- Mijn ogen zochten glimlach -
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 
156
156dat jij mij zou kunnen vergeven,
gedachten van beperking en angst,
zo ik verzwegen was in verborgenheid
in aller namen voelde ik je zucht,
gevolgen van de verkeerde daad,
voelden schuldig zonder schuld
in aller blikken van je gedachtelichaam,
zag ik schaamte, ja schuchterheid
vergiffenis van schuld
diende alleen maar het eigenbelang…
Bezig met laden