Alle inzendingen over geboorte OR huilen OR laatste

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik moest laatst bijna huilen toen ik het laatste stuk zag, het laatste stuk van je bericht Toch werd ik toen plotsklaps weer vrolijk want met mijn ogen gesloten, zag ik je lieve gezicht Ach, het komt gewoon door jou... http://www.youtube.com/watch?v= Qxm1RoYFTFA&feature=related…

Va, je laatste adem Het valt me zwaar Va, je hebt gestreden Je had het té zwaar Va, ik zal je missen Kan het nog niet geloven Va, ik zal niet huilen Maar kan het niet beloven…

laatst hoorde ik iemand zachtjes huilen in de achtertuin toch ging het door merg en been de klank van verdriet hoe zacht ook geuit het raakte mij en dat verdriet maakte mij klein…

Huil niet om de woeste wolk die zijn kroost verloren ziet wanneer het als verliefd verdriet neervalt als de laatste regen op klootjesvolk, ruisend riet Huil niet om de tere traan die wegrolt op de oude brug vertrouw de zon, zij wijst hem vlug als hij moet gaan in waterdamp de weg weer naar jouw wolk terug…

Ik nam je op mijn schoot vlak na dat je was gekomen door bloed en bloot zag ik voor het eerst je gezicht op het moment dat mijn adem werd ontnomen heb jij je opgericht ik nam je op mijn schoot bij de geboorte van je dood door bloed en bloot zie ik voor het laatst je gezicht op het moment dat jouw adem werd ontnomen…

dus ga nu maar, ga nu maar gauw, mijn laatste traan, huil ik voor jou....…

We kletsen, zéker ánderhalf uur, lachen en huilen en ik zeg je opeens, wél bekend he, dit hele gebeuren... tijdens zwangerschappen zaten we ook zo te zeuren, een pijntje hier, een probleempje daar, goed er zit géén geboorte aan vast, da's op ónze leeftijd.. gelúkkig maar?!…

toen ook de zon probeerde te schuilen voor zijn eigen schaduw kon ik wel huilen omdat geboorte en dood de cyclus zijn van het leven in ons universum ik weet nog dat zij warmte licht en volop energie scheen die in haar bron leefde zij bleek de gangmaker te zijn die als slinger in het uurwerk van aarde het leven weg tikte tot…

En dan is er nieuw leven dat ik die negen maanden afwachtend in mij droeg. Had mijn hart dat al lang begeerd mij moederschap innerlijk aangeleerd. Droeg het onze gezamenlijke stam wat uit ons deze vooravond op aarde kwam. Wordt leven manenglans en zomergloed in deze bijzondere november tijd vol moed met een mooi wisselkleed uit sterrenpracht…

Op de steen je naam, gegeven bij je geboorte. Op diezelfde steen de datum van overlijden, gestorven midden in het leven.... Slechts veertig jaar, mocht je worden, je zoog het leven in, mijn lieve onvervangbare vriendin... Op de steen schijnen de laatste zonnestralen van de dag, en ik fluister zacht Dág lieve vriendin.…

De laatste heiligenschijn verdampt, bij het aanzien van de geboorte van een nieuwe dag;...…

in mijn bloed gevuld met zomer in mijn hoofd vol warme zinnen zo zal ik zijn niets meer dan het slot van het gespeelde lied vraag mij om de laatste dans huil maar naar de volle maan en roep dan om de ober…

in de laatste uren zo duidelijk aanwezig was laat me missen… laat me huilen… alles sterft ja, ik weet het wel dat spel zal ik altijd verliezen……

Dit was de laatste keer ik ben alleen met mijn verdriet ik voel de pijn en huil alleen jij ziet het niet.…

Dit was de laatste keer ik ben alleen met mijn verdriet ik voel de pijn en huil alleen jij ziet het niet.…

Ik heb jaren niet om je kunnen huilen geen traan heb ik toen kunnen laten nu is er eindelijk een soort bevrijding en kan ik er om huilen, en erover praten. Ik had nog zoveel willen zeggen nog zoveel willen vragen ik had nog zoveel.... ........... misschien teveel ?…

de tijd of de geboorte van het dromenkind hier en nu in deze sneeuw…

de tijd of de geboorte van het dromenkind hier en nu in deze sneeuw…

Vroege herfst Oktober in de tuin het vermoeide groen na al die inspanning nog een laatste gebaar nog wat resten kleur hier en daar in het vochtig lage licht het vroegvallend blad van de kersenboom de geur van voorbij ik huil.…

Die onbedaarlijke lach, die ik zo zelden zag, is terug vanwaar hij was, de onstopbare lach, die zeg maar - slappe lach, is terug in ons midden. Die glimlach, die zachte lach die lieve lach is tussen ons een stilzwijgende overeenkomst, want; Het zal ons een worst zijn! Wat jij!…

laatste wat ze zei was: ‘Mama, ik ben zo blij'…

Ik nam je in mijn schoot vlak na dat je was gekomen door bloed en bloot zag ik voor het eerst je gezicht op het moment dat mijn adem bijna werd ontnomen heb jij je opgericht ik nam je in mijn schoot bij de geboorte van je dood door bloed en bloot zie ik voor het laatst je gezicht op het moment dat jouw adem werd ontnomen heb jij je opgericht…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Als tranen het leed verzachten, van onze offerdieren, in hun laboratoria, dan wil ik een leven lang huilen, en slechts daarom oud worden.…