Alle inzendingen over ganzenveer

de dichter droomt van oeverloze stromen die traag door een oneindig laagland gaan hij peinst over de zin van het bestaan en wat er na de dood zo-al zal komen hij is een god in ’t diepst van zijn gedachten z’n ganzenveer bedwingt het perkament beschrijft de wolkenvelden die frequent extase of een zwaar gemijmer brachten hij weent om bloemen…

Heel lang geleden aan het strand zat iemand aan de oeverrand met ganzenveer en een papier voor zijn vakantie en plezier omdat hij altijd honger had bezijden`s ook een vrouw bezat vroeg hij haar bak je mij een cake voldoende voor een hele week de zon scheen toen genadeloos dus kromp het baksel in zijn doos hap slik vrat hij zich buik…

– ja, het waren barre tijden - die reizigers als warme hap verbeidden werd grijsgedraaid (eerst plaat, daarna CD) nog altijd gaat een veerpont heen en weer al heeft geborrel akelig geklonken (hetgeen betekent dat hij is gezonken) de woorden echter zinken nimmermeer al negentig, de veerman wacht met lonken en op en neer beweegt uw ganzenveer…

Daar zoende hij zijn kussen zacht en dronk hij ganzenveren, tot klokslag en lepels krom gebogen op de pannen stukgeslagen. Dit soort regendagen is niet snel tot vergiffenis bereid. Zwetende voeten, dansende druppels van kruis tot appelkruin en kruimels in de schoot verloren.…

Uit de penselen van de tijd vloeide ganzenveren, daarmee probeert het tij te keren, op het kussen schildert ze de idealen, het emaillen ijzer van de bioklok toont de barsten, worden wijzer,de haren grijzer, verliezen hun betekenis, uit de poriën van herinneringen drupt een milde beek, de bron verheven tot een ware kunst, waaraan een…

Ik noem je inkt en ganzenveer die spontaan al het eenvoudige in en uit de wereld beschrijft, de waarde ziet van het onder woorden brengen.…

april 2004 het ging er vrolijk aan toe: vogeltjes- kermis op zijn Falludja's. foto's voor het thuisfront. goedlachse cipiers in een on- bewaakt ogenblik als met een ganzenveer aangestreken. hoe het licht zich naar hun duistere praktijken plooide, naakte mannen op een hoopje geworpen, elkaar opwreven, besprongen. wie die eerste les in democratie…

dwaalspoor cool jazz en groove en funk ken eerst de regel, dan mag je hem breken het ingetoetst ventiel verkort, verlengt de kegel die uitvloeit in een beker van koper de slome sloper haalt de bebop onderuit lange, toonvaste bogen blaast hij van de lage Fis naar de hoge C een draalsprong van twee octaven, van dal naar top dan val ik als een ganzenveer…

het lageland Welk dorp kent jou niet Overal ben je geweest Daar zing je je winnend lied En is jouw geest Harde strakke lijnen in het midden Gespannen wachtend op die klap Jij aan de andere kant Kan alleen maar bidden Dat dit over gaat Heel rap Zweet druipend op de grond Haren dansend in het rond Woest sla ik om me heen En raak de ganzenveren…

“ vroeg je aan een vreemde vogel van gevederde schoonheid je hield jouw adem in en je vroeg voorzichtig of huisvogels naar vrede vlogen en of de bijbel met een ganzenveer geschreven was, door een zondaar moeder zei dat vliegen overbodig was en ze sloot de deur voor verdere vragen zij liet de huisvogels weer los om te ontsnappen…

Woordenaar scherp de punt van uw ganzenveer kruis op de zandvloer fair de degens telkens weer. Welkom dichter van het hoogste woord balanceur op het schrijverskoord. Kom binnen beoefenaar van pennenproeven speel het taalspel zonder af te troeven. U allen vaart in dezelfde schrijvers-boot u bent niet meer of minder klein of groot.…

Zie hoe het recht onwaardig dwaalt gevluchte dichter in verbanning lezen slechts strofes in stille verschuiling schande glanst over humanitair recht… Vlucht naar de zee, eeuwige vlucht lijkt zich te repeteren in een zonde van tijd literaire aanwinst, miskent genoegen een geslepen ganzenveer in bloed gedoopt… Blind en reukloos, bagatelliserende…

weet van Dwangarbeid Heb je niet Aandachtig verzamel je schelpen in Een rode emmer ter versiering van de Berg van hard zand die je met opa Maakte In een mui zwemmen kleine visjes en Weet van minnaars, gesloten als Oesters Heb je niet Je plant een meeuwenveer op de top Van je bouwwerk, maar weet van Muze Van dichters, schrijvers en Ganzenveren…

We worden vastgebonden aan onze hielen en voeten met ketens op ons nachtelijk bed onder dekens van lood en oud ijzer op zachte kussens vol pluis en ganzenveren om als zielen een beetje dood te gaan en weer tot leven gebracht door heilige droom. Ja we moeten vechten als zielen tegen de demonen.…

Voor even is de zonneschijn gestuit Alleen voor even stopt de speler op zijn luit En voor even bot de rozenstruik niet uit Reeds wacht voor jou de glimlach van de bruid Elk uur komt voor jou je redding nader Nog even en je zegt: Papa, vader De priester luidt de klokken in de kerk De dichter schrijft geïnspireerd zijn meester werk met een ganzenveer…

steeds met me mee, naar landen overzee In elke boot of trein of arreslee Je houdt me op de been, nee ik ben nooit alleen Je zingt in mij, je maakt me vrij Je schrijft in mij, je dicht in mij, het kind in mij De vogel in 'n boom, 'n eenhoorn in m'n droom Vijf herten in 't bos, groen klaver naast 't mos Tien sterren in de nacht, drie ganzenveren…