot die dag
Zijn dat de zielzusters die ik met me meedroeg.…
betegeling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 van een fossiele, stenen vloer
is het lastig eten
zo keurig als het tuinpad van de buurman
ik heb begrepen dat van uitgestorven diersoorten
nog versteende keutels resten
er komt een dag dat niemand nog weet van ons bestaan,
ons bloemenperk, nauwelijks gedragen schoenen omdat
de maat toch te klein bleek
zodat voetstappen in beton zijn…
Achter gesloten deuren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 de kamer vult zich met beslotenheid
omsluit elke gewaarheid aanwezig
ogen wenden af, onweerlegbaar
zoals blikvelden buiten bereik of
dromen van amberkleurig avondlicht
ik verkeer in kringen van stokroos,
korstmos, binnen mokerslagmuren
tot fossiele regengloed in barnsteen,
tot inpandige einders aan gewelven
en hemelgezichten van lithosferen…
Zelfbedrog
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 77 Ik ben bijna zover dat al
dat geschrijf me niets meer
kan schelen, nog even en
ik ben vrij van dat nare
gedoe om sporen na te laten,
terwijl dat nergens op slaat,
want fossielen dekken de lading
niet en aan nieuwe hiërogliefen
hebben wij ook niets.…
Aanmeren
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 933 Als ik verdrink in jou
en opgeblazen bovendrijf
laat mij dan schommelen
bewogen door het water
Lekgepikt door de vogels
opnieuw van zwaarte vervuld
zink ik voor bodem en aal
word ik fossiel voor later
Jij maakt de tonen los in mij
zoemt laag en hoog en rond
jij wierp het anker uit
ik legde aan in jouw schoot…
Zielsbesef
netgedicht
4.0 met 38 stemmen 783 Nu onze dagen zijn geteld
in het bittere vooruitzicht
blijft alles wat je hebt verteld
verstenen in het tijdsgewricht
zielsbesef in krijt gehouwen
uit steile wanden van de rots
teken van fossiel vertrouwen
gebeiteld met genade Gods
wat wij in het leven zochten
verglijdt van bergen in een stroom
eeuwig met elkaar vervlochten
in oude wortels…
dagen als deze
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 892 als ik u mijn schaduw geef
zal u me dan vinden in de diepte
van uw eenzaamheid
of legt u hem
op de handpalm met de vingers uiteen
als een pijnlijk verschil
misschien blijft het antwoord beter verzwegen
want uw herkenning zal me tekenen
als een verschrikkelijk
verlangen
vermoeid en verdoofd tot een fossiel
van de nacht
maar…
Onbekende wegen?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 68 Verworpen in eeuwige strijd
van zelfbeschikking
geen enkel doel dat heiligt,
ook ikzelf heb mijzelf gestenigd,
oneindig lang de tijd gepijnigd
rollen vuurstenen aan om in
het mooiste uur tegen elkaar
te slaan, vonken bloed
zwijgen in de
loop van mijn fossiele natuur
herschikken de scherven in
het spiegelbeeld in mozaïek
van…
Tertiair, ingesloten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 321 Een klein insect
door vloeibare hars omgeven
tot in de kleinste details
in zijn oorspronkelijkheid weergegeven.
Door golfstromen verspreid
uit verleden bewaard gebleven
teneinde zich in barnsteen afgezet
en ingebed.
Ergens uit oertijd
wacht een week skelet
misschien in klei of zand
op oog en hand;
een teken van leven.…
oermens
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.078 ik graaf in oud grind
de spade stoot op een scherf
die herinnert aan de ijstijd
ik borstel de bewijzen bloot
snippers houtskool van een gedoofd kampvuur
de morzel van een schedeldak
de splinter van een bekken
omkranst door geitenhoorns
uit de resten doemt een edele aap op
met een spitsbijl van vuursteen in de vuist
zijn grote neus…
Gdrasilius
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 406 neem nu dit lijf
ontdaan van al
dat menselijk zou zijn
gevoelloos in elke vezel
het ego bijna te barsten
of je hier de liefde
ook maar één seconde
mee kan bedrijven
een loze vraag
hier zijn zaken te doen
en contant wil iedereen
tegen eender welke rente
er staat ergens geschreven
dat en dit en zus en zo
bestaat ook dit lijf
met slang…
In de zoutconcessies
gedicht
2.0 met 77 stemmen 25.348 De in de 33 boortorens opgepompte pekel
moet van de louche zouten worden ontdaan;
in de eerste etappe worden moederloog en
kalk toegevoegd. Grote roerwerken roeren
loog en kalk door de pekel. De boorkroom
verbrijzelt de steenlaag. Het roerwerk
staat tijdens het bezinken stil. Slib is wat
overblijft: witte bergen. Eens deden
1011 schepen…
Sediment
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 104 Na overgave ingesloten
waar tijd geen rol speelt
land en zee hebben gegeven
ontzout en verwaterd
struikelend slepen door kwade dromen
fascinerende mist naar een nieuwe tijd
van dode bomen en versteende mensen
binnenin fossielend bos
onverklaarbaar sla ik het voorhang open
van motregen dat viel in de ochtend
voor mijn gevoel alreeds expres…
(Maas)vlakte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 54 Het moet de eerste badgast zijn geweest
Van wie een stukje schedel is gevonden.
Op één bot na met huid en haar verslonden,
Waarschijnlijk door een mensenetend beest.
Welk beest precies die arme stakker pakte?
Hier houdt de wetenschap zich op de vlakte.…
Electriciteit
gedicht
3.0 met 4 stemmen 1.928 Het is avontuurlijk te leven
in een land vol elektriciteit,
waar de dingen eendrachtig streven
naar een beetje beweeglijkheid.
Je drukt op een knop en ze zoemen,
ze schudden, bewegen en draaien,
of laten zich 'bruikbaar' noemen
omdat ze op hun manier naaien.
Maar in werkelijkheid zijn ze alle
(contant of met winkelkorting)
uit de hemel…
Mijn ziel in mozaïek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 27 Verworpen in eeuwige strijd
van zelfbeschikking
geen enkel doel dat heiligt,
ook ikzelf heb mijzelf gestenigd,
oneindig lang de tijd gepijnigd
rollen vuurstenen aan om in
het mooiste uur tegen elkaar
te slaan, vonken bloed
zwijgen in de caleidoscoop
van een fossiele oer-natuur
herschikken de scherven in
het zielebeeld van mozaïek…
Zelfbedrog
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 161 Fossielen dekken de lading niet
en aan nieuwe hiërogliefen hebben
wij ook niets. Ik heb mijzelf nog
wel het meest bedrogen met al dat
woordgetover en literair gespit,
want als alle woorden zwijgen
is de liefde de triomf.…
Pelgrimstocht
gedicht
3.0 met 7 stemmen 9.563 Twee adelaarsvarens, manshoog,
vereeuwigd fossiel in steen.
Ik adem, ik heb het bereikt.
Er komt mistige kou van de wand
waar hun werend domein is, waar zij
ongenaakbaar, met zwijgend gezag,
mij doen weten dat ik níets weet.
--------------------------------
uit: 'De Adelaarsvarens', 1988.…
Ankerplaats
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 69 tot buitengaats reikt mijn verlaten,
valt in stukken mijn kracht uiteen
veroordeeld, tot wijken naar verleden
naar fossielen uit het Laat-Mioceen
aldus, een schaduw waar ik aanlig
waarin ik evenbeeldig verschuil
tevens dorst naar ademwater
in smetvrees aan de klif boven vuil
hangende het verloop in diepte
noch tanende gewaden van heden…
Glaciale lagen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 82 Voorbij aan 's mensen
waarnemingsvermogen
en aan het zicht
onttrokken horizonten,
sneeuwbedekte nevelvlakten
grenzen overschrijdend
en boven schaars begroeide
toendrabodem rijzend,
lagen tussen brede lagen
veilig onder glaciale
permafrost fossielen
en kadaveren begraven:
lang geleden uitgestorven
gave mammoetexemplaren -…
Ontbrekend doel?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 26 Verworpen in eeuwige strijd
van zelfbeschikking
geen enkel doel dat heiligt,
ook heb ikzelf mijzelf gestenigd,
oneindig lang de tijd gepijnigd
rollen vuurstenen aan om in
het mooiste uur tegen elkaar
te slaan, vonken bloed gaan
een relatie aan, maar zwijgen
in de loop van een fossiele natuur
herschikt het DNA zich labyrint…
GENESIS
hartenkreet
4.0 met 29 stemmen 964 Kieuwen kiemen
tot oeroude reptielen
foetale fossielen
in wording
Licht en liefde
ontwaken voor ‘t eerst
uit stof en steen
jij en ik
Blozende blikken
in obscure ruimtes
een vluchtige vlam
in het ijle
Beloftes beleven
op desolate stranden
tijdens naakte nachten
in een rijp avontuur
Bloeien bloemen
in de moederschoot
Venus venaal…
Aaike Jordans
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 450 Waar in het oud papier mijn oog op viel
is nu al oud nieuws, bijna een fossiel.
--------------------------------------------------------------------
(naar aanleidng van uitgebreide reportage in de Provinciale Zeeuwse Courant van zaterdag 26 februari 2005 in de categorie Portretten met als titel "Ik speel een leuk spel met woorden" en als foto-onderschrift…
Op wieken van de stilte.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 137 Fossiel gelaagd steen
zover de stem kan dragen.
over eeuwen heen.
Tijd vertraagt de dag
op wieken van de stilte,
zonder vooroordeel.…
Nobody
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 290 Ik zou me er rotvervelen,
met te weinig attracties,
fossielen en goudaderen.
Daarom vermijd ik spiegels
en analyserende, onvrije,
opdringerige mensen, wiens
lol in bankkluizen ligt
opgesloten en die mij
schaapachtig de les
durven te lezen. Sufferds,
ik ben een filmtitel:
My name is nobody.…