Alle inzendingen over gebalde OR vuisten OR angsten

hij leefde op voet van oorlog met de zwarte rafelranden van zijn kindertijd die dicht op zijn geïrriteerde huid bivakkeerden grillig hinkte hij uit de maat met de wereld zilte tranen vonden hem na de stenen door de ruit zijn schreeuw en gebalde vuist zij brachten hem ver van huis…

jouw kwaad in een dik gewaad met gebalde vuisten vrat het rillend door het duister je kon het buitenskamers horen het stapelde zich op klaar om geslagen te worden met jouw lange handen op haar smoelwerk in de laatste ontmoeting heeft zij zijn geest gebroken en de kans bestaat dat dit eindelijk voorgoed is…

Op het spoor Een zwaaiend handje Heel even maar En toch zo duidelijk Even verbonden Met een moederhand Ineengestrengelde vingers Klein en groot Woest verbroken Getrokken uit de veiligheid Heel even maar En toch zo duidelijk In de trein Een zwijgend mondje Ogen die spreken Een vuist gebald…

Mijn gedicht kent geen gezicht alleen de contouren zijn nog vaag zichtbaar een neus, ogen en een mond het is gewoon niet klaar het komt er ook niet van want dan zou ik jou beschrijven en alleen jij weet dat ik dat niet kan het zal zo blijven mijn hart is gesloten mijn vuist gebald geen pen kan ik nog houden geen gedicht kan ik nog schrijven…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

De gouden cirkel glanzend op het witte vel zijn ongrijpbare waarheid in wankele letters Ogen zuigen het landschap rond gesloten bomen wringende handen kneden gebalde vuisten Staal op staal rolt de afstand op duistert leven in opstropende vlakken…

ik tel verder steeds maar verder alsof er nooit een eind aan komt of ik niet reeds ben afgestompt ik tel verder steeds maar verder hoewel er niets te tellen valt niet meer op mijn vingers alleen vuisten nog gebald ik tel verder steeds maar verder alsof er nooit een eind aan komt…

regeert orkestreert de wanhoop in gebalde vuisten en bebloede knuisten de massa deist deint weer uit als er schoten knallen paniek krijst stilte als de eerste vallen…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Je loopt weer rond te stampen je vuisten gebald en wij kruipen in onze schulp. Onze harten bonzen door jou en om jou en steeds minder voor jou.…

Maar nu de taal waarmee de mens het doen moet ik het maken het lichaam dat in zonlicht de kracht krijgt van honger en in de gebalde vuist van oorlog en liefde zichzelf afkluift zingend de taal het gratis theater van de ontkenning, levend en buiten de dodende stromende tijd die de ogen vertroebelt het kijken schoonspoelt. ---…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Ik weet de tijd van protesteren voor een vrije zaterdag Ik zag het bloed van hooge heeren op mijn rooie vara vlag Ik had makkers en kornuiten met een vierkante kaaklijn Vuisten gebald naar de hemel dat we socialisten zijn Nu vliegen wij naar Turkije niets dan liggen in de zon 's avonds sluiten wij de rijen gewapend met consumptiebon…

Mijn vuisten eens gebald hangen nu slap en terneergeslagen klaar voor nieuwe, zo gevreesde, eenzame, verlaten, dagen... Want een weg terug zie ik niet meer.....…

ze hadden zoveel plaats om te zwerven waar ze maar wilden maar ze stapten niet uit hun verlatenheid noch uit hun woorden ze hadden zoveel armen om de stilte van de zee te vangen maar ze hielden de handen met gebalde vuisten op de rug ze hadden zoveel laten liggen tot ze elkaar niet meer konden zien ze hadden alles laten…

Met gebalde vuisten staat zij als verlamd voor haar passieve spiegelbeeld Rondom haar heen haar andere ik-beelden die uitnodigend wenken maar zij staart gefixeerd naar een niet-keuze die toch gekozen blijkt Verandering van blik oude en nieuwe angsten duizelen haar tegemoet elke stap naar een ander ik lijkt het wankel evenwicht…

Met gebalde vuisten Beukt ze de hemelpoort Zakt ineen Hopeloos hulpeloos Wat kan ik anders dan Met de deur op een kier Mijn zware sleutel Laten neerkomen Op haar glazen stolp Opdat die barst en ook Zij aan diggelen richting Kleefstof kruipen kan Zij is bepaald geen steenrots Zoals ik, hooguit een uit een Rozenkrans gevallen…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

gebald Dan zal je zweven door manden van oorsprong en ik hou je vast als je valt.…

grote geesten hebben het geklaard in gelijkheid hebben man en vrouw de eenheidsmens gebaard geen onderscheid in opvoeding en open seksmoraal de vrije keus en oude hoeksteen staan al tijdenlang diametraal vlaggen vaandels en gebalde vuisten dwingen tot nieuw leiderschap maar dat pad is al zo vaak belopen wordt de mensheid het nooit…

Haar vuisten gebald en haar ogen gesloten, Stapt ze de diepte in. Niet wetende van haar afkomst. Niet wetende van haar werkelijke ziel, die net als een bloemknopje nog open moet gaan. In haar ene hand het Drakenmedaillon, in de andere de Zeeschelpen. Een ongekozen lot voor haar, boordevol levensvragen.…

Onder het masker van de rede regeert de ijzeren vuist die gebald van onmacht suist naar het taboe van de vrede Doch onmacht raakt zijn eigenbelang niet kwijt Daar is geen plaats voor vrede, alleen maar plaats voor strijd --------------------------------------------------------------- Ideologieën bepalen steeds meer het beeld van omgangsvormen…

Mens denk eens na, aan de passie, het inlevingsvermogen waarin patronen van straten met gebalde vuisten heersen. Het vertekent ’t beeld van het zien, het is absurd abstract bijna alles maar net niet in één gevat.…

woorden vullen de ruimte pijn snijdt door ons heen daar waar wij alle maskers laten zakken treffen onze zielen elkaar naakter dan ooit zien met andere ogen het lichaam spreekt voelen ons alleen lijden verlaten dragen tezamen delen affectie krijgen respons op vragen die wij niet hadden vuisten gebald het leven gevierd…

Kleine hand gebald tot grote vuist verdeeld kind kwetsbaar speels als mens te klein als kind te groot overdeeld dit kind, die mens lijkt uitgespeeld. Mens en kind bleef kind en mens bleef achter verscholen in dat kind. Kind onverhuld wenst niet te huilen door de ogen van een mens.…