1898 resultaten.
kerstmijmering
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.246 en mystiek
ik zou het niet weten:
zie zoveel koude mimiek
bij de geboorte
van ieder mensenkind
kan men slechts ervaren
hoe de onvoorwaardelijke
goddelijke verwachting
mag worden bemind…
gebed!
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 614 Laat de dag van morgen zijn
als de nadagen van de geboorte.
Stille verwondering en vrede.
Laat mijn ziel zich koesteren
aan dampende kringen in de ochtend.
Geef mijn bestaan de inhoud die ik eraan zou geven,
Geef het lichaam terug aan de geest
die verward is en vol van pijn.…
Gebed,
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 929 Laat de dag van morgen
zijn als nadagen van de geboorte.
Stille verwondering en vrede.
Laat mijn ziel zich koesteren
aan dampende velden in de ochtend.
Geef mijn bestaan de inhoud
die ik eraan wil geven.
Geef het lichaam terug aan de geest,
Die verward is en vol van pijn.
Laat de tranen het levenswater zijn
van een nieuwe dag.…
Oude foto's
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 310 verdiep me in oude foto’s
generatie van m’n grootouders
met m’n geest in spagaat
overbrug ik heden en verleden
geboorte en sterven
meegesleept als in ‘n film
voel ik de vergankelijkheid
en de snelheid van de tijd
voel de pijn van weemoed
omdat ze er niet meer zijn
hun verwondering bewaard
gestold in de tijd
lees verwachting…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Verwonderlijk
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 677 Verwonderlijk ben je
jij die me lief hebt
me alles geven kan
wat ik nodig heb
wat ik wil
verwonderlijk ben je
jij die de vraag stelt
met liefde
wachtend
op een antwoord
van mij
verwonderlijk ben je
jij die van de daken
schreeuwt
hoe je me lief hebt
van me houden zal
tot in de eeuwigheid
verwonderlijk ben je
jij die je bent…
De geboorte van vandaag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 136 stilte
schaduwmomenten
van een eerste meeuw met de
weidsheid van zwangere luchten
neemt bij mij de spanning af
de leegte en de kilte
dag jij was nog niet geboren
ik wachtte al op jou
in slapeloos zuchten
langzaam wordt het duidelijk
wat al zo lang zat te zeuren
maar verbleekt toch weer
bij het moment dat ik
het oranje van je geboorte…
[ Mijn oude moeder ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 Mijn oude moeder
schudt haar hoofd, zij denkt anders --
over mijn leven.…
[ Het meisje kijkt toe ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Het meisje kijkt toe,
haar ouders bouwen torens --
tot ze omvallen.…
[ Wij zijn thuis, wachten ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 53 Wij zijn thuis, wachten
op jou, ja, dat zeiden ze --
ooit ook tegen mij.…
Werk van de Geest
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 97 Als zachte bries door kruinen der bomen
En warme tongen van onblusbaar vuur
Bent U tot de mens op aarde gekomen
Geleidt hem van geboorte tot stervensuur.
U geeft hem de gave van ’t zien en horen
De blijdschap en daag’lijkse verwondering
Van bloemenpracht tot zang der vogelkoren
Zo U ooit schiep zonder uitzondering.…
Nieuw leven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 448 En dan is er nieuw leven
dat ik die negen maanden
afwachtend in mij droeg.
Had mijn hart dat al lang begeerd
mij moederschap innerlijk aangeleerd.
Droeg het onze gezamenlijke stam
wat uit ons deze vooravond op aarde kwam.
Wordt leven manenglans en zomergloed
in deze bijzondere november tijd vol moed
met een mooi wisselkleed uit sterrenpracht…
verwondering
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.756 waar dan ook ver weg van huis
zoekend naar een veilig thuis
sinds de hoop hem heeft onthuld
en verlangen werd vervuld
zal ik nooit meer eenzaam zijn
‘k ben van hem en hij is mijn
die mijn ziel zo diep ontroert
en mijn hart nog steeds vervoert
zacht en vol van tederheid
liefdevol en toegewijd
sinds ik liefde onderging
weet ik van verwondering…
Verwondering
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.360 hocus-pocus
van liefde bezwering
in grote ogen van een kleine wereld
verwondering en ik ben er weer
zonder antwoorden op alle vragen
zorgeloos verdwaald, het kind.…
Verwondering
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 782 In gedachten verzonken
gaat de dag aan mij voorbij,
'k zie één voor één de beelden
en ik verwonder mij hierbij.
Die bloem, wat eerst een knopje was
siert nu een stukje van de tuin.
het is of het me aankijkt
zo mooi met z'n kopje schuin.
Die hele kleine groene sprietjes
morgen weer bedekt met dauw.…
Verwondering
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 589 Verwonderd
sta ik aan de kant,
de rand,
die aarde
en water scheidt.
Een spiegeling
van wolken,wind
en water,
later
nog een regenboog.
Ik kijk,
ik zoek
de kracht
die tranen
droogt,
verdriet verzacht.
Waar ben je?
Zie mij staan.
Kom te voorschijn,
geef het antwoord,
want de zin
van het leven,
lijkt aan mij
voorbij te gaan…
verwondering
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 257 de overbodigheid van vragen
het onbestendige verlangen
opgeslagen in het archief
van al wat is geweest
en dan tóch bij vlagen de grote
verwondering van de dichter
verwondering om dat wat ik dacht
dat niet was er toch blijkt te zijn
het geluk die zucht van blijdschap
om een tinteling in het bloed
die mij doet beseffen dat ik leef…
verwondering
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 404 onder donkere wolken ga ik
slagregens liggen achter mij
zonlicht straalt mij tegemoet
van noord tot zuid spant zich
een majestueuze hemelboog…
Verwondering
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.430 gemodelleerde stenen
een roodborstje op de stoelkroon
de Vlaamse gaai uit de dennenboom
madeliefjes en boterbloemen
laten de insecten zoemen
een merel is geland
op het ongemaaide grasland
een dikke duif zit te schranzen
het pikken laat zijn hals glanzen
in het gouden licht tussen de bomen
lijkt de natuur weg te dromen
de verwondering…
verwondering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 137 vers gevallen sneeuw
op oude grond
herinnering herleeft
hoopvol tuur ik
in de verte...
misschien zit er wel
iets van verdraagzaamheid
verscholen achter
de gindse horizon
Lejo van Kuijeren…
verwondering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 149 morgen ga ik er
weer voor, mens helpen
vegen, kloppen, zuigen
ik zou er bij willen blijven
maar ik moet achterlaten
dat is mijn lot
ik doe mijn ding
en toch
gaat er iets kapot…
In verwondering
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 202 Zeg me, fluisterde ze
wat is het verhaal van je tranen
zeg me, wat is het geheim
van jouw warme lach
vertel me, waarom je
mij terug kwam zoeken
haar ogen, even donker
als de zijne, blikten
hem aan
in verwondering…
Verwonderlijk
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 267 de geur van artsen en van angst
hangt nog lang na
zelfs bij het diep dóórzuchten
de echo van de narigheid
klinkt nog lang na
behoeft ook meer dan tijd
de toon en lichaamstaal
die doen vermoeden dat
het vluchten niet meer gaat
dat alles zoekt zijn weg
en vindt uiteindelijk toch
de grond om stevig op te staan…
Verwondering
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 309 Met verwondering kijken we naar de lucht
Wanneer de zon in de morgen opkomt
En heldere wolken zijn samen gedromd
Als de donkere nacht voor de zon is gevlucht.
Met verwondering kijken we naar al wat leeft
Naar de natuur die God ons heeft gegeven
Naar bloemen, planten en het dierenleven
Het is God die deze mooie schepping ons geeft.…
VERWONDERING
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 De bezigheden
in het daagse leven, die
als vanzelf voortgaan,
zijn elke dag weer een gunst
van onze Hemelvader.…
verwondering
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 500 verwondering , ik ving aan in je ogen
stralend door de iris van schemer
waarin je ogen open gingen
en dan te bedenken hoe wij nu leven
de taal in jou sprak met mij
het strooit woorden in mijn poëzie
als druppels water van liefde
als teken van leven…
verwondering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 ik zie de confrontatie
al voor mij
een holenmens
en een wegwerpaansteker
de uitvinder van het wiel
en een Porsche Carrera
verwondering in optima forma
een oude dichter
en de nieuwste flessenopener
verwondering alom
niet te filmen, zo stom…
Verwondering
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 177 Zoals de zon
hier naar links afbuigt
stammen langer doet lijken
Is het gebedel
er niet minder
door geworden
de schoonheid wel
Vol ongeloof ontluiken
zij die ik allang
voor dood had gehouden…