Alle inzendingen over gedaan OR afscheid

En jij die haar ogen sloot; Afscheid nemen kon je nog niet; Ze keek zo tevreden; Hoe mooi ze in het avondlicht lag; Nog één nacht met haar; Nu in een doodse stilte; De rest kwam wel de volgende dag…

De nacht verdween en de zon liet zich zien Na die plechtige dag er voor. Waar je treurde om hen, die leefden met ons En die je zo maar opeens verloor. Maar weet, dat degene die je mist niet voor goed er niet meer is, Want eens zal je weer bij elkaar zijn. Je bent in Gods hand, je verdriet is voorbij Om eeuwig gelukkig te zijn.…

Je hebt me genezen van de liefde ik wil het nu echt nooit meer En ga me niet meer binden want afscheid doet zo,n zeer Je hebt m genezen van de liefde mijn hart is compleet kapot Vlinders zijn massaal gestorven voel me iedere dag in en in rot Je hebt me genezen van de liefde het is gedaan met mijn vertrouwen Tranen stromen als een waterval…

vergeef me ik kom van jou geen afscheid nemen dat heb ik al te vaak gedaan met handen als vuisten met volle strot ongeslikt vergeef me ik wil je laatste woorden niet horen galmend door die hoge zaal het glas niet vrolijk heffen nu je van ons weggaat helemaal vergeef me ik trek liever naar die zomer de dwaze herinnering aan destijds…

Mijn hart doet pijn te weten dat jij die zware strijd moet ondergaan "alleen" over de drempel van ons bestaan Wij moeten je laten gaan je wil het niet, maar het is gedaan het is voorbij zo jong bij ons vandaan Wij moeten afscheid van jou nemen niet van wie je was en wat je deed altijd zullen we aan je denken in ons lief en leed De…

te ervaren We maken beiden deel uit van hetzelfde Eén groot bewustzijn waaruit we bestaan Ik heb in raadselspiegels moeten staren Nadat ik gulzig bodemschatten delfde Heb jij me iets heel moois cadeau gedaan…

Vaarwel, Clary. Ik wens u geen geluk. Zoiets klinkt dom, bij hen reeds die het menen. Gij hebt u goed verkocht. Maak u niet druk over de rest: want àlle mensen wenen. Uw huis was klein. Uw heer heeft het vergroot. De bron van zijn fortuin heet niet te stelpen. Uw roem wordt groot en duurt wel tot zijn dood. Uw ziel is klein. Ik kon het niet…

Nu we vandaag voorgoed Afscheid van jou hebben Genomen en weten dat We je verschrikkelijk Gaan missen - is er Terwijl ik aan jou denk Opeens dat blaadje Dat ritselt in de wind En is het alsof jouw Hand van liefde me van Zo ver zachtjes aanraakt…

Wanneer ik daar door dat laantje loop stil mijmerend over de vergane dag met zachte stap, dat bergje oploop, steeds nader dichterbij... dan denk ik aan jou mijn liefste dier, slapend in het zilte gras, slaap rustig, slaap zacht, onze herinneringen blijven daar waar geen mens weet hoeveel jij voor me was... Hoeven lopen over je vergane…

Geluid dat verstomde, Lawaai dat niet langer is Zo lang eigen, Zo lang vertrouwd, Donker dat de dag Verdrijft al voor Ze begonnen is - Verlies, leegte, Een gat in onze kring, En als we afscheid Van je nemen is er Toch weer licht, Zon die alle donker Verdwijnen doet, Het maakt ons afscheid Van jou een beetje mild, Bij…

Goed, dan weet ik dat Jullie zijn met z'n drieën, zie ik Ik wil graag met jullie kennismaken Dit voel ik dus bij het afscheid, Elisabeth Is dit alles? Dat moet ik wel zeker weten Ligt er niet nog meer in een hinderlaag te wachten?…

Stoffelijk niet van deze wereld verankerd in hart en nieren levendig in volle weerbaarheid, geen diepe smart, een sterke eigenheid valt niet uit de toon onmiskenbaar consequent voorafgaand aan een zekere dood ontsproot zich het dichterlijk talent een eigenschap waarvan iedereen genoot waarin een creativiteit wordt herkent had hij niets…

de zon gaat onder maar weg is ze niet ze blijft ons verwarmen zolang wij met liefde de wereld omarmen laat mij die zon zijn elke dag laat mij je troost zijn ik zend je mijn stralen mijn eeuwige cirkel mijn groet mijn zonneschijn…

Ik neem geen afscheid er is ook geen reden toe misschien maakt het dragen van de dag mij zo moe veel meer dat afscheid vooruit duwen niet over de schouder kijken nee, nooit afscheid.…

Afscheid van mijn jonge jaren Ik wou de herinnering bewaren Hoe ik ben ontstaan Wat er aan vooraf is gegaan Tot wat ik ben geworden En wat ik er zelf aan heb gedaan En wie mij in het leven hebben bijgestaan In woord en geschrift Het staat voor altijd In mijn geheugen Gegrift De jeugd heeft de toekomst Is vaak gezegd…

het samen was zo hecht in al die jaren dat herinneringen de standaard zullen zijn voor de tijd van nu als wij proberen die kwaliteit te halen ons afscheid is voorbij maar bij ieder nieuw begin hoor jij…

De abeel zijn loten delen mij mee dat ze nu gaan hangen De berk heeft het begeven toch niet zo alleen Zijn familie is echt totaal in tact gebleven De laatste poging van de herfst tot kleuren Verzand in rottend vies schimmelrijk bestaan Hoewel ook schimmels vrolijk leven geven Is het met het meeste leven dan gedaan En na het afscheid van hun…

Troosteloos en hopeloos Wat rest Als ziekte je ontleeft Zoveel willen doen Maar zoveel moeten laten Toch nog in de gaten Wat je moet bepraten Voordat alles het begeeft Iedereen doet moeite Een ieder wordt geleefd Maar ze blijven komen Uit liefde, niet beleefd Telkens wordt bevestigd Hoeveel men om je geeft Belangrijke momenten Aan…

Ver voorbij - is de wijk van blauwsel binnen handbereik en raap en reuzel op de hoek. Van 'bakkertje, ajuus... tot kijk bij klets- en ouwe wijvenkoek'. Ver voorbij - is het blok van elastiek, voor de onderrok en haagsche-dames-hoedjes. Waar 't paard een kar met kannen trok gevuld voor gruttenpaptoetjes…

De dagen zijn te kort om van te leven de dagen zijn te kort om van te geven. Dagenlang denk je eraan wat te doen met dit bestaan maar denken is zonde van de tijd want je bent het leven zo maar kwijt. Leven is een gave genieten is een "must" Leven is zo heerlijk het moet voelen als een lust. De zekerheid van sterven is een ieder wel…

Liep achteruit op de gang van zaken die gedaan waren zonder keer het volle gewicht van loden spiegelbeelden persoonlijke waanbeelden vol valse metaforen koude adem snijdt in zachte kelen buiten tegenwoordigheid van elke tijd vergeefs op zoek naar tijdloze vergetelheid…

de volle maan bekrast het zwart van spiegelend water schrijft in schemerig wit met trillende letters de nacht van zich af de magie is gedaan als de aarde weer dicht in het licht van de dag nog fluisteren golven over duistere krachten in hun rimpelend bestaan op brekend zwart spiegelt een gevaarlijke maan de wens om samen ten onder…

mocht u mij willen spreken dan raad ik u aan een krant te kopen daarin staat te lezen dat ik ben heengegaan niet om u te wreken of de laatste steek te geven maar de dood heeft mij eronder gekregen bij hem moet u wezen het liefst op zijn tijd want ik neem geen keer wat staat is de schuld na het laatste verweer aan hem te betalen…

ik weet wel ik rij op een driewieler als ik niet kan leren leven dan maar voor lul dus, op een driewieler.…

In gelukzaligheid te dromen in een zetel van gedane arbeid en haar vruchtgebruik, drijvend op de witte wolken stromen en de tranen uit de laatste knipoog van het paradijs.…

ik weet niet wat ik wil ik weet niet wat ik doe ik weet niet wat ik zeg het is een heel gedoe de mensen om me heen ze bedrukken mijn keel de mensen om mij heen behandelen me als een crimineel ik heb nog nooit iets fout gedaan heb mensen willen helpen ik heb echt alleen maar een beetje hun problemen proberen te verhelpen blijkbaar was…

Een scenario wat je niet bedenkt, is nog niet bedacht, een voorstelling die je nog niet ziet, is nog niet op toneel geweest, een boek wat nog niet geschreven is, is niet uitgelezen, een kind wat niet geboren is, nog niet van deze aard, en toch: is van tevoren al uitgestippeld, heeft men bedacht, gelezen en gezien wat er geschreven…

Het begin van een plan De kracht van één man Hij kijkt verder dan zijn neus lang is En kwam erachter dat zijn neus echt lang is Of bang is Wat het ook is Het voelt zo fijn Om die ene man met een plan te zijn…

Woordentergend van stof, geschraagd door geduldige gewelven. Belaagd door de horde van onomkeerbaar, waarmee de rust niet langer zelve. Nu ogen samenknijpen, de schaduw onder zware wolken gebukt gaat, is er niets meer te begrijpen. Alleen het vergeten van gisteren en de dagen waar niemand van wil weten.…

we hadden het nooit gedaan maar toen we het gedaan hadden toen toen wisten we met zekerheid wisten met zekerheid dat we het nooit gedaan zouden hebben…